Οι ελληνικές κυβερνήσεις από το 2010 μέχρι και σήμερα  συνθλίβονται- η μια μετά την άλλη- καταβάλλοντας το τίμημα της εξάρτησης μέχρι βαθμού υποτέλειας της χώρας από «εταίρους» και  «συμμάχους» οι οποίοι ταυτόχρονα και κατά κύριο λόγο είναι οι δανειστές της.

 

Οι ελληνικές κυβερνήσεις από το 2010 μέχρι και σήμερα  συνθλίβονται- η μια μετά την άλλη- καταβάλλοντας το τίμημα της εξάρτησης μέχρι βαθμού υποτέλειας της χώρας από «εταίρους» και  «συμμάχους» οι οποίοι ταυτόχρονα και κατά κύριο λόγο είναι οι δανειστές της.  Καθημερινά, επί έξι συναπτά έτη με τη βοήθεια των media παρακολουθούμε «σκληρές διαπραγματεύσεις» οι οποίες όλες τελικά καταλήγουν στην επιβολή των «μέτρων» που οι δανειστές απαιτούν προκειμένου να εισπράξουν τόκους και πανοτόκια. Επικεντρωμένοι στους  λογαριασμούς οι οποίοι τελικά έχουν να  κάνουν με το πόσο από το παραγόμενο ΑΕΠ θα επιστρέψει στους δανειστές και πόσα νέα δανεικά θα χρειαστεί η χώρα για να ανακυκλώσει παλαιότερα, μας διαφεύγουν κάποιες άλλες ειδήσεις οι οποίες δεν αξιολογούνται από τα media ως «ευπώλητες», αν και περιγράφουν με οδυνηρά γλαφυρό τρόπο την έσχατη αδυναμία της χώρας. Ας σταθούμε να ρίξουμε μια ματιά σε κάποιες- τελευταίες- από αυτές τις ειδήσεις «αλιευμένες» από το militaire.gr:

1. Τουρκικό υποβρύχιο αναδύθηκε στις 19.00 το βράδυ της Τετάρτης 11 Μαίου  ένα περίπου μίλι από την είσοδο του λιμανιού της Κω!
2. Λίγες ώρες πριν είχε προηγηθεί η παραβίαση των χωρικών μας υδάτων από αρματαγωγό του τουρκικού ναυτικού (με κινήσεις που θύμιζαν επιχείρηση απόβασης) στις Οινούσσες που αποτελεί την βασική περιοχή εκδήλωσης των τουρκικών προκλήσεων
3. Στα Δωδεκάνησα  ας μην το ξεχνάμε η Τουρκία έχει απαγορεύσει ακόμη και στα πλοία της νατοϊκής δύναμης SNMG2 να πλησιάζουν!
4. (από http://mignatiou.com/)  με επιστολή που κατέθεσε προς τον ΓΓ του ΟΗΕ ο Τούρκος αντιπρόσωπος στα  Ηνωμένα Εθνη, επεξηγεί λεπτομερώς τις τουρκικές θέσεις για την ΑΟΖ στην Ανατολική Μεσόγειο, αμφισβητώντας τα δικαιώματα της Κυπριακής Δημοκρατίας αλλά και του Καστελόριζου το οποίο η Αγκυρα «σβήνει» από το χάρη.

 

Την ίδια ακριβώς στιγμή που όλα αυτά τα άκρως επικίνδυνα συμβαίνουν, η ελληνική κυβέρνηση πανηγυρίζει γιατί «κλείνει» την αξιολόγηση ικανοποιώντας κατά γράμμα όλες τις απαιτήσεις των δανειστών. Την ίδια επίσης στιγμή, η αξιωματική αντιπολίτευση κατηγορεί την κυβέρνηση για ανικανότητα να ικανοποιήσει τις επιθυμίες των δανειστών, πλειοδοτώντας σε προθυμία να προσφέρει ακόμη περισσότερα, αν βοηθηθεί (από τους δανειστές) να φτάσει στην εξουσία.

Προφανώς, οι πυλώνες του πολιτικού μας συστήματος θεωρούν ότι για την ύπαρξη της χώρας και την διασφάλιση των κυριαρχικών της δικαιωμάτων, φροντίζουν οι προστάτες- δανειστές της. Λησμονούν, ωστόσο, τα αυτονόητα και την πολύ πρόσφατη ιστορία…