Η πειρατεία είναι κλοπή και διώκεται ποινικά. Όλοι το γνωρίζουμε, αλλά οι περισσότεροι το έχουμε αντιπαρέλθει επιδιδόμενοι σε ανέξοδες αντιγραφές πρωτότυπου ψηφιακού υλικού, προμηθευόμενοι φτηνά αντίγραφα από άλλους «κλόπι ράιτερ» ή κατεβάζοντας την Άρτα και τα Γιάννενα από τόπους… off-shore του Διαδικτύου.

Η πειρατεία είναι κλοπή και διώκεται ποινικά. Όλοι το γνωρίζουμε, αλλά οι περισσότεροι το έχουμε αντιπαρέλθει επιδιδόμενοι σε ανέξοδες αντιγραφές πρωτότυπου ψηφιακού υλικού, προμηθευόμενοι φτηνά αντίγραφα από άλλους «κλόπι ράιτερ» ή κατεβάζοντας την Άρτα και τα Γιάννενα από τόπους… off-shore του Διαδικτύου. Αυτό που δεν φανταζόμασταν, ωστόσο, είναι ότι θα μπορούσε να γεννηθεί ημίν κόμμα εκ πεποιθήσεως πειρατικό.
Πράγματι… το Κόμμα Πειρατών Ελλάδας, που ιδρύθηκε προ δεκαημέρου περίπου (στις 14 Ιανουαρίου του 2012), υποστηρίζει ένθερμα μεταξύ άλλων, την ανάγκη τροποποίησης της νομοθεσίας περί «Πνευματικής Ιδιοκτησίας» με δραστικό περιορισμό του μονοπωλίου εμπορικής εκμετάλλευσης.
Η ιδέα της κατάργησης των τεχνολογικών εφαρμογών και των «όρων χρήσης» που περιορίζουν τα νομικά δικαιώματα των καταναλωτών στο Διαδίκτυο υπήρξε σχεδόν γενεσιουργός, αν όχι για το νεοσύστατο ελληνικό πολιτικό μόρφωμα, σίγουρα για το μητροπολιτικό Κόμμα των Πειρατών, του Ρίκαρντ Φάλβινκε στη Σουηδία. Η δίκη της ιστοσελίδας Pirate Bay για παραβίαση πνευματικών δικαιωμάτων και οι καμπάνες φυλάκισης και χρηματικού προστίμου (2,7 εκατομμυρίων ευρώ) που έπεσαν στους ιδιοκτήτες της το 2006, έγιναν η αιτία για τη θετική εστίαση των Σουηδών στο Piratpartiet που, τρία χρόνια αργότερα, βρέθηκε με ποσοστό 7,1% και μία έδρα στην Ευρωβουλή. Έκτοτε, προέκυψαν ανά τον κόσμο περισσότερα από πενήντα αντίστοιχα κόμματα, εκ των οποίων τα 21 χαίρουν της επίσημης αποδοχής του ευρύτερου πολιτικού συστήματος στις χώρες της δράσης τους.
Ήταν ζήτημα χρόνου να σκάσει μύτη και το δικό μας, έτοιμο να σπάσει τους κωδικούς της ήδη διάτρητης συνομοταξίας των παραδοσιακών κομμάτων. Οι νεαροί επιστήμονες (κομπιουτεράδες ως επί το πλείστον) που απαρτίζουν την εναρκτήρια Διοικούσα Επιτροπή του, αλλά και τα μέλη που έχουν αρχίσει να συσπειρώνονται γύρω τους, μοιάζουν να ζουν και να αναπνέουν στον κυβερνοχώρο. Προφανώς, τώρα θα μετατραπούν σε… αμφίβια και θα αντιμετωπίσουν την πρόκληση της μεταφοράς δραστηριότητας έξω, στην πραγματική ζωή. Οι Έλληνες παραμένουν, ως γνωστόν, σιτεμένος λαός, ελευθέρας βοσκής, που δεν έχει μάθει να περιορίζεται στο μικροκλίμα του Διαδικτύου και της οθόνης, ακόμα κι αν αυτό του υπόσχεται τις μέγιστες ελευθερίες. Η περιορισμένη εξοικείωσή μας όμως με την ψηφιακή άβυσσο, σε σχέση πάντα με άλλες χώρες, δεν σημαίνει ότι οι ηλικίες 20-50 τουλάχιστον και ευρύτερα οι ηλικίες του «Κανένα» δεν παρέχουν, ειδικά αυτήν την κρίσιμη στιγμή, γόνιμο έδαφος για τον πειρατικό σπόρο. Άλλωστε, σχεδόν όλα τα υπόλοιπα μέσα ενημέρωσης και επικοινωνίας έχουν προδώσει… κι έχουν προδοθεί… Κι όλα σχεδόν τα υπόλοιπα κόμματα του ) «άξονα Δεξιά – Κέντρο -Αριστερά», όπως τα περιγράφουν και οι Πειρατές, έχουν παλιώσει κι έχουν ξεπεραστεί…
Αναδύθηκαν μέσα από το ανεξάρτητο ακόμα σύμπαν του Διαδικτύου, το οποίο και παίζουν στα δάχτυλα. Κρούουν όμως τον κώδωνα του κινδύνου εν όψει των – παγκοσμίως – διαφαινόμενων παρεμβάσεων στην ελεύθερη λειτουργία του. Θέτουν επίσης μετ’ επιτάσεως το θέμα της προστασίας του απορρήτου και των προσωπικών δεδομένων. (Δεν είναι τυχαίο το γεγονός πως αντιμετωπίζουν με σκεπτικισμό το αυτοφακελωτικό Facebook). Θεωρούν ότι τους τιμά το γεγονός ότι δεν έχουν πίσω τους Ομίλους και Μέσα, αλλά το ένα και μοναδικό… Μέσο. Ανακοινώνουν επίσης με καμάρι ότι ο μέσος όρος ηλικίας τους είναι χαρακτηριστικά χαμηλός. Δεν ταυτίζονται με τους Αγανακτισμένους του Συντάγματος (παρ’ ότι όλοι γνωρίζουμε τον ρόλο που διαδραμάτισε το Διαδίκτυο τον καιρό της αναταραχής) περισσότερο από ό,τι με όλους τους υπόλοιπους Έλληνες.

Κοινός τόπος
Το «αμεσοδημοκρατικό» του πράγματος, όμως, αποτελεί κοινό τόπο μεταξύ Πειρατών και Αγανακτισμένων. Τόσο στο εσωτερικό του κόμματός τους όσο και στη λειτουργία του κράτους θεωρούν ότι οι διαδικασίες της Άμεσης και Συμμετοχικής Δημοκρατίας μπορούν να αποδώσουν τα καλύτερα. Το ψηφιακό περιβάλλον μάλιστα κατ’ αυτούς επιτρέπει την επιτάχυνση αυτών των διαδικασιών και εγγυάται γενικώς τη διαφάνεια, τη δικαιοσύνη και την ελευθερία του λόγου. Εισηγούνται την ελεύθερη πρόσβαση στις ψηφιακές πηγές, τις ανοιχτές πλατφόρμες που δεν εξυπηρετούν συμφέροντα εταιρειών, τη διανομή αρχείων. Υποστηρίζουν επίσης την απαγόρευση των πατεντών σε λογισμικά, ζωντανούς οργανισμούς, σπόρους και γονίδια καθώς και την τροποποίηση της νομοθεσίας για τις φαρμακευτικές πατέντες (πρόκειται για τοποθέτηση λιγότερο φουτουριστική απ’ όσο μπορεί να φαίνεται, που τους φέρνει αντιμέτωπους με μεγαθήρια…). Στην εκπαίδευση υποστηρίζουν τη δωρεάν και δημόσια πρόσβαση στην ψηφιοποιημένη γνώση (προαπαιτείται ψηφιακός αλφαβητισμός), ενίσχυση των Κλασικών Σπουδών λόγω της ιστορίας μας (απρόβλεπτο για κομπιουτεράδες), ανασχεδιασμό του όλου συστήματος με έμφαση στην προσχολική αγωγή και άλλα πολλά, πολύ ρομαντικά. Στην οικονομία εγγυώνται την κάλυψη των στοιχειωδών αναγκών όλων των πολιτών, επενδύουν στην καταπολέμηση της διαφθοράς, στην πάταξη των μονοπωλίων και των καρτέλ, στη βελτιωμένη ανταγωνιστικότητα. Όλες τους οι θέσεις ωστόσο τελούν υπό διαμόρφωση δεδομένου ότι υπόσχονται διαρκή συμμετοχή των πολιτών στα τεκταινόμενα και στη λήψη αποφάσεων.

Νερόβραστος μοντερνισμός;
Το Κόμμα των Πειρατών κομίζει αναμφισβήτητα κάτι διαφορετικό. Κάτι που μπορεί να αποδειχτεί από νερόβραστος απολιτίκ μοντερνισμός προγραμματισμένος να καταπιεί προσωρινά τους κραδασμούς μιας κοινωνίας που, κρυφά και φανερά, πάλλεται…, μέχρι υπολογίσιμη αντιπρόταση. Τα πάντα θα κριθούν στην αναμέτρηση του μορφώματος τόσο με το προϋπάρχον σύστημα όσο και με τον ίδιο τον εαυτό του. Κάθε κριτική είναι πρώιμη. Μια παρατήρηση μόνο.
Υπάρχει ζωή και χωρίς διαδίκτυο.

Ακολουθήστε το topontiki.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν.