Φέτος η Νατάσσα Μποφίλιου παρουσιάζει κάτι εντελώς καινούργιο και διαφορετικό. Μια μουσική παράσταση με αρχή, μέση και τέλος.

Με συγκεκριμένο concept που εμπεριέχει 100% την προσωπικότητα και την αισθητική της ίδιας, αλλά και των μόνιμων συνοδοιπόρων της, του συνθέτη Θέμη Καραμουρατίδη και του στιχουργού Γεράσιμου Ευαγγελάτου.

Είναι το «Μπελ Ρεβ», σε σκηνοθεσία του Αγγελου Τριανταφύλλου, και παρουσιάζεται κάθε Σάββατο στο «Διογένης Studio» το οποίο ανακαινίστηκε ειδικά για την περίσταση. Ενθουσιασμένοι και οι τρεις τους, Νατάσσα, Θέμης και Γεράσιμος, θεωρούν πως είναι ό,τι καλύτερο έχουν παρουσιάσει ώς τώρα.

Η Νατάσσα ήταν χειμαρρώδης στη συζήτησή μας. Ασταμάτητη. Ενδιαφέρουσα. Και απολαυστική θα έλεγα.

Απόσπασμα από τη συνέντευξη που δημοσιεύει σήμερα η «Εφημερίδα των Συντακτών»:

«Για όσα είναι σοβαρά, παίρνω θέση. Για τους πρόσφυγες, τη Χρυσή Αυγή, το δημοψήφισμα. Αν μπορώ με την αναγνωρισιμότητά μου να βοηθήσω έναν άνθρωπο να νιώσει ελεύθερος, το κάνω. Εγραψα στο facebook υπέρ του Συμφώνου Συμβίωσης και με διέγραψαν πολλοί. Η απόφασή μου να συμμετάσχω στη συναυλία για την Ηριάννα ήταν πολιτική. Είναι θέμα δικαιοσύνης και δεν με ενδιαφέρει αν χάσω κάποιους οπαδούς μου».

• Τι είναι πιο σημαντικό; Να είσαι ο εαυτός σου ή να είσαι διάσημος και να σε αγαπάνε όλοι;

Δεν εμπιστεύομαι καθόλου τους ανθρώπους που τους αγαπάνε όλοι.

• Θυμάμαι τότε που θαρραλέα τα έβαλες με τη Χρυσή Αυγή…

Μου είπαν διάφοροι, γνωστοί και φίλοι, «είσαι με τα καλά σου;» Φυσικά και είμαι στα καλά μου. Δέχτηκα απειλές. Από το «θα σε κρεμάσουμε στο Σύνταγμα από τα άντερά σου» μέχρι που ένας με έφτυσε στον δρόμο!

• Φασίστας;

Ναι.

• Τι έκανες;

Εμεινα μ@λ@κ@ς, δεν κουνήθηκα. Εμεινα άγαλμα, δεν το περίμενα.

• Φοβήθηκες;

Οχι. Και όχι επειδή είμαι ατρόμητη, αλλά είχα βαθιά πίστη. Προέρχομαι από ένα ιδιαίτερο σπίτι. Οταν έγινε αυτό με τη Χρυσή Αυγή, οι γονείς μου μού είπαν «είμαστε υπερήφανοι που είσαι κόρη μας, ό,τι και αν συμβεί, δεν πειράζει, άξιζε ο κόπος να ειπωθεί κι εσύ έκανες το χρέος σου, μίλησες κατά του φασισμού». Δεν μου είπαν, πρόσεξε παιδί μου, μην κάνεις αυτό κ.ο.κ. Πρέπει να μη φοβόμαστε.