Από τις 9 Οκτωβρίου, το Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης φιλοξενεί μία από τις πιο συγκινητικές και βαθιά ανθρώπινες θεατρικές παραστάσεις της χρονιάς: το έργο «Πριν Ανοίξουμε Φτερά» του βραβευμένου Γάλλου συγγραφέα Φλοριάν Ζελέρ, σε σκηνοθεσία της Άννας Μαρίας Παπαχαραλάμπους. 

Με αυτή την αφορμή ο κορυφαίος Έλληνας ηθοποιός μίλησε στο topontiki.gr.

Αναφέρθηκε στην υπόθεση της παράστασης και στην συνεργασία του με την Άννα Μαρία Παπαχαραλάμπους.

Βεβαίως, δεν παρέλειψε ν΄ αναφερθεί και στις τρεις ποιητικές του συλλογές που κυκλοφορούν από την εκδ. Πατάκη, εξηγώντας ότι είναι προϊόντα της απομόνωσης την εποχή του κορωνοϊού όπου βρέθηκε αντιμέτωπος με τον εαυτό του. Όπως χαρακτηριστικά είπε στις ποιητικές του συλλογές μιλάει σαν Δημήτρης και όχι με λόγια συγγραφέων, όπως γίνεται στο θέατρο.

Τέλος, κατά την προσφιλή του τακτική, δεν παρέλειψε να αναφερθεί στην μεγάλη αγάπη που τρέφει για τον κινηματογράφο, διευκρινίζοντας όμως: «σαν θεατής», ενώ υπενθύμισε για μια ακόμα φορά ότι ο μεγάλος του έρωτας είναι να δουλεύει για το θέατρο.  

Διαβάστε επίσης:

Podcast – Χρήστος Στέργιογλου: Δεν μου κολλάει τίποτα στην τηλεόραση για να κάνω κάτι

Podcast – Αριστοτέλης Ρήγας: «Όσο υπάρχει ζωή, υπάρχει ελπίδα»

Podcast – Νεπάλ: Κατμαντού, η πιο φτωχή πρωτεύουσα του κόσμου