Καθώς η βασανιστικά μεγάλη προεκλογική περίοδος έχει εξελιχθεί σε έναν ανηλεή πόλεμο φθοράς, στον οποίο συμμετέχουν όλοι εναντίον όλων – σύνηθες το φαινόμενο στο ελληνικό θέατρο πολιτικών σκιών –, ο κόσμος εξακολουθεί να κινείται χωρίς να ενδιαφέρεται για την ελληνική μελαγχολία.

Κατ’ αρχάς πολλοί είναι αυτοί που ανακαλύπτουν ότι ο αμερικανικός εναγκαλισμός στην Ελλάδα και την Κύπρο δεν αποκλείεται να μετατραπεί σε ασφυξία και, συνεπώς, κρατάνε πλέον αισθητά μικρότερο καλάθι, το οποίο χωράει πολύ λιγότερα ωφελήματα – κι αυτά με επιφύλαξη – από εκείνα που προσδοκούσαν λίγο καιρό νωρίτερα. Από μια άποψη, οι πλέον ψύχραιμοι αποδείχθηκε ότι είναι οι δημοσιογράφοι – κι αυτός είναι ένας σοβαρός πόντος για έναν κλάδο του οποίου η υπόληψη έχει δοκιμαστεί σκληρά τα τελευταία χρόνια.

Με άλλα λόγια, οι περισσότεροι αντιλαμβάνονται πλέον ότι τα παιχνίδια που παίζονται δίπλα, γύρω και εντός της χώρας μας υπερβαίνουν κατά πολύ σε σοβαρότητα τον… μπερντέ πίσω από τον οποίο κινείται το πολιτικό μας σύστημα. Η αποκληθείσα και «διπλωματία των γαμπρών» στα αμερικανοτουρκικά θα μπορούσε να λειτουργήσει και ως ξυπνητήρι για όσους ακόμη εξακολουθούν να ονειρεύονται διπλωματικούς θριάμβους.

Σε ένα άλλο επίπεδο, το ευρωπαϊκό, η συμφορά που χτύπησε την Παναγία των Παρισίων συγκάλυψε κάπως ένα γαλλικό πρόβλημα πολύ μεγαλύτερο: ότι η Γερμανία, στην προσπάθειά της να οχυρωθεί έναντι μιας πιθανής επόμενης κρίσης, δεν διστάζει να βάλει στον πάγο την κοινή πορεία με τη Γαλλία. Η οποία με τη σειρά της βλέπει τα χρέη της να εκτινάσσονται, την έκθεσή της στην Ιταλία να παραμένει υψηλότατη και τον Πρόεδρό της να στριμώχνεται πολιτικά όλο και περισσότερο στο εσωτερικό.

Η αδυναμία του Παρισιού να συμμαζέψει τα οικονομικά, οι αντιδράσεις των «Κίτρινων Γιλέκων», η μόνιμη πια απειλή της Λεπέν, η μεταρρυθμιστική – με την όποια έννοια – ακινησία του κράτους και το φρενάρισμα των «οραμάτων» του Μακρόν ότι θα αλλάξει την Ευρώπη καθιστούν τη Γαλλία, μια κατ’ εξοχήν σύμμαχό μας, ιδιαίτερα εύθραυστη στο ενδεχόμενο αναζωπύρωσης της χρηματοοικονομικής κρίσης.

Εξάλλου η στροφή της Γερμανίας προς τον εαυτό της, ο κίνδυνος που συνιστά η Ιταλία, η άνοδος των αντιευρωπαϊκών δυνάμεων και αρκετά ακόμη εκκρεμή ζητήματα που απασχολούν την Ευρώπη έχουν αποτέλεσμα σε αυτή τη φάση να εγκωμιάζεται η Ελλάδα ως μια από τις λίγες «καλές ειδήσεις» του ευρωσυστήματος. Ωστόσο τα εγκώμια δεν συνιστούν ισχύ και σταθερότητα. Όσοι ζούμε σε αυτήν τη χώρα το ξέρουμε καλύτερα απ’ όσους μας βλέπουν μόνο ως αριθμούς. Αν κάναμε και καμιά δημόσια συζήτηση της προκοπής, καλό θα ήταν, αλλά… δεν το βλέπουμε πιθανό.

Ακολουθήστε το topontiki.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν.