Γράφει η Ιωάννα Λιούτα*

Το 2025 κλείνει με ρυθμό ανάπτυξης περίπου 2,1%–2,3%,σύμφωνα με τις προβλέψεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και διεθνών οργανισμών.Πρόκειται για επίδοση καλύτερη από τον μέσο όρο της Ευρωζώνης, όμως όχι εντυπωσιακή για μια χώρα που προσπαθεί ακόμη να καλύψει το χαμένο έδαφος της πολύχρονης οικονομικής κρίσης.

Για το 2026, οι προβλέψεις κινούνται στο ίδιο μοτίβο,ανάπτυξη γύρω στο 2,1%–2,2%. Σταθερή,αλλά όχι ικανή να μετασχηματίσει το παραγωγικό μοντέλο ή να δημιουργήσει γενναίες αυξήσεις εισοδημάτων. Με άλλα λόγια η οικονομία μεγαλώνει,αλλά με ρυθμούς που δεν αλλάζουν τη ζωή των πολλών.

Η ακρίβεια είναι ο μεγάλος νικητής της χρονιάς

Εδώ βρίσκεται η ουσία και η μεγάλη πολιτική αλήθεια που οι αριθμοί δεν αναιρούν.Ο πληθωρισμός πράγματι υποχωρεί. Από τα εκρηκτικά επίπεδα των προηγούμενων ετών, κινείται περίπου στο 2,8% το 2025 και προβλέπεται να πέσει κοντά στο 2,3% το 2026. Όμως αυτό δεν σημαίνει φθηνότερη ζωή. Σημαίνει απλώς ότι οι τιμές συνεχίζουν να αυξάνονται με πιο αργό ρυθμό. Δεν πέφτουν. Δεν επανέρχονται. Δεν «διορθώνονται».

Τα τρόφιμα, η στέγη, η ενέργεια και οι υπηρεσίες παραμένουν σε επίπεδα που εξαντλούν τα εισοδήματα. Η ακρίβεια έχει γίνει μόνιμο καθεστώς,όχι παροδικό σοκ. Και το 2026 δεν υπάρχουν ενδείξεις αντιστροφής αυτής της πραγματικότητας. Αυτό είναι το κεντρικό οικονομικό πρόβλημα της χώρας και ταυτόχρονα το πιο πολιτικά επικίνδυνο.

Παρά τη μείωση της ανεργίας,οι πραγματικοί μισθοί δεν έχουν ανακτήσει τις απώλειες της περιόδου υψηλού πληθωρισμού. Η Ελλάδα εξακολουθεί να βρίσκεται προτελευταία στην Ε.Ε. σε όρους αγοραστικής δύναμης και μέσων αποδοχών.

Η ανεργία μειώνεται περίπου στο 9,3% το 2025 με πρόβλεψη για 8,6% το 2026, αλλά αυτό δεν μεταφράζεται αυτομάτως σε ποιοτικές, καλά αμειβόμενες θέσεις εργασίας. Πολλές νέες θέσεις είναι χαμηλής αμοιβής, επισφαλείς ή μερικής απασχόλησης. Το αποτέλεσμα; Περισσότερη εργασία, αλλά όχι απαραίτητα καλύτερη ζωή.

Δημόσιο χρέος

Το δημόσιο χρέος συνεχίζει να μειώνεται ως ποσοστό του ΑΕΠ περίπου στο 147% το 2025, με εκτιμήσεις για περαιτέρω πτώση προς το 140% τα επόμενα χρόνια. Πρόκειται για θετική εξέλιξη, που ενισχύει τη δημοσιονομική εικόνα της χώρας.Υπάρχει όμως ένα αλλά.

Η μείωση αυτή οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στον πληθωρισμό και στην ονομαστική αύξηση του ΑΕΠ,όχι σε μια βαθιά αλλαγή του παραγωγικού μοντέλου. Η Ελλάδα παραμένει μία από τις πιο χρεωμένες χώρες της Ευρώπης και εξαιρετικά ευάλωτη σε διεθνείς αναταράξεις.

Τι μας περιμένει το 2026

Το 2026 δεν προμηνύεται χρονιά κρίσης,αλλά ούτε και ανακούφισης. Η ”ανάπτυξη” θα συνεχιστεί,αλλά ήπια. Η ανεργία θα μειώνεται,αλλά αργά και με δυσμενέστερους όρους. Το χρέος θα υποχωρεί, αλλά θα παραμένει βαρύ. Και η ακρίβεια θα συνεχίσει να πιέζει τα νοικοκυριά, χωρίς ουσιαστικές ανάσες.

Το μεγάλο ρίσκο δεν είναι οι αριθμοί. Είναι η απόσταση ανάμεσα στους αριθμούς και στην κοινωνική εμπειρία,στην καθημερινότητα

Η οικονομία του 2025 δεν κατέρρευσε. Όμως δεν δικαιώνει και τους πανηγυρισμούς.Το 2026 ξεκινά με σχετική ”σταθερότητα”,αλλά χωρίς ελπίδα ουσιαστικής βελτίωσης για την πλειοψηφία. Όσο η ακρίβεια παραμένει και τα εισοδήματα δεν ακολουθούν, κανένα ποσοστό ανάπτυξης δεν αρκεί για να πείσει την κοινωνία ότι τα πράγματα πάνε καλύτερα.

Και αυτό, αργά ή γρήγορα, μετατρέπεται από οικονομικό σε πολιτικό πρόβλημα.

*Πολιτική και Οικονομική Αναλύτρια

Διαβάστε επίσης:

Πιερρακάκης: «Μετά το ΤΑΑ η ανάπτυξη στην Ελλάδα θα στηριχθεί στις ιδιωτικές επενδύσεις»

Η ΝΔ θέλει να καταργήσει την live μετάδοση από τις Εξεταστικές – ΣΥΡΙΖΑ: «Θέλουν να εξασφαλίσουν τη συγκάλυψη»

Κακλαμάνης: «Θα εισηγηθώ την κατάργηση της ζωντανής σύνδεσης των Εξεταστικών Επιτροπών» (Video)