Παραίτηση Αλέξη Τσίπρα: Επιταχύνονται οι αλλαγές στο πολιτικό σκηνικό – Το νέο κόμμα και πώς επηρεάζει Σαμαρά, Καρυστιανού
Η αιφνιδιαστική ως προς το χρόνο εκδήλωσής της, αλλά σε γενικές γραμμές αναμενόμενη παραίτηση του Αλέξη Τσίπρα από τη θέση του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, λειτουργεί ως θρυαλλίδα στο πολιτικό σκηνικό.
Η παραίτησή του υπηρετεί σαφώς την έναρξη ενός νέου εγχειρήματος, καθώς δεν πρόκειται για αποχώρηση από την κεντρική πολιτική σκηνή, αλλά υπό μία έννοια την… «επιστροφή» του σε αυτή. Το ξεκαθαρίζει άλλωστε και στη δήλωση παραίτησής του, ότι στόχος είναι να “να γίνουμε όλοι εμείς η αλλαγή που προσδοκούμε. Για να πάρουμε το μέλλον στα χέρια μας, ίσως σύντομα να ταξιδέψουμε πάλι μαζί σε πιο όμορφες θάλασσες”.
Ο κ. Τσίπρας δρομολογεί ουσιαστικά το τέλος του ΣΥΡΙΖΑ, όπως το γνωρίζαμε μέχρι σήμερα. Και προφανώς ανοίγει το δρόμο είτε για διεργασίες εντός της κεντροαριστεράς, μέσα από τις οποίες θα προκύψει κάποιο νέο συμμαχικό σχήμα, είτε για δημιουργία νέου κόμματος από τον ίδιο.
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο προκύπτουν δύσκολες προκλήσεις για το ΠΑΣΟΚ, το οποίο πρέπει να αποδείξει πλέον ότι είναι ικανό να κρατήσει τη δεύτερη θέση και να αναδειχθεί ως κύριος πόλος της αντικυβερνητικής γραμμής στην κεντροαριστερά.
Αλλά και για τα άλλα κόμματα, που συγκέντρωσαν αυτό τον καιρό μεγάλο μέρος της διαμαρτυρίας έναντι της κυβέρνησης, η αυτονόμηση και η πρωτοβουλία του κ. Τσίπρα για ανασύνθεση του σκηνικού, τα δεδομένα πλέον αλλάζουν και θα δοκιμαστεί η αντοχή τους.
Η κίνηση του πρώην πρωθυπουργού μπορεί να πυροδοτήσει και σειρά άλλων «εκρήξεων» στο ευρύτερο σκηνικό – ενδεχομένως εκδηλώθηκε σε αυτή τη χρονική στιγμή και για να τις προλάβει με κάποιο τρόπο.
– Πρώτον, ένα κόμμα με την Μαρία Καρυστιανού σε κεντρικό ρόλο. Η συζήτηση έχει επιταχυνθεί τελευταία, με την πρόεδρο του συλλόγου συγγενών των θυμάτων στα Τέμπη να αφήνει ανοιχτό, ου μην και να καλλιεργεί ένα τέτοιο σενάριο. Είναι προφανές, καίτοι οι ιδεολογικές αφετηρίες είναι διαφορετικές, ότι ένα κόμμα Καρυστιανού θα πλαγιοκοπήσει έντονα την κεντροαριστερά με σημαία τη δικαιοσύνη.
-Δεύτερον, ένα κόμμα υπό τον Αντώνη Σαμαρά επηρεάζει τα πράγματα και στο αντιπολιτευτικό τοπίο της κεντροαριστεράς. Υπό την έννοια ότι μπορεί να φθείρει τάχιστα την κυβέρνηση και να βάλει σε ρόλο κεντρικού διαμορφωτή των εξελίξεων τη… δεξιά Δεξιά, απομακρύνοντας τα ενδιαφέρον από τον προοδευτικό χώρο, που θα παρακολουθεί ως..,. φτωχός συγγενής.
Επιβεβλημένη η παραίτηση
Σε κάθε περίπτωση ο Αλέξης Τσίπρας δεν μπορούσε να περιμένει επί μακρόν ευρισκόμενος σε μία κατάσταση διττής παρουσίας: Από τη μία βουλευτής ενός κόμματος και από την άλλη να ετοιμάζει ο ίδιος ένα νέο κόμμα. Αυτό τον έκανε εύκολο στόχο κριτικής και μέσα από τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και έεξω από αυτόν.
Με τα σενάρια πρόωρων εκλογών να κυκλοφορούν έτσι κι αλλιώς, ο κ. Τσίπρας δεν μπορούσε να διακινδυνεύσει έναν αιφνιδιασμό από τον Κυριάκο Μητσοτάκη, που θα τον έφερνε απροετοίμαστο στις κάλπες.
Ο πρώην πρωθυπουργός είχε απορρίψει εδώ και καιρό τις σκέψεις να περιμένει τις εθνικές εκλογές και μετά να αναλάβει πρωτοβουλίες.
Τέλος η… άνεση της κυβέρνησης
Αν και η επιστροφή του κ. Τσίπρα αντιμετωπίζεται από κάποιους στο κυβερνών κόμμα ως «θείο δώρο», υπό την οπτική ότι θα βοηθήσει στη συσπείρωση της κομματικής βάσης έναντι του «παλιού εχθρού», στην πραγματικότητα ίσως καταφέρει το αντίθετο:
Να ανατρέψει έναν συσχετισμό δυνάμεων, που αυτή την ώρα είναι εξαιρετικά βολικός για τον Κυριάκο Μητσοτάκη, ο οποίος εμφανίζεται ως η «μοναδική λύση σταθερότητας», έστω κι αν έχει τεράστια φθορά.
Από την ανατροπή των σημερινών δεδομένων, δεν σημαίνει ότι θα προκύψει κάποια κατάσταση που να είναι πράγματι μεγάλη απειλή για τον κ. Μητσοτάκη. Αλλά σταματά τη σημερινή εξόχως «βολική» για τον νυν πρωθυπουργό κατανομή δυνάμεων.
Και οι επόμενες κινήσεις μίας σειράς από «παικτών» θα κρίνουν εάν και πώς θα εξακολουθήσει η κυριαρχία του.
Διαβάστε επίσης
Παγωμάρα στον ΣΥΡΙΖΑ, μπαίνει σε αχαρτογράφητα νερά μετά την παραίτηση Τσίπρα