Ύστερα από πέντε χρόνια διακυβέρνησης με τις συνταγές των δανειστών, ακόμη και οι πλέον αφελείς εγκαταλείπουν τις ψευδαι­σθήσεις τους.

 

Ύστερα από πέντε χρόνια διακυβέρνησης με τις συνταγές των δανειστών, ακόμη και οι πλέον αφελείς εγκαταλείπουν τις ψευδαι­σθήσεις τους.

Πρώτη και βασική – συστηματικά καλλιεργη­μένη – ψευδαίσθηση υπήρξε η «άποψη» πως οι δανειστές και τα προγράμματά τους στόχο έχουν τη διάσωση της ελληνικής οικονομί­ας. Σήμερα δεν υπάρχει αμφιβολία πως ο μό­νος τους στόχος ήταν και είναι η ανακύκλω­ση του ελληνικού χρέους. Κάτι επίσης σαφές πλέον είναι ότι αυτή η διαδικασία ανακύκλω­σης εξάντλησε τα όριά της.

Μια δεύτερη – επίσης συστηματικά δομη­μένη από τα ξένα και εγχώρια ΜΜΕ – ψευ­δαίσθηση είναι ότι οι δανειστές μπορούν να αντιμετωπίσουν μια πιθανότητα ελληνικής χρεοκοπίας. Ωστόσο, κι αυτό είναι σαφές πια, η Ελλάδα ως μέλος της Ε.Ε. και της Ευ­ρωζώνης είναι τόσο στενά διασυνδεδεμένη με το παγκόσμιο οικονομικό σύστημα, ώστε η καταστροφή της μπορεί να έχει ανεξέλε­γκτες και ανυπολόγιστες πολιτικές και οικο­νομικές συνέπειες.

Δεδομένων τούτων, κάτι που επίσης γίνε­ται ξεκάθαρο, είναι ότι η διαπραγματευτική τακτική που υιοθέτησε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ έχει ήδη αποδώσει ως προς τον βασικό της στόχο: το ελληνικό ζήτημα έχει τοποθετηθεί σε κορυφαίο πολιτικό επίπεδο. Με λίγα λό­για, αν θα υπάρξει λύση στο ελληνικό πρό­βλημα, αυτή θα είναι πολιτική και όχι «λογι­στική». Κι αυτό για τον απλούστατο λόγο: Τα προγράμματα των δανειστών εξασφαλίζουν μόνο την αναχρηματοδότηση των ελληνικών δανείων βυθίζοντας τη χώρα στην ύφεση και διαιωνίζοντας την κρίση στο πλαίσιο της ευ­ρωζώνης.

Η απροθυμία της κυβέρνησης να ακολουθή­σει σιωπηλά την πεπατημένη έχει οδηγήσει τα δύο μέρη (Ελλάδα και δανειστές) στο ση­μείο μηδέν. Εκεί ακριβώς όπου αν δεν υπάρ­ξει πολιτική λύση, οι δανειακές συμβάσεις θα τιναχτούν στον αέρα με τις ανυπολόγιστες (οικονομικές / πολιτικές) παρενέργειες.

Μπορεί άραγε αυτός ο Γόρδιος Δεσμός να λυ­θεί; Όπως όλα δείχνουν και καθώς το μέτωπο των δανειστών δεν εμφανίζεται αρραγές (άλ­λες οι βουλές του ΔΝΤ, άλλες οι επιδιώξεις της Γερμανίας) τη μόνη διέξοδο μπορεί να εξασφαλίσει ο χρόνος. Αυτή, πιθανότατα, θα είναι και η «προσφορά» των δανειστών στην κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα: Προσύμφω­νο για να βγει το δύσκολο (από τις δανειακές υποχρεώσεις) καλοκαίρι και συζήτηση για τελική συμφωνία μέχρι το τέλος του χρόνου.