Μέχρι την ώρα που τυπωνόταν η εφημερίδα, οι εξελίξεις στο Παρίσι ήταν καταιγιστικές. Ούτε έναν μήνα δεν κράτησε η θητεία του Σεμπαστιάν Λεκορνί καθώς παραιτήθηκε τη Δευτέρα, 6 Οκτωβρίου. Μιλάμε για τη μικρότερη θητεία στην ιστορία της 5ης Δημοκρατίας. Η παραίτησή του ήρθε έπειτα από τη διαπίστωσή του ότι δεν θα κατάφερνε να περάσει τον προϋπολογισμό.

Ο «στρατιώτης» του Εμανουέλ Μακρόν χρειάστηκε μόνο 27 ημέρες για να υποβάλει την παραίτησή του, αφήνοντας πίσω μια κυβέρνηση που δεν πρόλαβε να λειτουργήσει και έναν Πρόεδρο δραματικά απομονωμένο.

Οι επαναλαμβανόμενες συγκρούσεις με υπουργούς και οι αδιέξοδες συζητήσεις με την αντιπολίτευση για τη στήριξη του προϋπολογισμού κατέστησαν σαφές ότι η κυβέρνηση δεν θα μπορούσε να σταθεί. Ο ίδιος προειδοποίησε τον Πρόεδρο ότι «χωρίς κοινοβουλευτική βάση, δεν υπάρχει βιώσιμη κυβέρνηση» και υπέβαλε την παραίτησή του τονίζοντας ότι δεν επιθυμεί να συμμετάσχει σε οποιανδήποτε νέα κυβερνητική προσπάθεια.

Η αιτία, σύμφωνα με πηγές του Ματινιόν, ήταν ο συνδυασμός πολιτικής ασφυξίας και απουσίας στρατηγικής από το προεδρικό μέγαρο. Ο Λεκορνί είχε αναλάβει την αποστολή να δημιουργήσει μια κυβέρνηση συνεργασίας, ικανή να ξεπεράσει τη στασιμότητα που προκάλεσαν οι βουλευτικές εκλογές του Ιουλίου του 2024, όταν το κόμμα του Μακρόν έχασε την απόλυτη πλειοψηφία. Ωστόσο, οι διαπραγματεύσεις με τη Δεξιά και το Κέντρο απέτυχαν, ενώ η Αριστερά αρνήθηκε κάθε στήριξη.

Σε αναζήτηση διεξόδου

Αιφνιδιασμένος αλλά μάλλον ψύχραιμος, ο Μακρόν προσπάθησε να περιορίσει τη ζημιά. Ζήτησε από τον παραιτηθέντα πρωθυπουργό να παραμείνει προσωρινά στη θέση του για 48 ώρες, μέχρι να ολοκληρωθούν οι επαφές για μια πιθανή νέα «κυβέρνηση σταθερότητας». Όμως, ο Λεκορνί ήταν ξεκάθαρος: δεν προτίθεται να συνεχίσει ούτε προσωρινά, επιμένοντας πως «οι θεσμοί χρειάζονται καθαρή λύση».

Έτσι, ο Μακρόν βρίσκεται αντιμέτωπος με τέσσερις επιλογές, καθεμία πιο δύσκολη από την άλλη: να διορίσει νέο πρωθυπουργό από τον στενό του κύκλο, να επιχειρήσει άνοιγμα προς την Κεντροαριστερά, να διαλύσει την Εθνοσυνέλευση και να οδηγήσει τη χώρα σε νέες εκλογές ή να παραιτηθεί ο ίδιος.

● Η πρώτη επιλογή ίσως του προσφέρει προσωρινή ανάσα, αλλά το έχει δοκιμάσει χωρίς καμία επιτυχία ήδη.

● Η δεύτερη, δηλαδή μια συμμαχία με Σοσιαλιστές ή Οικολόγους, θα μπορούσε να εξασφαλίσει κοινοβουλευτική πλειοψηφία, όμως θα απαιτούσε παραχωρήσεις σε κοινωνικά και οικονομικά ζητήματα που αντιβαίνουν στη φιλελεύθερη γραμμή του Προέδρου.

● Η τρίτη, η διάλυση της Εθνοσυνέλευσης, κρίνεται ως ύστατη λύση, καθώς οι δημοσκοπήσεις δείχνουν σαφή άνοδο της ακροδεξιάς Εθνικής Συσπείρωσης.

● Η παραίτηση του Μακρόν θα πρέπει να θεωρείται απίθανη.

Η Γαλλία των τριών μπλοκ

Η γαλλική πολιτική σκηνή θυμίζει πια πεδίο μάχης ανάμεσα σε τρεις δυνάμεις: το Κέντρο του Μακρόν, την Αριστερά του Μελανσόν και τη Δεξιά της Λεπέν. Καμία δεν διαθέτει πλειοψηφία, όλες όμως φιλοδοξούν να καθορίσουν το μέλλον.

Η Αριστερά, διασπασμένη μετά τη διάλυση του Νέου Λαϊκού Μετώπου, προσπαθεί να ξαναβρεί κοινό βηματισμό. Οι Σοσιαλιστές και οι Πράσινοι δηλώνουν πρόθυμοι να συνομιλήσουν με το Ελιζέ, αλλά θέτουν σαφή όρια: αποκλείουν οποιαδήποτε συνεργασία με τον Μελανσόν, τον οποίο θεωρούν «τοξικό» και «ανεύθυνο». Από την πλευρά του ο ηγέτης της Ανυπότακτης Γαλλίας καλεί σε μαζική κινητοποίηση για να «τελειώσει το μακρονικό καθεστώς» και ζητά άμεση παραίτηση του Προέδρου.

Στη Δεξιά οι Ρεπουμπλικανοί δείχνουν απροθυμία να συμμετάσχουν σε νέα κυβέρνηση μειοψηφίας. Ο πρόεδρός τους, Έρικ Σιοτί, δήλωσε ότι «ο λαός μίλησε τον Ιούλιο και δεν επιθυμεί να βλέπει συνεχείς κυβερνήσεις τεχνητής πλειοψηφίας». Την ίδια στιγμή, η Εθνική Συσπείρωση της Μαρίν Λεπέν και του Ζορντάν Μπαρντελά εκμεταλλεύεται την κρίση, ζητώντας πρόωρες εκλογές και διακηρύσσοντας πως «είναι η μόνη δύναμη, ικανή να εγγυηθεί σταθερότητα».

Εξαντλείται το πολιτικό κεφάλαιο του Μακρόν

Για τον Μακρόν η κρίση αυτή είναι ίσως η σοβαρότερη της θητείας του. Ήδη μετά τις βουλευτικές εκλογές του καλοκαιριού, είχε χάσει το πλεονέκτημα της πολιτικής πρωτοβουλίας. Τώρα, μετά την παραίτηση Λεκορνί, η εικόνα του έχει πληγεί ανεπανόρθωτα.

Πολλοί σύμμαχοί του τον κατηγορούν για εμμονή στον απόλυτο έλεγχο και για απροθυμία να ακούσει διαφορετικές φωνές.

Ο πρώην πρωθυπουργός Γκαμπριέλ Ατάλ, που απομακρύνθηκε με ένταση από την κυβέρνηση, δήλωσε ότι «ο Πρόεδρος δυσκολεύεται να εμπιστευτεί τους συνεργάτες του» και πως «η εξουσία έχει μετατραπεί σε κλειστό κύκλο». Ακόμα και εντός της προεδρικής πλειοψηφίας, βουλευτές προειδοποιούν για τον κίνδυνο «πολιτικής παράλυσης».

Η οικονομική κατάσταση επιβαρύνει το κλίμα. Το δημόσιο χρέος αγγίζει πλέον το 114% του ΑΕΠ, ενώ η ανεργία αυξάνεται και το έλλειμμα άγγιξε το 5,8% του ΑΕΠ το 2024. Η κυβέρνηση δεν έχει περάσει ακόμη τον νέο προϋπολογισμό, και οι Βρυξέλλες πιέζουν για μέτρα δημοσιονομικής πειθαρχίας. Οι πολίτες, κουρασμένοι από τις συνεχείς ανατροπές, εκφράζουν βαθιά απογοήτευση για το πολιτικό σύστημα.

Δεν υπάρχουν ενδείξεις άμεσης αποκλιμάκωσης, καθώς η συνάντηση του υπό παραίτηση Λεκορνί με την ηγεσία του Σοσιαλιστικού Κόμματος δεν οδήγησε σε καμία ουσιαστική συμφωνία. Παρά τις προσπάθειες του Λεκορνί να διατηρήσει ανοιχτό ένα «παραθυράκι λύσης» και την αισιοδοξία του ότι μπορεί να επιτευχθεί συμφωνία για την ψήφιση του κρατικού προϋπολογισμού πριν από το τέλος του έτους, οι διαφορές μεταξύ των κομμάτων παραμένουν αγεφύρωτες. Οι σοσιαλιστές, διά του γραμματέα τους Ολιβιέ Φορ, δήλωσαν πως δεν υπάρχει καμία εγγύηση για αναθεώρηση της μεταρρύθμισης του συνταξιοδοτικού, οι Μαρίν Λεπέν και Ζαν-Λυκ Μελανσόν έχουν ήδη προαναγγείλει προτάσεις μομφής κατά οποιασδήποτε κυβέρνησης σχηματιστεί, ενώ η πρόταση της Ανυπότακτης Γαλλίας για αποπομπή του Προέδρου Μακρόν απορρίφθηκε από το προεδρείο της Εθνοσυνέλευσης ως μη αποδεκτή. Εάν δεν βρεθεί γρήγορα μια λύση, ο Μακρόν κινδυνεύει να μείνει στην Ιστορία ως ο Πρόεδρος που είδε το πολιτικό του σχέδιο να καταρρέει μέσα στη δίνη της ίδιας του της φιλοδοξίας.

Διαβάστε επίσης:

Αντιδρά η ρωσική ελίτ στις κατασχέσεις περιουσιακών στοιχείων «σοβιετικού τύπου» – Εθνικοποιήσεις στη μεγαλύτερη αναδιανομή πλούτου από τη δεκαετία του 1990

Μαρίν Λεπέν: Θα προσπαθήσει να ανατρέψει οποιονδήποτε μελλοντικό πρωθυπουργό μέχρι ο Μακρόν να προκηρύξει νέες εκλογές

Σε δημοπρασία πίνακες του Μπομπ Ρος για την υποστήριξη δημόσιων τηλεοπτικών σταθμών