Μια συγκλονιστική ανάρτηση είχε κάνει στην προσωπική του σελίδα στο Facebook ο 27χρονος που είχε καταγγείλει αστυνομική βία στον Βόλο.

Ο 27χρονος Βασίλης Μάγγος βρέθηκε νεκρός από τη μητέρα του, σύμφωνα με πληροφορίες.

Η συγκεκριμένη παλαιότερη ανάρτησή του με ημερομηνία 28 Δεκεμβρίου του 2018, δείχνει πόσο βαθύτατα προβληματισμένος ήταν για ζητήματα που αφορούν στην κοινωνία.

Αναφερόταν στο περιστατικό θανάτου ενός τοξικομανή 27χρονου στις φυλακές Κορυδαλλού.

«Ο θάνατος του 27χρονου τοξικομανή τσιγγάνου, δεν είναι κάτι που μας αφορά όλους άμεσα επειδή “θα μπορούσα να είμαι εγώ ή εσύ”. Μας αφορά όλους, επειδή είμαι εγώ κι εσύ, αλλά στη χειρότερη φάση της ζωής μας, την ύστατη εκείνη στιγμή της απόγνωσης και της εγκατάλειψης, αβοήθητος κι ας είναι η μοίρα σου στα χέρια άλλων», έγραφε μεταξύ άλλων στην ανάρτησή του.

Αναλυτικά, η ανάρτηση του 27χρονου Βασίλη Μάγγου από τον Βόλο:

 «ΩΡΑΙΑ ΜΕΡΑ (ΚΙ ΩΡΑΙΟ ΜΕΡΟΣ) ΓΙΑ ΝΑ ΠΕΘΑΝΕΙΣ

Στον κόσμο που ζούμε, η ψυχή του νεκρού κρατουμένου δεν αναπαύεται, αλλά πάλλεται στον απόηχο της ανθρωπιάς και του πολιτισμού, ταλαντεύεται ανάμεσα στις δηλώσεις υπευθύνων που αλληλοκατηγορούνται και πέφτει, βαριά και αθόρυβη στο σκοτεινό κενό της λήθης.

Τόσο έξω, στη μεγάλη φυλακή, όσο και μέσα, στα νεκροταφεία των ζωντανών, οι αναλώσιμοι είναι καταδικασμένοι σε ανώνυμο θάνατο.

Ο θάνατος του 27χρονου τοξικομανή τσιγγάνου, δεν είναι κάτι που μας αφορά όλους άμεσα επειδή “θα μπορούσα να είμαι εγώ ή εσύ”.
Μας αφορά όλους, επειδή είμαι εγώ κι εσύ, αλλά στη χειρότερη φάση της ζωής μας, την ύστατη εκείνη στιγμή της απόγνωσης και της εγκατάλειψης, αβοήθητος κι ας είναι η μοίρα σου στα χέρια άλλων.

Άλλωστε, κανένας κερατάς δεν νοιάζεται για ‘μας, στη ζωή και στον θάνατο. Αυτό είναι το μόνο δεδομένο.

Κι επειδή οι “αρμόδιοι” φροντίζουν να κοιμίζουν τις αισθήσεις του κοινωνικού συνόλου, ακόμα κι αν κάποιος βλέπει μόνο τη καλογυαλισμένη βιτρίνα που κρύβει από πίσω τα βρώμικα κελιά του θανάτου, δικαιολογίες δεν χωράνε πια… δεν μπορεί να μην μυρίζει τη σαπίλα που αναδύεται απ’ αυτά.

Κι αν μέσα στο κεφάλι σου δεν ακούς καθημερινά τους χιλιάδες επιθανάτιους ρόγχους σαν τις πιο τρομερές κι αλλόκοτες κραυγές, κι αν δεν νιώθεις μέσα σου το πόνο της ζωής που επιβάλλεται ως καθημερινός επιθανάτιος ρόγχος, δεν λέγεσαι Άνθρωπος.

Στη φωτογραφία, το κελί των πειθαρχείων που άφησε τη τελευταία του πνοή.

Πάντως, οι διάφοροι οργανισμοί, τέτοιες χρονιάρες μέρες έχουν έθιμο να στήνονται στους δρόμους, τα προγράμματα απεξάρτησης και τις φυλακές και να μοιράζουνε μελομακάρονα, σάντουιτς και πορτοκαλάδα. Η υποκρισία βασιλεύει.

Υγ: Στις μέρες μας, πάντως, τι να πρωτοπείς για υποκρισία. Άτομα με το όνομα “μητσοτάκης” κάνουνε προεκλογικές καμπάνιες παριστάνοντας τη μία μέρα το γόη και την άλλη μέρα “τριγυρνώντας” στη Βάθης. Όποιος έχει τη παραμικρή αίσθηση κοινής λογικής και πραγματικότητας, καταλαβαίνει…».