Ξεμένει από πυρομαχικά, προκειμένου να φρενάρει την κατάρρευση της λίρας, ο Ερντογάν και πλέον, ο εφιάλτης των capital control στη γείτονα χώρα πλησιάζει απειλητικά, σύμφωνα με δημοσίευμα της Wall Street Journal.

 

Η εφημερίδα υπογραμμίζει ότι «η ισοτιμία του νομίσματος υποχωρεί στο χαμηλότερο επίπεδο έναντι του δολαρίου σε διάστημα άνω των δύο μηνών, γεγονός που τροφοδοτεί τις εκτιμήσεις ότι η κυβέρνηση θα αναγκαστεί να εισαγάγει νέους περιορισμούς. Το τουρκικό νόμισμα είχε επιδείξει σχετική σταθερότητα για μήνες λόγω της παρέμβασης της κεντρικής τράπεζας, αλλά αυτή την εβδομάδα η πτώση της ήταν ραγδαία. (…)

Η λίρα έχει σημειώσει πτώση κατά 3% έναντι του ευρώ μέχρι στιγμής αυτήν την εβδομάδα, που είναι και η μεγαλύτερη εβδομαδιαία πτώση σε διάστημα πάνω από τρεις μήνες».

 

Σύμφωνα με την WSJ, «η ραγδαία πτώση έχει προκαλέσει νέο συναγερμό. Η πολιτική πίεση για να παραμείνουν τα κόστη δανεισμού χαμηλά σημαίνει ότι οι αναλυτές δεν περιμένουν από την κεντρική τράπεζα της χώρας να προχωρήσει σε αύξηση των επιτοκίων της. Αυτό ακυρώνει ένα σημαντικό εργαλείο που έχουν οι χώρες για να ενισχύσουν τα νομίσματα τους. Επιπλέον, η κεντρική τράπεζα έχει χρησιμοποιήσει ένα μεγάλο μέρος από τα αποθεματικά της σε ξένο νόμισμα για να ενισχύσει το εγχώριο νόμισμα. Αυτό έχει αφήσει στην κυβέρνηση του προέδρου Eρντογάν μικρά περιθώρια ελιγμών».

 

Το ρεπορτάζ προσθέτει ότι «την ίδια στιγμή η πανδημία του κορωνοϊού έχει πλήξει τα έσοδα από τον τουρισμό και τις εξαγωγές, ενώ οι τιμές των εισαγόμενων αγαθών και το χρέος σε ξένο νόμισμα αυξάνονται λόγω της πτώσης της λίρας», και στη συνέχεια «ρίχνει τη βόμβα» σημειώνοντας ότι «αναλυτές και επενδυτές ανησυχούν ότι η Τουρκία μπορεί τώρα να επιβάλει capital control περιορισμένης κλίμακας ή ακόμη και την απαγόρευση της φυγής κεφαλαίων εκτός χώρας».

 

Η κεντρική τράπεζα έχει δαπανήσει φέτος και έως τις 17 Ιουλίου περισσότερα από 60 δισ. δολάρια για να περιορίσει την πτώση της λίρας, σύμφωνα με εκτίμηση της Goldman Sachs, ωστόσο, οικονομολόγος της Oxford Economics ξεκαθάρισε ότι «η κεντρική τράπεζα συνειδητοποιεί ότι η πολιτική δεν λειτουργεί πλέον. Ότι δεν έχουν τη δύναμη να συνεχίσουν να παρεμβαίνουν με τον ίδιο τρόπο που είχαν».