Πλατεία Βραζιλίας, Πάρκο χωροφυλακής, Εθνικός Κήπος, Ευαγγελισμός, Ηρώδου του Αττικού. Οι περισσότεροι περνούν από τα πάρκα και τις πλατείες με γρήγορους ρυθμούς. Ελάχιστοι είναι αυτοί που δίνουν σημασία στους ήχους του ζωικού βασιλείου στο κέντρο της πόλης. Οι γνώστες όμως αναγνωρίζουν το παράξενο τραγούδι των παπαγάλων της Αθήνας!

Και όμως! Υπάρχουν τουλάχιστον 1500 εξωτικοί εντυπωσιακοί παπαγάλοι, που ζουν ανάμεσά μας, στο κέντρο της πόλης. Η ιστορία τους είναι ξεχωριστή και συνοδεύεται από αστικούς μύθους.

Οι παπαγάλοι στην Αθήνα

Μιλώντας στο iefimerida, ο συνεργάτης της Ελληνικής Ορνιθολογικής Εταιρείας, Λευτέρης Σταύρακας, είχε εξηγήσει ότι στην Αθήνα εντοπίζονται τρία είδη παπαγάλων. Ο πράσινος, ο γκριζοπρόσωπος παπαγάλος ή μυοψιττακός και ο αλεξανδρινός, ο οποίος, όμως, εντοπίζεται μόνο Πάρκο Τρίτση. Ο κ. Σταύρακας διευκρινίζει ότι οι μικρόσωμοι πράσινοι παπαγάλοι δεν έφθασαν πετώντας στην Αθήνα από τη Νότιο Αμερική, αλλά αναπαράχθηκαν λόγω τυχαίας απελευθέρωσης.

Ορισμένοι ισχυρίζονται ότι οι παπαγάλοι απελευθερώθηκαν από υπαλλήλους του Τελωνείου στο παλαιό αεροδρόμιο του Ελληνικού όταν ο εισαγωγέας δεν εμφανίστηκε για να παραλάβει το φορτίο.

Οι παπαγάλοι του… Μαξίμου

Οι γκριζοπρόσωποι παπαγάλοι έχουν βρει καταφύγιο και στον προαύλιο χώρο του Μεγάρου Μαξίμου. Μάλιστα, όσοι περνούν από την Ηρώδου Αττικού ακούνε τις φωνές τους και βλέπουν τα εξωτικά πουλιά να πετούν ή να βολτάρουν στο έδαφος.

«Οι παπαγάλοι που βρίσκονται στην Ηρώδου Αττικού είναι και από τα δυο είδη. Τους γκριζοπρόσωπους τους βλέπουμε πιο εύκολα γιατί κατεβαίνουν στο έδαφος να φάνε και φτιάχνουν μεγάλες φωλιές. Για αυτό μαζεύουν ξυλαράκια για να τα πάνε στα πεύκα. Ο γκριζοπρόσωπος παπαγάλος είναι από τον Αμαζόνιο της Νοτίου Αμερικής. Από τον Εθνικό Κήπο πάνε στο Μέγαρο Μαξίμου και στο Προεδρικό Μέγαρο επειδή υπάρχει και εκεί αρκετό πράσινο. Τα δέντρα στην περιοχή, πεύκα κυρίως, είναι ψηλά και εκεί φτιάχνουν τις φωλιές τους, είναι μεγάλες, σαν πολυκατοικίες. Επίσης φθάνουν μέχρι το Πάρκο Ελευθερίας και στον Ευαγγελισμό, κινούνται αρκετά», είχε πει ο κ. Σταύρακας.