Την Δευτέρα βγήκα μια βόλτα στις αγορές αλλά δεν συνάντησα κανένα ελληνικό ομόλογο, ούτε καν τον κ Τζανακόπουλο…   Κρίμα! Ήταν κι οι αγορές μια ευκαιρία να πανηγυρίσουμε, να στήσουμε δυο τρία μνημεία τώρα που με την  ΕΡΤ πήραμε το κολάι…  Θα ήταν μια καλή  ευκαιρία να οργανωθεί μια εορταστική ατμόσφαιρα πριν αρχίσουν να έρχονται τα εκκαθαριστικά και τα εγκεφαλικά.

Πάντως χρειαζόταν μια ένεση αισιοδοξίας γιατί το θαυμάσιο κλίμα μετά την επιτυχία της ολοκλήρωσης των διαπραγματεύσεων δεν εκτιμήθηκε αρκούντως. Στη συνέχεια, το πανελλήνιο ρίγησε με την καταλυτική κίνηση της κυβέρνησης να τοποθετήσει την κ. Θάνου στο Μάξιμου –  άραγε θα συνεργάζονται με τον κ. Καρανίκα;  Ύστερα από την τοποθέτηση της κ. Θάνου που αναμένεται να έχει θεαματικά αποτελέσματα στην καθημερινότητά μας, το εύλογο ενδιαφέρον της κυβέρνησης εστιάστηκε στην δικαιοσύνη.

Έτσι, αποσύρθηκε από την επικαιρότητα  το δαιμονικό ΔΝΤ που τελικά δεν ήταν και τόσο δαιμονικό καθώς ικετεύσαμε να συμμετέχει στο πρόγραμμά μας με τις «δακρύβρεχτες» υπογραφές του πρωθυπουργού και του υπουργού Οικονομικών. Αποσύραμε και τον χιλοπαιγμένο Σόϊμπλε (πόσο να πουλήσει ακόμα;), την Μέρκελ και τους γνωστούς εξωτερικούς εχθρούς στρέφοντας  το ενδιαφέρον στους εσωτερικούς κακούς.

Η κυβέρνηση πλέον δίνει τον υπέρτατο αγώνα (μέχρι να βρει άλλον βολικό και πιασάρικο εχθρό) ζητώντας περισσότερη δικαιοσύνη.

Το επώδυνο σε αυτό τον αγώνα είναι ότι αναγκάζεται να υπερασπίζεται τον κύριο Καμμένο με νύχια και με δόντια. Να υποχρεώνει μπαρουτοκαπνισμένους αγωνιστές της Αριστεράς (και της γνωστής …προόδου) να υπερασπιστούν τον κ Καμμένο, που αν τολμούσες να τους το θέσεις σαν υπόθεση επιστημονικής φαντασίας στα χρόνια της «αθωότητας», ότι δηλαδή θα έφταναν σε αυτή την κατάντια, θα σε «πυροβολούσαν» κανονικά.  Τώρα όμως, στο Μάξιμου ο αέρας είναι αναθεωρητικός. Το έχουν εύκολο στην κυβέρνηση το αφήγημα του αναθεωρητισμού. Μαζί με τα δικαιώματα του Καμμένου, ταυτόχρονα υπερασπίζονται και αυτά της Ηριάννας με την γνωστή ιδεολογική συνέπεια που τους καθιστά αξιόπιστους και αξιολάτρευτους στο παρδαλό ιδεολογικό ακροατήριό τους.

Σε γενικές γραμμές τώρα, ως κοινωνία με λυμένα τα περισσότερα προβλήματά μας και με περισσότερα μνημόνια, περισσότερο ΕΝΦΙΑ, περισσοτέρους φόρους, περισσότερα διόδια, περισσότερες κατασχέσεις, περισσότερα χρέη, περισσότερη φτώχια και δυστυχία, περισσότερα αδιέξοδα, ετοιμαζόμαστε να σταθούμε όρθιοι προκειμένου να αντιμετωπίσουμε με υπερηφάνεια το άνοιγμα των εκκαθαριστικών…