Η Αθήνα έχει αποδείξει τα τελευταία χρόνια ότι, παρά την οικονομική κρίση που βιώνει η χώρα, παρουσιάζει μια έντονη καλλιτεχνική δραστηριότητα, που την καθιστά πόλο έλξης για ανθρώπους της τέχνης παγκοσμίως. Πολλές είναι οι εκθέσεις και τα πολιτιστικά δρώμενα που διοργανώνονται στην πρωτεύουσα, προσελκύοντας όλο και περισσότερο το ενδιαφέρον του κοινού, που αναζητά στην τέχνη «καταφύγιο» και διεξόδους για ποιοτική και γνήσια ψυχαγωγία.

Μία από τις εκθέσεις με ιδιαίτερο ενδιαφέρον είναι η «Allouche Benias Inaugural Show: Kenny Scharf | Ross Bleckner | Enoc Perez | Donald Baechler» η οποία διοργανώνεται στην Allouche Βenias Gallery που ανοίγει μια νέα αίθουσα τέχνης στο ιστορικό κτίριο του Μεγάρου Δεληγεώργη, όπου στεγαζόταν η παλιά Ταινιοθήκη της Ελλάδος.

Πρόκειται για μια ομαδική έκθεση τεσσάρων εμβληματικών καλλιτεχνών, των Kenny Scharf, Ross Bleckner, Enoc Perez και Donald Baechler, που έδρασαν στην εικαστική σκηνή της Νέας Υόρκης κατά τις δεκαετίες του1980 και του 1990.

Τέσσερις διακεκριμένοι Αμερικανοί καλλιτέχνες, που αντιπροσωπεύουν – ο καθένας με τον δικό του, ξεχωριστό τρόπο – τον επαναπροσδιορισμό της ζωγραφικής, έτσι όπως αντικατοπτρίζεται στα όψιμα έργα του A. Warhol και στις αναζητήσεις καλλιτεχνών όπως οι J. M Basquiat, J. Schnabel, K. Haring κ.ά.

Μια έκθεση που, ουσιαστικά, συγκροτείται και οργανώνεται ως τέσσερις ατομικές εκθέσεις – μία για τον κάθε έναν από τους συμμετέχοντες – ανοίγοντας, ωστόσο, έναν δημιουργικό διάλογο μεταξύ τους.

Ο Kenny Scharf γεννήθηκε στην Καλιφόρνια το 1958 και αποτελεί έναν από τους σπουδαιότερους καλλιτέχνες της εικαστικής σκηνής του East Village της δεκαετίας του 1980.

Φίλος του Andy Warhol, του Klaus Nomi και της Αnn Magnuson, υπήρξε μια από τις πιο χαρακτηριστικές προσωπικότητες του νεοϋορκέζικου Club 57, ενώ, μαζί με τον Keith Haring και τον Jean-Michel Basquiat, κατόρθωσε να επαναπροσδιορίσει την τέχνη της ζωγραφικής μέσα από τη χρήση ενός λεξιλογίου εμπνευσμένου από την κουλτούρα των δρόμων, τη street art και την pop αισθητική των 80s.

Στόχος του ήταν να ξεφύγει από την ελιτίστικη μοντερνιστική προσέγγιση της τέχνης, να αντισταθεί στις τάσεις που επικρατούσαν και να εισάγει στα έργα και τις δημιουργίες του έναν νεανικό αυθορμητισμό και έναν ανεπιτήδευτο δυναμισμό.

Με διάθεση να σατιρίσει, να καυτηριάσει και πολλές φορές να ειρωνευτεί τη «σοβαροφάνεια» της υψηλής τέχνης, o Kenny Scharf χρησιμοποίησε έντονα χρώματα και χιουμοριστικούς χαρακτήρες καρτούν, αναπτύσσοντας έτσι μια νέα εικαστική γλώσσα, βασισμένη σε ένα δικό του, συμβολικό σύμπαν. Με τα έργα του κράτησε πολλές φορές μια κριτική στάση απέναντι στην κοινωνικοπολιτική πραγματικότητα, ενώ οι χαρακτήρες του εξαπλώθηκαν σε τοίχους κτιρίων και απέκτησαν τρισδιάστατες διαστάσεις γλυπτών έργων…

Διακρινόταν πάντα από μια παιχνιδιάρικη διάθεση, που σκοπό είχε να διαταράξει και να ανατρέψει καθετί στην τέχνη που υπακούει σε οποιασδήποτε μορφής κανόνες.

O Ross Bleckner ήταν ένας από τους Αμερικανούς καλλιτέχνες που, κατά τα τέλη του ‘70 και τις αρχές του ‘80, επιχείρησαν να αναβιώσουν το εικαστικό μέσο της ζωγραφικής. Στις αρχές της καλλιτεχνικής του πορείας επιχείρησε να επιτύχει μια ιδιότυπη παραλλαγή του κινήματος της Op Art, στη σειρά των stripe paintings, ενώ αμέσως μετά έδωσε έμφαση σε ένα ζωγραφικό ιδίωμα που αμφιταλαντεύεται μεταξύ αφαίρεσης και αναπαράστασης, εστιάζοντας το ενδιαφέρον του σε ένα παιχνίδι φωτός και σκότους.

Συνθέτοντας μια συμβολική εικαστική γραφή, τα έργα του χαρακτηρίζονται από σχεδόν διάφανα, επαναλαμβανόμενα μοτίβα λουλουδιών, πουλιών, καρκινικών ή προσβεβλημένων από τον ιό του AIDS κυττάρων, ενώ στις δημιουργίες του εντοπίζονται εικόνες θολές και δυσδιάκριτες, που μοιάζουν να τις βλέπουμε από έναν φακό που άλλοτε πλησιάζει υπερβολικά και άλλοτε απομακρύνεται.

Στις κύριες θεματικές αναζητήσεις του περιλαμβάνεται η έννοια της απώλειας, η αναζήτηση της ομορφιάς στο εφήμερο, ο τρόπος της μετάλλαξης κατά το πέρασμα του χρόνου, ενώ εστιάζει πάντα σε αντιθέσεις όπως το οργανικό και το ανόργανο, τον μικρόκοσμο και τον μακρόκοσμο, την εγγύτητα και την απόσταση.

Ο Donald Baechler, βαθιά επηρεασμένος από τον Warhol, δημιουργεί μοτίβα καθημερινών αντικειμένων, λουλουδιών ή προϊόντων της καταναλωτικής κουλτούρας. Τα έντονα περιγράμματα, η επιπεδότητα των μορφών και η αμεσότητα του σχεδίου αποτελούν τα κύρια χαρακτηριστικά των έργων του, που θύμιζαν εικόνες από παιδικά μπλοκ ζωγραφικής.

Ασχολήθηκε ιδιαιτέρως με τη δημιουργία ιδιόμορφων κολάζ μέσα από τον συνδυασμό έτοιμου υλικού με τη ζωγραφική, ενώ στην εικαστική του γλώσσα σπουδαίο ρόλο και χώρο καταλάμβανε η γραμμή, η σύνθεση και η δομή του έργου. Στις φιγούρες που σχεδίαζε ήταν εμφανής ένας ρετρό χαρακτήρας, ανασύροντας μνήμες της παιδικής του ηλικίας που εμφανίζονταν με σταθερό ρυθμό τόσο στους πίνακες όσο και στα γλυπτά του.

Ο Enoc Perez έζησε και εργάστηκε στη Νέα Υόρκη, επιχειρώντας να συνδέσει το έργο του με την «ιστορία της πόλης», επηρεασμένος από τις εικαστικές πρακτικές του Warhol, του Basquiat και του Rauschenberg.

Ανέπτυξε μια τεχνική η οποία «πάντρευε» τη ζωγραφική με τη διαδικασία του τυπώματος, επιτρέποντας την παραγωγή μια σειράς πανομοιότυπων εικόνων. Μετά το 2010 αρχίζει να χρησιμοποιεί ξανά το πινέλο, πολλές φορές σε συνδυασμό με κολάζ από έτοιμο φωτογραφικό υλικό του διαδικτύου. Χαρακτηριστικό του είναι η έμφαση που έδινε στη ζωγραφική ποιότητα των έργων του και όχι τόσο στη ρεαλιστική απεικόνιση των λεπτομερειών.

Αν και εντάσσεται σε μια νεότερη γενιά, η ζωγραφική του Enoc Perez φέρει έντονα τις επιδράσεις των προηγουμένων.

INFO

Allouche Βenias Gallery – Κανάρη 1, Αθήνα

Δευτέρα – Παρασκευή: 11.00 – 20.00

Σάββατο: 9.00 – 20.00

Είσοδος ελεύθερη

Η έκθεση θα διαρκέσει έως τις 30 Αυγούστου 2018