Έχω δει τις περισσότερες παραστάσεις της Άντζελας Μπρούσκου και κάθε φορά έχω την αίσθηση ότι με περιμένει κάτι καινούργιο. Τολμηρό; Προωθημένο; Επικίνδυνο; Υπάρχουν τέτοιοι όροι στο θέατρο; Υπάρχουν, πια, νόρμες και κανόνες; Τι είδους θέατρο κάνει η Μπρούσκου; Είναι πιο κοντά στο Διαλεκτικό του Μπρεχτ ή στο Θέατρο της Σκληρότητας του Αρτώ; Μήπως κάποιες στιγμές φλερτάρει με το Ρεαλιστικό Θέατρο του Στανισλάφσκι; Ή, τελικά, έχει το δικό της στυλ, που σιγά σιγά γίνεται όλο και πιο αγαπητό και οικείο στο κοινό;

 

Εδώ και χρόνια η Μπρούσκου έχει την τύχη να διαθέτει μια άξια πρωταγωνίστρια στα έργα της, την Παρθενόπη Μπουζούρη. Από το 1996 που τη γνώρισα σε μια περιοδεία του Κέντρου Αρχαίου Δράματος του Παντείου μέχρι και προχθές που την είδα στο υπόγειο του Θεάτρου Τέχνης στον «Ρομπέρτο Τσούκο», η γνώμη μου παραμένει ίδια: είναι μια από τις καλύτερες ηθοποιούς του θεάτρου μας, και χρόνο με τον χρόνο γίνεται ακόμα καλύτερη! 

 

Ποιος είναι ο Ρομπέρτο Τσούκο της Μπρούσκου; Όπως λέει η ίδια, «το έργο του Bernard Marie Koltes έχει σαν αφορμή την πραγματική ιστορία του κατά συρροήν νεαρού δολοφόνου που σκότωσε τους γονείς του, έναν επιθεωρητή, ένα παιδί και πολλούς άλλους, όπως ο ίδιος ομολογεί στο τέλος. Παρακολουθούμε τη σύντομη ζωή του, καθώς περιπλανιέται σε μία απρόσωπη και αφιλόξενη πόλη, που αναρωτιέται συνέχεια πώς μοιάζει ένας δολοφόνος. Αντιμέτωπος με μια κοινωνία που ο μεγαλύτερος φόβος της είναι ότι ποτέ δεν νιώθει ασφαλής, παρ’ όλο που λατρεύει το αίμα, τα δάκρυα και τη βία σαν θέαμα.Το αίμα είναι το μόνο πράγμα στον κόσμο που δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητο, λέει ο Ρομπέρτο Τσούκο».

 

Η παράσταση (κάθε Δευτέρα και Τρίτη) χρησιμοποιεί τα μέσα της κινηματογραφικής γραφής και η Άντζελα είναι διαρκώς με μια κάμερα στο χέρι, προκειμένου να αφηγηθεί την ιλιγγιώδη και ξέφρενη πορεία του Ρομπέρτο Τσούκο στην πορεία του προς το τέλος. Η σκηνοθεσία ακολουθεί τον Ρομπέρτο Τσουκο, όπως θα ακολουθούσε μία τίγρη που πρόκειται να συλληφθεί προκειμένου να ενταχθεί σ’ έναν ζωολογικό κήπο.

 

Μετάφραση: Δημήτρης Δημητριάδης. Σκηνοθεσία – εικαστική άποψη – βίντεο: Άντζελα Μπρούσκου. Βοηθός σκηνοθέτη – μουσική επιμέλεια: Στέβη Κουτσοθανάση. Φωτισμοί: Στέλλα Κάλτσου. Παίζουν: Αντρέας Αντωνιάδης, Παρθενόπη Μπουζούρη, Άντζελα Μπρούσκου, Γεωργιάννα Νταλάρα (με εντυπωσίασε με την άνεση που μεταμορφωνόταν), Κώστας Νικούλι, Στράτος Τζώρτζογλου (σε μια εντυπωσιακή επιστροφή στη σκηνή που τον ανέδειξε), Αντώνης Τσίλλερ.