Ο Ζοχράν Μαμντάνι, ο νεοεκλεγείς δήμαρχος της Νέας Υόρκης, είναι αξιοσημείωτος από πολλές απόψεις. Θα γίνει ο νεότερος δήμαρχος της πόλης από το 1892, ο πρώτος μουσουλμάνος δήμαρχος και ο πρώτος δήμαρχος που γεννήθηκε στην Αφρική.

Όπως σημειώνει το BBC, μπήκε στον εκλογικό αγώνα πέρυσι χωρίς να είναι γνωστός, με λίγα χρήματα και χωρίς την υποστήριξη κανενός κόμματος. Αυτό και μόνο καθιστά αξιοσημείωτη τη νίκη του επί του πρώην κυβερνήτη Άντριου Κουόμο και του υποψηφίου των Ρεπουμπλικάνων Κέρτις Σλίβα. Αλλά πέρα από αυτό, αντιπροσωπεύει τον τύπο πολιτικού που πολλοί στην αριστερά του Δημοκρατικού Κόμματος αναζητούσαν εδώ και χρόνια.

Είναι νέος και χαρισματικός, με την φυσική άνεση της γενιάς του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Η εθνικότητά του αντικατοπτρίζει την πολυμορφία της βάσης του κόμματος. Δεν έχει αποφύγει την πολιτική μάχη και έχει υποστηρίξει με υπερηφάνεια αριστερές πολιτικές – όπως η δωρεάν παιδική φροντίδα, η επέκταση των δημόσιων μεταφορών και η κυβερνητική παρέμβαση στα συστήματα της ελεύθερης αγοράς.

Ο Μαμντάνι έχει επίσης δείξει μια εξαιρετική ικανότητα να επικεντρώνεται στα βασικά οικονομικά ζητήματα που αποτελούν προτεραιότητα για τους ψηφοφόρους της εργατικής τάξης που έχουν απομακρυνθεί πρόσφατα από το Δημοκρατικό Κόμμα, χωρίς όμως να αποκηρύξει τις πολιτιστικές αρχές της αριστεράς.

Ωστόσο, οι επικριτές έχουν προειδοποιήσει ότι ένας τέτοιος υποψήφιος είναι μη εκλέξιμος σε μεγάλες περιοχές της Αμερικής – και οι Ρεπουμπλικανοί έχουν χαρούμενα αναδείξει τον αυτοαποκαλούμενο δημοκρατικό σοσιαλιστή ως το ακροαριστερό πρόσωπο του Δημοκρατικού Κόμματος. Παρ’ όλα αυτά, την Τρίτη το βράδυ στη Νέα Υόρκη, ήταν ο νικητής.

Μεγάλες προσδοκίες

Αντιμετωπίζοντας και νικώντας τον Κουόμο, πρώην κυβερνήτη της Νέας Υόρκης και γιο κυβερνήτη, κατάφερε να νικήσει το εδραιωμένο κατεστημένο των Δημοκρατικών, το οποίο πολλοί στην αριστερά θεωρούν ότι έχει χάσει εντελώς την επαφή με το κόμμα τους και τον λαό τους. Εξαιτίας αυτού, η εκστρατεία του Μαμντάνι για τη δημαρχία έχει προσελκύσει τεράστια προσοχή από τα μέσα ενημέρωσης, ίσως περισσότερο από ό,τι αξίζει μια δημοτική εκλογή, ακόμη και για τη μεγαλύτερη πόλη της Αμερικής.

Αυτό σημαίνει επίσης ότι, ως δήμαρχος, οι επιτυχίες του – και οι αποτυχίες του – θα εξεταστούν με μεγάλη προσοχή. Πριν από δώδεκα χρόνια, ο Δημοκρατικός Μπιλ ντε Μπλάσιο κέρδισε τις εκλογές για τη θέση του δημάρχου με την υπόσχεση να αντιμετωπίσει τις οικονομικές και κοινωνικές ανισότητες της Νέας Υόρκης. Όπως και ο Μαμντάνι, οι Αμερικανοί της αριστεράς είχαν μεγάλες ελπίδες ότι η διοίκησή του θα αποτελέσει ένα εθνικό παράδειγμα αποτελεσματικής φιλελεύθερης διακυβέρνησης.

Ωστόσο, ο ντε Μπλάσιο αποχώρησε από το αξίωμα οκτώ χρόνια αργότερα, με μεγάλη αντιδημοτικότητα και με ανάμεικτα αποτελέσματα, καθώς αγωνίστηκε με τους περιορισμούς της εξουσίας του ως δήμαρχος για την εφαρμογή νέων πολιτικών. Ο Μαμντάνι θα πρέπει να αντιμετωπίσει τους ίδιους περιορισμούς – και τις ίδιες προσδοκίες.

Τα πρώτα προβλήματα

Η κυβερνήτης της Νέας Υόρκης Κάθι Χότσουλ, επίσης Δημοκρατική, έχει ήδη δηλώσει ότι αντιτίθεται στην αύξηση των φόρων που απαιτούνται για τη χρηματοδότηση του φιλόδοξου προγράμματος του Μαμντάνι. Ακόμη και με επαρκή χρηματοδότηση, ο Μαμντάνι δεν θα είναι σε θέση να εφαρμόσει μονομερώς τα προγράμματά του.

Κατά τη διάρκεια της προεκλογικής του εκστρατείας, επέκρινε σφοδρά την ελίτ των επιχειρήσεων και των επιχειρηματιών που έχουν την έδρα τους στη Νέα Υόρκη και έχουν μετατρέψει το Μανχάταν σε παγκόσμια οικονομική πρωτεύουσα. Ωστόσο, για να κυβερνήσει αποτελεσματικά, θα πρέπει πιθανώς να συνάψει κάποια μορφή ειρήνης με αυτά τα συμφέροντα, μια διαδικασία που έχει ήδη ξεκινήσει τις τελευταίες εβδομάδες.

Επίσης, καταδίκασε τη συμπεριφορά του Ισραήλ κατά τη διάρκεια του πολέμου στη Γάζα και δεσμεύτηκε να συλλάβει τον πρωθυπουργό Μπένιαμιν Νετανιάχου ως εγκληματία πολέμου αν πατήσει το πόδι του στη Νέα Υόρκη, μια υπόσχεση που θα μπορούσε να δοκιμαστεί σε κάποιο σημείο κατά τη διάρκεια της θητείας του.

Όλα αυτά, όμως, είναι προβλήματα για μια μεταγενέστερη ημερομηνία. Προς το παρόν, ο Μαμντάνι θα πρέπει να αναλάβει το έργο να καθορίσει τη θέση του στη δημόσια σκηνή, πριν το κάνουν οι αντίπαλοί του. Αν και η εκστρατεία του έχει προσελκύσει την προσοχή σε εθνικό επίπεδο, εξακολουθεί να είναι άγνωστος για μεγάλο μέρος της Αμερικής. Μια πρόσφατη δημοσκόπηση του CBS έδειξε ότι το 46% του αμερικανικού κοινού δεν παρακολουθούσε «καθόλου στενά» τις δημαρχιακές εκλογές της Νέας Υόρκης. Αυτό αποτελεί τόσο ευκαιρία όσο και πρόκληση για τον Μαμντάνι και την αμερικανική αριστερά.

Επίθεσεις από τα δεξιά

Οι συντηρητικοί, με επικεφαλής τον πρόεδρο των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ, θα προσπαθήσουν να παρουσιάσουν τον νεοεκλεγμένο δήμαρχο ως σοσιαλιστική απειλή, του οποίου οι πολιτικές και οι προτεραιότητες θα οδηγήσουν στην καταστροφή της μεγαλύτερης πόλης της Αμερικής και θα αποτελέσουν κίνδυνο αν υιοθετηθούν από το σύνολο της χώρας. Θα μεγεθύνουν κάθε παραπάτημα και θα επισημάνουν κάθε αρνητικό οικονομικό δείκτη ή στατιστικό στοιχείο για την εγκληματικότητα.

Ο Τραμπ, ο οποίος έχει προσωπική σχέση με τη Νέα Υόρκη, σίγουρα θα καλωσορίσει μια πολιτική σύγκρουση με τον Μαμντάνι και διαθέτει πληθώρα τρόπων για να περιπλέξει τη ζωή του νέου δημάρχου. Ο Μαμντάνι θα πιεστεί επίσης να κερδίσει την υποστήριξη ηγετών των Δημοκρατικών, όπως ο γερουσιαστής της Νέας Υόρκης και ηγέτης της μειοψηφίας στη Γερουσία Τσακ Σούμερ, ο οποίος δεν υποστήριξε ποτέ την εκστρατεία του.

Η ευκαιρία για τον Μαμντάνι, ωστόσο, είναι ότι δεν βαρύνεται από το παρελθόν του, το οποίο οι πολιτικοί του αντίπαλοι προσπάθησαν ανεπιτυχώς να χρησιμοποιήσουν εναντίον του κατά τη διάρκεια της εκστρατείας. Όταν θα αναλάβει τα καθήκοντά του τον Ιανουάριο, θα έχει την ευκαιρία να χτίσει την πολιτική του φήμη από το μηδέν. Και αν ο Τραμπ έρθει σε σύγκρουση μαζί του, το μόνο που θα καταφέρει είναι να δώσει στον Μαμντάνι μια μεγαλύτερη πλατφόρμα για να εργαστεί.

Το πολιτικό του ταλέντο και οι ικανότητές του τον έφεραν μέχρι εδώ, κάτι που δεν είναι μικρό κατόρθωμα. Αλλά αυτό δεν είναι τίποτα σε σύγκριση με τις δοκιμασίες που τον περιμένουν τα επόμενα χρόνια.

Το ερώτημα των Δημοκρατικών

Οι Νεοϋορκέζοι αρέσκονται να πιστεύουν ότι η πόλη τους είναι το κέντρο του σύμπαντος, αλλά οι δημαρχιακές εκλογές δεν ήταν οι μόνες εκλογικές αναμετρήσεις που έλαβαν χώρα την Τρίτη. Στην πραγματικότητα, κατά πάσα πιθανότητα δεν ήταν καν η καλύτερη ένδειξη της τρέχουσας εκλογικής διάθεσης. Τόσο το Νιου Τζέρσεϊ όσο και η Βιρτζίνια – πολιτείες στις οποίες η Δημοκρατική Καμάλα Χάρις κέρδισε με μικρή διαφορά τον Τραμπ στις προεδρικές εκλογές του περασμένου έτους – πραγματοποίησαν εκλογές για την ανάδειξη κυβερνήτη. Και στις δύο περιπτώσεις, οι Δημοκρατικοί κέρδισαν με πιο άνετη διαφορά.

Από τις δύο, η αναμέτρηση στο Νιου Τζέρσεϊ ήταν πιο αμφίρροπη. Ωστόσο, τα αποτελέσματα υποδηλώνουν ότι η πρόοδος που σημείωσε ο Τραμπ στην πολιτεία πέρυσι μεταξύ των εργαζομένων και των μειονοτήτων δεν διατηρήθηκε χωρίς το όνομα του προέδρου στο ψηφοδέλτιο. Σε αντίθεση με τον Μαμντάνι, οι Δημοκρατικοί Μίκι Σέριλ και Αμπιγκέιλ Σπάνμπεργκερ διεξήγαγαν εκστρατείες με την υποστήριξη του κατεστημένου, με πιο μετριοπαθείς πολιτικές προτάσεις. Και οι τρεις, ωστόσο, επικεντρώθηκαν σε θέματα προσιτότητας και κόστους διαβίωσης. Οι δημοσκοπήσεις έδειξαν ότι η οικονομία, για άλλη μια φορά, ήταν το θέμα που ενδιέφερε περισσότερο τους ψηφοφόρους.

Με τους Δημοκρατικούς της αριστεράς και του κέντρου να κερδίζουν την Τρίτη, μπορεί να αποδειχθεί δύσκολο για όσους επιθυμούν να αντλήσουν κάποιες πληροφορίες σχετικά με το είδος των πολιτικών και των υποψηφίων που πρέπει να προωθήσουν οι Δημοκρατικοί για να εξασφαλίσουν μελλοντική εκλογική επιτυχία. Την περασμένη εβδομάδα, ωστόσο, ο Μαμντάνι επέμεινε ότι υπάρχει αρκετός χώρος στο κόμμα για όλα τα είδη απόψεων.

«Πιστεύω ότι πρέπει να είναι ένα κόμμα που επιτρέπει στους Αμερικανούς να αναγνωρίζονται σε αυτό και να μην είναι απλώς μια αντανάκλαση λίγων ανθρώπων που ασχολούνται με την πολιτική», δήλωσε. «Για μένα, αυτό που μας ενώνει όλους είναι το ποιον υπηρετούμε, και αυτός είναι ο εργαζόμενος λαός». Αυτή η άποψη θα τεθεί υπό δοκιμασία το επόμενο έτος, καθώς οι Δημοκρατικοί σε όλη τη χώρα θα προσέλθουν στις κάλπες για να επιλέξουν τους υποψηφίους τους για τις ενδιάμεσες εκλογές του Κογκρέσου. Οι εντάσεις είναι βέβαιο ότι θα ενταθούν και οι παραδοσιακές διαχωριστικές γραμμές ενδέχεται να επανεμφανιστούν.

Διαβάστε επίσης

Gopichand Hinduja: Πέθανε ο πλουσιότερος άνθρωπος της Βρετανίας – Η «αυτοκρατορία» και η αμύθητη περιουσία του

Το Βατικανό υποβαθμίζει τον ρόλο της Παναγίας και προκαλεί θύελλα: «Δεν είναι συλλυτρώτρια, μόνο ο Ιησούς έσωσε τον κόσμο»

Γερμανία: Εκτός νόμου η οργάνωση Μuslim Interaktiv – Έφοδοι των αρχών σε κτίρια