Οι ΜΚΟ (Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις) προφανώς ξεκίνησαν με τις καλύτερες των προθέσεων. Αυτό είναι αυτονόητο. Δεν φτιάχνεις μια αντίστοιχη οργάνωση δηλώνοντας πως κυνηγάς το χρήμα και τις επιδοτήσεις για την τσέπη σου εμπορευόμενος την ανθρώπινη δυστυχία.

Αλλά ούτε πάλι και το εμπόριο της ανθρώπινης δυστυχίας είναι κάτι το πρωτοφανές. Η αλήθεια είναι ότι γύρω από το μεταναστευτικό στήθηκε μια χοντρή μπίζνα. 

Κανείς δεν μπορεί να το αρνηθεί αυτό. Όπως δεν μπορεί να αρνηθεί ότι στις ΜΚΟ δεν είναι όλοι απατεώνες. Αυτά όμως είναι αυτονόητα. Ακολουθούμε το δρόμο του χρήματος και βρίσκουμε πάντα την άκρη.

Και στην άκρη βρίσκεται χοντρό χρήμα που πάει ενίοτε σε λάθος τσέπες. Είναι λοιπόν ανάγκη να υπάρξει ένας έλεγχος στις ΜΚΟ  ώστε οι επιδοτήσεις να μην κάνουν φτερά. 

Το πώς θα γίνει αυτό, πρέπει να συμφωνηθεί από το πολιτικό σύστημα. Δεν είναι δυνατόν να υπάρχουν διαφωνίες όσον αφορά στον έλεγχο των ΜΚΟ όταν τα λεφτά είναι τόσο πολλά που μπορούν να βάλουν σε πειρασμό και τον Άγιο …Αντώνιο!

Προφανώς και δεν είναι όλες οι ΜΚΟ σκάρτες, είναι όμως αρκετές ώστε ο καπνός που σηκώνεται να μας βεβαιώνει για τη φωτιά!