Του Θεολόγου Αλεξανδράτου

Η Μάλτα, ως τόπος, θυμίζει έντονα φρούριο. Το νησάκι των 400.000 κατοίκων έχει άλλωστε χτιστεί από σταυροφόρους και το κάστρο τους δεσπόζει στην πρωτεύουσα Βαλέτα. Η Μάλτα παράλληλα, είναι το κάστρο του καθολικισμού. Θεωρείται το προπύργιο στις προσταγές του Βατικανού με τους κατοίκους της να ακολουθούν πιστά τις «σοφιστείες» του Πάπα και των συν αυτώ.

Του Θεολόγου Αλεξανδράτου

Η Μάλτα, ως τόπος, θυμίζει έντονα φρούριο. Το νησάκι των 400.000 κατοίκων έχει άλλωστε χτιστεί από σταυροφόρους και το κάστρο τους δεσπόζει στην πρωτεύουσα Βαλέτα. Η Μάλτα παράλληλα, είναι το κάστρο του καθολικισμού. Θεωρείται το προπύργιο στις προσταγές του Βατικανού με τους κατοίκους της να ακολουθούν πιστά τις «σοφιστείες» του Πάπα και των συν αυτώ.

Το 72% των Μαλτέζων μάλιστα εκκλησιάζεται κάθε Κυριακή και όλοι οι γάμοι στη χώρα γίνονται σε ναούς και ουχί σε δημαρχεία ή αλλού.

Μέχρι και την τελευταία Κυριακή του Μαΐου, η Μάλτα ήταν η τελευταία –και μοναδική- χώρα στον κόσμο όπου δεν επιτρεπόταν το διαζύγιο.

Βασισμένη σε μια παλιά διαταγή – αντίληψη του Βατικανού η μαλτέζικη κοινωνία είχε απορρίψει τον χωρισμό μεταξύ των ζευγαριών. Ό, τι και να γινόταν, αν παντρευόσουν, το έκανες για μια ζωή. Αν για παράδειγμα ο άντρας ξυλοφόρτωνε τη γυναίκα του, θα το έκανε όσο ζούσε αφού αυτή η έρημη δεν είχε επιλογή να τον αφήσει (εκτός και αν – όπως έλεγαν οι παλιότεροι- «ξέρει αυτή τι έχει κάνει).

Αν ένας Μαλτέζος παντρευόταν στα 20 του την χαριτωμένη συνομήλικη του και μετά από 15 χρόνια το αγαλματένιο σώμα της είχε γίνει σαν παλαιστή του σούμο, θα έπρεπε να υποστεί να κοιμάται δίπλα της κάθε βράδι με κίνδυνο να γυρίσει και να τον πλακώσει.

Όλα αυτά ανήκουν στο παρελθόν. Η Μάλτα προέβη σε δημοψήφισμα την Κυριακή για το θέμα. Το κίνημα υπέρ του διαζυγίου επικράτησε με ποσοστό 53%, κάτι που σημαίνει ότι θα αλλάξει αυτός ο αναχρονιστικός νόμος.

Η κυβέρνηση δήλωσε πως θα «σεβαστεί απόλυτα τη «λαϊκή ετυμηγορία και την απόφαση της πλειοψηφίας» και ήδη ξεκίνησαν οι διαδικασίες ώστε να ψηφιστεί ο ειδικός νόμος που θα επιτρέπει στα ζευγάρια να χωρίζουν.

Οι μεν παπάδες «άφρισαν», οι δε δικηγόροι τρίβουν τα χέρια τους και η ζωή στη Μάλτα δεν θα είναι ποτέ πια η ίδια.