Η πρώτη της δυνατή εμπειρία στη σκηνή ήταν η πρώτη της χορογραφία και σόλο ερμηνεία ενός παραδοσιακού καρσιλαμά στο θέατρο Ρεξ, ενώ σπούδαζε ακόμη στην Κρατική Σχολή Χορού το 1996. Αν και ξεκίνησε από την τέχνη του χορού, τα τελευταία χρόνια το έργο της Τζένης Αργυρίου χαρακτηρίζεται από τη χρήση των νέων μέσων και της τεχνολογίας και από τον διάλογο αυτών με τις παραστατικές τέχνες. Μέσα από τον προβληματισμό της για όσα χάνονται, καθώς η τεχνολογία εισβάλλει όλο και περισσότερο στην καθημερινότητά μας, προέκυψε το «Ανώνυμο» που παρουσιάζεται στην Κεντρική Σκηνή της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση, από 24 έως 27 Μαΐου.

Επτά ερμηνευτές μάς καλούν σε μια αντίστροφη πορεία προς την αναζήτηση της πηγής του ομαδικού χορού, έως τις πρώτες τελετουργίες μύησης και συμμετοχής. Σημείο εκκίνησης; Το διαδικτυακό σήμερα. Γιατί ίσως το «Ανώνυμο» να μην είναι ακριβώς μια παράσταση, αλλά μια τελετή αποσύνδεσης από την ψηφιακή καθημερινότητα.

«Είναι ένα ταξίδι, ένα τελετουργικό που με βασικό εργαλείο το σώμα αποπειράται να αποσυνδεθεί από την ψηφιακή ταυτότητα και να επανασυνδεθεί στον παρόντα χρόνο και χώρο» εξηγεί στο ΑΠΕ- ΜΠΕ η Τζένη Αργυρίου για το «Ανώνυμο» που κοιτάζει με απορία τον σημερινό κόσμο, όπου η ανωνυμία των μεγαλουπόλεων συνδυάζεται με την παντελή έλλειψη σωματικής επαφής, με τη συρρίκνωση των παραδοσιακών μορφών διασκέδασης και με τη διαστρέβλωση της επωνυμίας στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της συνέντευξης της Τζένης Αργυρίου στο Αθηναϊκό- Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων:

Ερ: Πως θα συστήνατε το συγκεκριμένο πρότζεκτ σ’ έναν υποψήφιο θεατή;

Απ: Το έργο «Ανώνυμο» προήλθε από την επιθυμία μου να ανακαλύψουμε εκ νέου τη δύναμη του χορού ως μέσω προσωπικής αλλά και συλλογικής έκφρασης και κάθαρσης. Βασικό ερώτημα και μέλημα μας ήταν να επαναπροσδιορίσουμε τα όσα μοιραζόμαστε μεταξύ μας ως φυσικές παρουσίες πέραν της ψηφιακής επικοινωνίας που φαίνεται να αφαιρεί τη σωματική επαφή. Η αιφνίδια εξέλιξη των κοινωνικών δικτύων, η αδιάκοπη ροή πληροφοριών και ο στιγμιαίος τρόπος επικοινωνίας έχουν δημιουργήσει ένα αντιφατικό συναίσθημα μεταξύ των ιδεών μιας μόνιμης ψηφιακής παρουσίας από τη μια και μιας φυσικής απουσίας από την άλλη που εξαφανίζεται σε μια τροχιά γρήγορης και κατακερματισμένης πραγματικότητας.

Ερ: Γιατί επιλέξατε αυτόν τον τίτλο;

Απ: Επέλεξα αυτόν τον τίτλο καθώς η λέξη «Ανώνυμο» συνδυάζει σύγχρονες πεποιθήσεις με ξεχασμένες μνήμες, ένας συνδυασμός που με αγγίζει βαθιά αλλά και διεγείρει το ενδιαφέρον μου ως καλλιτέχνη. Από τη μία η ανωνυμία μας φέρνει αντιμέτωπους με το φαντασιακό ενός σύγχρονου ατόμου, όπου η ιδιωτικότητα ως βασικό δικαίωμα τίθεται υπό εξαφάνιση, απόρροια μιας ελεγχόμενης κοινωνίας. Παράλληλα η ανωνυμία συνδέεται με καλλιτεχνικές φόρμες και έργα που δεν ανήκουν σε κανέναν. Πηγάζει από δημιουργικούς μηχανισμούς που έχουν δομηθεί και χτιστεί μέσω της συλλογικότητας, κοινωνικές και διαπολιτισμικές ανταλλαγές που δομήθηκαν η μία μέσα στην άλλη. Το να παρουσιάσω ένα έργο που τιτλοφορείται ως «Ανώνυμο, της Τζένης Αργυρίου», από μόνο του υπογραμμίζει το οξύμωρο και την αντιφατικότητα: την ειρωνεία, δηλαδή, μέσα στην οποία η καλλιτεχνική ιδιοκτησία έρχεται σε σύγκρουση με την ταυτότητα η οποία αποδομείται απανταχού στην ψηφιακή εποχή που διανύουμε. Είναι σημαντικό βέβαια να διευκρινίσω ότι το «Ανώνυμο» ως λέξη αποτελεί τον τίτλο και την πηγή έμπνευσης του έργου, δεν αποτελεί όμως την πρόθεσή μας να περιγράψουμε την έννοια της «ανωνυμίας».

Ερ: Ποια ήταν η έρευνα που προηγήθηκε του πρότζεκτ;

Απ: Στην ερευνά μας μελετήσαμε την έννοια της ανωνυμίας μέσα από μια προοπτική στο χρόνο, ταξιδεύοντας από τις πρωτόγονες μορφές τέχνης έως τις σύγχρονες αξίες της ψηφιακής κοινωνίας.Τι νοήματα προσδίδονται στον όρο ανωνυμία σήμερα; Τι είδους δυνάμεις προκαλεί η έννοια αυτή και ποια τα όριά τους; Ποιες είναι οι μνήμες που ξυπνά; Θελήσαμε να σχεδιάσουμε ένα χώρο στοχασμού, εξερεύνησης και μοιράσματος ιδεών, πρακτικών και σκέψεων.

Την έρευνα αποτέλεσε ένα τριήμερο συμπόσιο στο οποίο ανθρωπολόγοι εθνολόγοι, ιστορικοί, χάκερς, ψυχαναλυτές και κοινωνιολόγοι καλέστηκαν να αναλύσουν έννοιες και θεματικές που τροφοδότησαν με ιδέες την καλλιτεχνική ομάδα. Έπειτα ακολούθησαν τρεις εβδομάδες από ερευνητικά εργαστήρια στα οποία επικεντρωθήκαμε στην κίνηση, στο ρυθμό, στον χώρο και στη μάσκα και στα οποία συμμετείχαν οι χορευτές, ο μουσικός, ο εικαστικός, ο δραματουργός αλλά και δάσκαλοι παραδοσιακών χορών -από την Αρμενία, την Αφρική, την Ισπανία, την Κρήτη και τον Πόντο. Στο τέλος συνοψίσαμε το υλικό της έρευνας και το παρουσιάσαμε στο κοινό.

Ερ:Τι ρόλο έχει η χρήση των νέων μέσων και της τεχνολογίας στις δουλειές σας;

Απ: Η χρήση των νέων μέσων και της τεχνολογίας έπαιξε κύριο ρόλο στη δουλειά μου την τελευταία δεκαετία. Ήταν ένα από τα βασικά εργαλεία που εισήγαγα από το 2005 και που διερεύνησα μέχρι και σήμερα. Το πεδίο έρευνας μου αφορούσε στο πως όλα αυτά τα μέσα εντάσσονται στο έργο ώστε να έχουν καθοριστικό, δραματουργικό και ισότιμο λόγο με τα σώματα επί σκηνής. Ομολογώ ότι ήταν αρκετά πολύπλοκος και δύσκολος δρόμος για να επιτευχθεί ο διάλογος των παραστατικών τεχνών και των Media Arts. Όλα αυτά τα χρόνια ένα μόνιμο ερώτημα που διέτρεχε την έρευνα μου ήταν πώς η εξέλιξη της τεχνολογίας επηρεάζει το κοινωνικό σύνολο, το άτομο και κατ’ επέκταση την καθημερινότητά μας και το σώμα μας.

Ερ:Αγαπάμε τον χορό στην Ελλάδα;

Απ: Ναι πιστεύω ότι τον αγαπάμε πολύ, είναι μέσα στο DNA μας, σαν λαός. Οι Έλληνες μπορούν εύκολα αν βρεθούν σε μία σωστή συνθήκη να χορέψουν. Όσον αφορά τον χορό επί σκηνής και πάλι είμαι θετική, καθώς παρατηρώ ένα αρκετά μεγάλο μέρος του κόσμου να έχει στρέψει το βλέμμα του σε αυτό το είδος της τέχνης.

Ερ: Ποια είναι τα επόμενα επαγγελματικά βήματα σας;

Απ: Μετά την παρουσίαση της παράστασης στη Στέγη θα ακολουθήσει μια μικρή περιοδεία στα φεστιβάλ που συνέβαλαν στην παραγωγή του έργου, το Rencontres chorégraphiques internationales de Seine-Saint-Denis και το Φεστιβάλ Καλαμάτας. Ελπίζουμε μέσα από αυτές τις συμμετοχές να προκύψουν και επόμενες ευκαιρίες παρουσίασης καθότι είναι πολύ σημαντικό για ένα έργο να έχει χρόνο ζωής, και για την ωρίμανσή του αλλά και για την επικοινωνία του στο ευρύ κοινό.

 

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ