«Ο Αλέξης Τσίπρας κοιτά προς τη Μόσχα όμως ρισκάρει να γίνει ο χρήσιμος ηλίθιος του Πούτιν» λέει σε άρθρο της κατά του Έλληνα πρωθυπουργού στον Guardian, η Natalie Nougayrede.

Στο άρθρο της, στον βρετανικό Guardian, η Natalie Nougayrede τονίζει ότι ο Έλληνας πρωθυπουργός «ρισκάρει να γίνει ο χρήσιμος ηλίθιος του Πούτιν», την ώρα που δεν έχει τίποτα να κερδίσει από αυτή του την επίσκεψη στη Μόσχα.

Σύμφωνα, με την αρθρογράφο η Μόσχα δεν μπορεί να δανείσει την Αθήνα, παρά μόνο να αντλήσει επικοινωνιακή νομιμοποίηση από τη σχέση της, με έναν Ευρωπαίο ηγέτη. Ολόκληρο το κείμενο του Guardian.

«Δεν υπάρχει τίποτα λάθος με το να ταξιδεύεις στη Μόσχα, αυτές τις ημέρες, αν είσαι Ευρωπαίος πολιτικός. Το πρόβλημα είναι το τι θα πεις, ή θα κάνεις, όταν θα είσαι εκεί.

Ο κίνδυνος δεν είναι να καταλήξει στη φυλακή – η Ρωσία δεν είναι η Βόρειος Κορέα. Ούτε είναι ότι κανείς δεν πρέπει να μιλήσει με τον Πούτιν ή το καθεστώς του.

Η Ρωσία είναι ένας παίκτης που δεν μπορεί να αγνοηθεί σε πολλούς διεθνείς τομείς: από τη Μέση Ανατολή και τη διάδοση των πυρηνικών όπλων, έως και την κλιματική αλλαγή. Επιτέθηκε στην Ουκρανία και ποδοπάτησε μια ντουζίνα από κανόνες που στηρίζουν την ευρωπαϊκή ασφάλεια από το 1945.

Ο κίνδυνος ενός ταξιδιού στη Μόσχα είναι ότι μπορεί να θεωρηθείς «χρήσιμος ηλίθιος». Η έκφραση, που συχνά αποδίδεται στον Λένιν, χρησιμοποιείται για εκείνους που μετατρέπονται σε εργαλεία που εξυπηρετούν την προπαγάνδα της Μόσχας και στοχεύουν σε πολύ περισσότερα από τα δικά τους ενδιαφέροντα ή προθέσεις.

Μπορώ να δω μια σειρά λόγους που ο Αλέξης Τσίπρας, ο Έλληνας πρωθυπουργός, αποφάσισε να ταξιδέψει στη Μόσχα. Η Ελλάδα είναι βαθιά απομονωμένη από την Ευρώπη καθώς η οικονομική της κατάσταση είναι δραματική, ψάχνοντας χρήματα για να αποπληρώσει τους δανειστές της. Το ενδεχόμενο του Grexit έχει επιστρέψει. Στις 9 Απρίλη, η Ελλάδα πρέπει να αποπληρώσει 450 εκατομμύρια στο ΔΝΤ. Ο Τσίπρας θέλει να δείξει στους Ευρωπαίους εταίρους ότι μπορεί να στρίψει προς την Ανατολή, συμμαχώντας με τη Ρωσία ενάντια στην ΕΕ. Η ελληνική κυβέρνηση δηλώνει πως δεν επιδιώκει να λάβει χρήματα από τη Μόσχα, ωστόσο δεν θα πει «όχι» αν της προσφερθούν.

Ο υπουργός Ενέργειάς του, ήδη έχει ζητήσει από τη Ρωσία να ρίξουν την τιμή του φυσικού αερίου για την Ελλάδα. Είναι δεδομένο πως οι εικόνες που θα μεταδώσουν οι τηλεοράσεις θα βοηθήσουν τον Τσίπρα στο εσωτερικό, καθώς θα μεταφέρουν το θερμό καλωσόρισμά του από τους Ρώσους.

Ελλάδα και Ρωσία έχουν παλιούς ιστορικούς δεσμούς. Νωρίς κατά τον 19^ο αιώνα ο Τσάρος Αλέξανδρος, βοήθησε την Ελλάδα να κερδίσει την ανεξαρτησία της από την Οθωμανική Αυτοκρατορία. Η Ορθόδοξη θρησκεία, δίνει το αίσθημα κοινού πολιτισμού. Η θρησκευτική σχέση, μπορεί βέβαια να μην είναι το πιο σημαντικό για τον Τσίπρα, του οποίου του ακροαριστερό κίνημα προσανατολίζεται στον αθεϊσμό. Όμως σίγουρα είναι καλό για τον κυβερνητικό εταίρο του ΣΥΡΙΖΑ, τους ακροδεξιούς Ανεξάρτητους Έλληνες, οι οποίοι δεν έχουν κανένα πρόβλημα με την ιδεολογία του Πούτιν, τον παραδοσιακό εθνικισμό και τον κοινωνικό συντηρητισμό, συμπεριλαμβανομένης της απόρριψης των ομοφυλοφίλων.

Ωστόσο, ο πλέον συγκολλητικός παράγοντας στη νέα σχέση Τσίπρα-Πούτιν μπορεί κάλλιστα να είναι η Άνγκελα Μέρκελ και το γενικότερο αντι-γερμανικό κλίμα. Η Γερμανίδα καγκελάριος, χαρακτηρίζεται στην Ελλάδα ως «η πηγή όλων των οικονομικών δεινών». Αλλά και στη Μόσχα, ο Πούτιν είναι ενοχλημένος με τη μεταστροφή της Μέρκελ το 2014, σε πολύ αυστηρότερη γραμμή κατά της Ρωσίας, θεωρώντας τη συμπεριφορά της Μόσχας απειλή για ολόκληρη την Ευρώπη. Έλληνες και Ρώσοι αξιωματούχοι απολαμβάνουν να ρίχνουν όλες τις ευθύνες για τις εγχώριες δυσκολίες τους, στις εξωτερικές πιέσεις.

Φυσικά, οι μνήμες από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο αλλά και του Εμφυλίου Πολέμου, μπαίνουν στο κάδρο. Η κυβέρνηση του Τσίπρα, δε δίστασε να ζητήσει τις πολεμικές επανορθώσεις, όπως ακριβώς έχει κάνει και το σύστημα Πούτιν για να κερδίσει αβαντάζ απέναντι στην Ευρώπη παλιότερα. Θα στοιχημάτιζα πως ο Τσίπρας θα ξαναπάει στη Μόσχα, στις 9 Μαΐου, για τον εορτασμό της 70ης επετείου από το τέλος του Μεγάλου Πατριωτικού Πολέμου. Τη στιγμή που η Μέρκελ και άλλοι Ευρωπαίοι ηγέτες αποφάσισαν να μην παραστούν, ως ένδειξη διαμαρτυρίας για τη ρωσική επιθετικότητα στην Ουκρανία.

Οπότε, είναι έτοιμη η Ελλάδα να πουληθεί στη Ρωσία; Κατά πάσα πιθανότητα, όχι. Ακόμη και να το ήθελε η Αθήνα, η Μόσχα δεν μπορεί να ανταποκριθεί. Εξ ου και οι άλλες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες προσπαθούν να υποβαθμίσουν το ταξίδι, με πρώτη την Μέρκελ που το θεωρεί δευτερεύουσας σημασίας.

Η Ρωσία πέφτει ολοένα και περισσότερο σε ύφεση. Οι κυρώσεις και η πτώση της τιμής του πετρελαίου την έχουν γονατίσει. Από την άλλη, η Ελλάδα έχει μπροστά της το βουνό του χρέους και των αποπληρωμών προς το ΔΝΤ και την ΕΚΤ. Για τον Πούτιν είναι πιο σημαντικό να βρει χρήματα για να πληρώσει συντάξεις και μισθούς στο εσωτερικό, από το να οργανώσει αερογέφυρα που θα μεταφέρει χρήματα στην Ελλάδα.

Ο Πούτιν έχει να κερδίσει περισσότερα από την επίσκεψη Τσίπρα στη Μόσχα. Θα είναι μια καλή ευκαιρία να δείξει προς την ΕΕ ότι υπάρχουν δυνάμεις εντός της που μπορούν να την διαιρέσουν. Το ίδιο ισχύει για το κόμμα της Λεπέν, τον Ούγγρο πρωθυπουργό Βίκτορ Ορμπάν η τη σέρβικη κυβέρνηση που είναι άμεσα διαθέσιμοι να χειροκροτήσουν τον Πούτιν. Ο Τσίπρας έχει δείξει πως θέλει να είναι ”χρήσιμος” εταίρος του Πούτιν πηγαίνοντας κόντρα στην απόφαση της ΕΕ για τις κυρώσεις κατά της Μόσχας.

Η θέση της Ελλάδας είναι στην ΕΕ δεν θα δυναμώσει έτσι. Ο εναγκαλισμός με τον Πούτιν δεν θα είναι ο καλύτερος τρόπος για να εμφανιστεί ως «περήφανο μέλος της ΕΕ». Ούτε είναι πιθανό να πείσει κανέναν στην Ευρώπη να του δείξει περισσότερη αλληλεγγύη. Μάλλον, ο Έλληνας πρωθυπουργός δεν ανησυχεί για τη ζημιά που θα προκληθεί στην εικόνα της Ελλάδας. Άλλωστε, πρόσφατα ο Πάνος Καμμένος έκανε λόγο για μετανάστες που απλωθούν σε όλη την Ευρώπη, λέγοντας πως κάποιοι από αυτούς μπορεί να είναι τζιχαντιστές. Το ταξίδι στη Μόσχα είναι, ίσως, περισσότερο ένα σημάδι της ελληνικής αδυναμίας και απελπισίας, παρά μια κίνηση πραγματισμού. Δείχνει έλλειψη διορατικότητας.

Μπορεί η Ελλάδα να παρουσιάζει τον εαυτό της ως ένα χαλαρό μέλος, αλλά θα ήθελε να φύγει από το ΝΑΤΟ και να μπει στη σφαίρα επιρροής του Πούτιν σαν να ήταν μια άλλη Λευκορωσία;

Να μια συμβουλή που μπορεί να βοηθήσει τον Τσίπρα. Θα είναι ο πρώτος Ευρωπαίος πολιτικός που μεταβαίνει στη Μόσχα μετά τη δολοφονία του Μπαρίς Νεμτσόφ.

Επομένως αν μιλήσει για τη ρωσική αντιπολίτευση και τους ανθρώπους που συνθλίβονται από το καθεστώς της Μόσχας, θα μπορεί να είναι μια ωραία έκπληξη και να κερδίσει μια κάποια συμπάθεια από τους Ευρωπαίους ηγέτες».