Τα (πολλά) τελευταία χρόνια διαπιστώνουμε πως στα Πανεπιστήμια εισέρχονται μαθητές με βαθμό 2 και 3 (στα 20).

 

Πάνω τώρα σε αυτήν την απαράδεκτη κατάσταση στήνονται ρητορικές και προτάσεις βελτίωσής της με απίστευτη ακρισία. Μάλιστα σε πρώην έγκριτη εφημερίδα, ο εκπαιδευτικός συντάκτης της έγραψε προσφάτως πως φταίει «ο Γαβρόγλου που πανεπιστημιοποίησε τα ΤΕΙ» (προφανώς είτε είναι απληροφόρητος για τα διεθνώς τεκταινόμενα είτε εντεταλμένος να αντιπολιτεύεται πάση θυσία και πάση ανοησία).

 

Αναφερόμαστε σε ακρισίες που δύσκολα μπορούμε να πιστέψουμε πως δεν είναι ηθελημένες, εκτός βεβαίως και αν μας κυβερνούν ανόητοι και τους υποστηρίζουν ανοητότεροι.

 

Βεβαίως και «η βάση του 10», για να μπεί κάποιος σε Πανεπιστήμιο, είναι εκ των ων ουκ άνευ. Είναι δε εκ των ων ουκ άνευ, γιατί τα Πανεπιστήμια δεν μπορούν να δέχονται παρά αποφοίτους πραγματικής Λυκειακής εκπαίδευσης.

 

Σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες οι απόφοιτοι Λυκείων είναι ίσως καλύτεροι από πολλούς αποφοίτους των Πανεπιστημίων μας (έχω ιδίαν γνώμη για τους αποφοίτους των γαλλικών Λυκείων: γνώρισα αποφοίτους της φιλολογικής κατεύθυνσης που έπαιζαν στα δάκτυλά τους όλους τους αρχαίους κλασσικούς, κάτι που δεν συμβαίνει με όλους τους δικούς μας αποφοίτους των σχετικών πανεπιστημιακών τμημάτων).

 

Με άλλα λόγια δεν μπορεί κάποιος να λαμβάνει απολυτήριο Λυκείου και να γράφει αμέσως μετά για 2. Το φταίξιμο δεν είναι ούτε στον αριθμό των εισακτέων, ούτε στον αριθμό των Πανεπιστημίων(1).

 

Το φταίξιμο, φταίξιμο εγκληματικό σε βάρος της χώρας, βαραίνει τους καθηγητές των Γυμνασίων και των Λυκείων, που δίνουν απολυτήρια κενά περιεχομένου. Φταίνε οι μαθητές; Όχι, γιατί τα παιδιά «μορφώνονται» και όταν ο διαμορφωτής δεν κάνει καλά τη δουλειά του, κακή θα είναι και η όποια διαμόρφωση προκύψει (στους διαμορφωτές τους δεν υπάγονται μόνο οι δάσκαλοι. Σχετική εγκληματική δραστηριότητα αναπτύσσουν επιτυχώς και οι τηλεοράσεις, αλλά και οι γονείς τους).

 

Ξεχνάν οι σχολιαστές των «πανελληνίων εξετάσεων», πως οι δύο τελευταίες τάξεις των Λυκείων δεν λειτουργούν, χάριν των φροντιστηρίων. Άρα, όποιος δεν πάει φροντιστήριο είναι σα να μη πηγαίνει σχολείο….(μιλάμε για τον κανόνα, εξαιρέσεις ευτυχώς υπάρχουν). Αυτό προσπάθησε να διορθώσει ο κ. Γαβρόγλου, αυτό ελπίζω να κάνει και η κ. Κεραμέως (παρότι ενδεχομένως και τους δύο «το κόμμα τους τραβάει απ’ το μανίκι», όπως θα έλεγε ο Σαββόπουλος). Αλλά ας γίνει και κάποιος έλεγχος στα Λύκεια…. εκεί βρίσκεται το πρόβλημα.

 

Βρισκόμαστε σε εποχή που δεν μας επιτρέπεται η καθυστέρηση και η συντήρηση του φαύλου παρελθόντος. Επί τη ευκαιρία, ας στοχαστούμε καλλίτερα την έννοια του συντηρητικού και του προοδευτικού, ας μη μας ξεγελά η ρητορεία των κομμάτων (ρητορεία συχνά στηριζόμενη σε αγραμματοσύνες).

 

————————————————————————

(1): Τούτο είναι θέμα άλλης συζητήσεως, πάντως καλά κάνει το Υπουργείο Εθνικής Αμύνης που προτείνει τη δημιουργία και Πανεπιστημίου Εθνικής Αμύνης.

 

Ορθώς έπραξε και ο κ. Γαβρόγλου που ακολούθησε τα διεθνώς τεκταινόμενα καταργώντας τα υβριδικά ΤΕΙ και μετονομάζοντάς τα δοκίμως Πανεπιστήμια, λόγων των ετών σπουδών σε αυτά, ορθώς θεώρησε και ως επιπέδου μάστερ τους απονεμόμενους τίτλους σπουδών από τα πενταετή πανεπιστημιακά Τμήματα.

 

Προφανώς έγιναν και λάθη, αλλά μόνο όποιος δεν κάνει τίποτα δεν κάνει λάθη, όταν μάλιστα σε 1-2 χρόνια προσπαθεί να διορθώσει φαυλότητες δεκαετιών. Αυτά τα όποια (κατά τη γνώμη μου ελάχιστα) λάθη ας τα διορθώσουν οι επόμενοι, αντί να εμμένουν σε μικροπολιτικές επιδιώξεις