search
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 29.03.2024 16:54
MENU CLOSE

Γκρίνια (και) για τα 12 μίλια στον ΣΥΡΙΖΑ: Μεταξύ πολιτικής σφύρας και ιδεολογικού άκμονος ο Τσίπρας στα εθνικά

Δημοσιεύτηκε στο ΠΟΝΤΙΚΙ

τεύχος 2149
28-10-2020
28.10.2020 04:00
tsipras_6-3.jpg

 

Δεν έχει τελειωμό η εσωκομματική «μουρμούρα» για τα ελληνοτουρκικά

Η κλιμακούμενη κρίση στα ελληνοτουρκικά θα συνεχίσει για πολύ καιρό στον ορατό ορίζοντα ν’ απασχολεί την επικαιρότητα και με αυτό ως δεδομένο είναι ασφαλές να εκτιμήσει κανείς ότι οι τριβές στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ για τα εθνικά θα συνεχίσουν να εκδηλώνονται και να απειλούν με διαρκή εσωστρέφεια.

Ο Αλέξης Τσίπρας, αντιλαμβανόμενος ότι τα ελληνοτουρκικά δεν είναι «Μακεδονικό» στον βαθμό που εδώ τίθεται θέμα απειλής της κυριαρχίας της χώρας – της οποίας τη διακυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ διεκδικεί εκ νέου – φροντίζει να κινείται σε μια ρητορική «πατριωτικών» αποχρώσεων αν και στη μεγάλη, στρατηγική εικόνα κινείται σταθερά σε ένα πλαίσιο «ρεαλισμού», δηλαδή διαλόγου και αμοιβαίων υποχωρήσεων και συμβιβασμών. Η ρητορική του «ρεαλισμού» εκπέμπεται παράλληλα και σε αυξομειούμενη ένταση ανάλογα με τις εξελίξεις, ακόμη και σε αυτό το καυτό διάστημα που η χώρα βρίσκεται στη δίνη του κυκλώνα.

Όπως έχουμε ξαναπεί είναι εμφανές ότι ο Αλέξης Τσίπρας ακολουθεί μια πολιτική ισορροπιών λαμβάνοντας υπόψη ουκ ολίγους παράγοντες: το ευρύ ακροατήριο, τη συνολική τάση του πολιτικού συστήματος, τις θέσεις των Ευρωπαίων εταίρων και του διεθνούς παράγοντα, τις παραδοσιακές θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ και το στενό αριστεροδιεθνιστικό του ακροατήριο, την πολιτική που άσκησε στα εθνικά ως διακυβέρνηση, κ.ο.κ.

Κοινώς, σταθερά επιδιώκει μια σύνθεση όλων αυτών των παραγόντων, όπου μοιραία προκύπτουν και αντιφάσεις. Συχνά όμως, καταγράφεται προχειρότητα στην επεξεργασία των επιχειρημάτων που επιστρατεύει η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, με αποτέλεσμα η προσπάθεια γεφύρωσης αυτών των αντιφάσεων να είναι «άτεχνη» και «ατσούμπαλη».

Δεν μπορεί για παράδειγμα, στο ερώτημα που του απευθύνουν συχνά τον τελευταίο καιρό – επομένως ουδείς αιφνιδιασμός – «γιατί εσείς δεν προχωρήσατε στα 12 μίλια στη θητεία σας» (ραδιοφωνική συνέντευξη του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ στον Νίκο Χατζηνικολάου, 16.10.2020) η απάντηση του προέδρου να είναι επί της ουσίας ότι τότε δεν υπήρχε κρίση και η αιγιαλίτιδα δεν είχε απειληθεί άμεσα [«δεν είχαμε ούτε παράνομο τουρκολιβυκό σύμφωνο, (…) ούτε αυτή την πρωτοφανή προκλητικότητα με έρευνες εδώ και 50 σχεδόν ημέρες, όχι μόνο στον χώρο των δυνητικών κυριαρχικών μας δικαιωμάτων, δηλαδή στην υφαλοκρηπίδα την ελληνική, αλλά ακόμα και σε απόσταση μικρότερη των 12 μιλίων από ελληνικά νησιά»]. Η απάντηση αυτή δείχνει να αποτελεί καταφανέστατη δικαιολογία και αποκαλύπτει μια σειρά ελλείμματα και αδυναμίες: απουσία στρατηγικής ανάλυσης και στρατηγικού σχεδιασμού πέραν της κυβερνητικής θητείας, έλλειψη διορατικότητας απέναντι στη μόνιμη τουρκική απειλή εδώ και δεκαετίες, επιφανειακή προσέγγιση των ελληνοτουρκικών κ.λπ. Το δόγμα της «γαλάζιας πατρίδας» δεν προέκυψε επί Μητσοτάκη, ούτε η Τουρκία έγινε αναθεωρητική δύναμη (όπως σήμερα αναγνωρίζει ο ΣΥΡΙΖΑ) ως προς τα σύνορα και το status quo στην περιοχή, μετά την 7η Ιουλίου 2019.

Κλείνοντας την παρένθεση αυτή, να προσθέσουμε ότι ο Αλέξης Τσίπρας, στο πλαίσιο αυτής της ισορροπιστικής τακτικής που ακολουθεί εν είδει «υπεύθυνης αντιπολίτευσης» στα εθνικά, δεν βολεύεται στον ρόλο του παρατηρητή. Επιθυμεί να παρεμβαίνει ακόμη και διευκολύνοντας την κυβέρνηση, συνδρομή πάντως για την οποία φαίνεται να αδιαφορεί ο πρωθυπουργός, καθώς όπως συχνά λένε από την Κουμουνδούρου θεωρεί ότι είναι αυτάρκης και μπορεί μόνος του. Υπενθυμίζεται λοιπόν ότι η πρόταση για τα 12 ναυτικά μίλια σε Κρήτη και ανατολική Μεσόγειο ήρθε εν όψει της Συνόδου Κορυφής στα μέσα Οκτωβρίου όπου αναμενόταν ότι θα συζητηθεί το θέμα των κυρώσεων στην Τουρκία. Κατ’ αυτόν τον τρόπο ο Τσίπρας θέλησε να προσφέρει στον Μητσοτάκη ένα εργαλείο απέναντι στους Ευρωπαίους, την πίεση της αξιωματικής αντιπολίτευσης για πιο σκληρή στάση στη διεκδίκηση κυρώσεων έναντι της γείτονος.

Πάντως όσον αφορά την ίδια πρόταση μπορεί να υπάρξει και ανάποδη ανάγνωση. Ο Αλέξης Τσίπρας χτυπά δυνατά το καμπανάκι για Κρήτη τις τελευταίες δυο βδομάδες καθώς η εκτίμηση και η ανησυχία είναι ότι επόμενη κίνηση του Ερντογάν είναι να στείλει τρυπάνι στα ανοιχτά της Κρήτης, εντός της πρόσφατα οριοθετημένης με την Αίγυπτο υφαλοκρηπίδας/ΑΟΖ – η ανησυχία άλλωστε αυτή είναι και της κυβέρνησης (από ανησυχία άλλο τίποτα).

Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ θέτει επιτακτικά στον πρωθυπουργό το ερώτημα πώς θα αντιδράσει η κυβέρνηση, η οποία διά των υπουργών της διακηρύσσει ότι κόκκινη γραμμή στο Καστελλόριζο είναι τα 6 ν.μ., στην περίπτωση που τουρκικό τρυπάνι κινηθεί δυτικά του 28ου μεσημβρινού (που τέμνει τη Ρόδο), δηλαδή νότια και ανατολικά της Κρήτης, στην οριοθετημένη ΑΟΖ. Εν ολίγοις, η προτεραιότητα στην αντίληψη (και) του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ δείχνει να είναι η Κρήτη, καθώς οι θαλάσσιες ζώνες ανατολικά του 28ου μεσημβρινού έχουν ουσιαστικά παραβιαστεί χωρίς σθεναρή διπλωματική αντίδραση, αλλά ούτε και στο πεδίο (αν και εκεί σαφώς τα πράγματα είναι πιο περίπλοκα κι επικίνδυνα). Με άλλα λόγια είναι με ερωτηματικό αν στο καμπανάκι για Κρήτη αποκαλύπτεται μια στάση σιωπηρής εγκατάλειψης της περιοχής ανατολικά του 28ου μεσημβρινού στις ορέξεις της Τουρκίας. Ο Τσίπρας μιλάει και για επέκταση χωρικών υδάτων νότια της Κάσου, της Καρπάθου, της Ρόδου και στο Καστελλόριζο, παραπέμποντας όμως την άσκηση του δικαιώματος αυτού στο αόριστο μέλλον «ανάλογα με τις εξελίξεις». Με άλλα λόγια σημαίνει ένας συναγερμός «να σώσουμε ό,τι μπορούμε δυτικά», ανατολικά είναι μια άλλη ιστορία…

«Πασιφιστική» αντιπολίτευση

Από την άλλη η εσωκομματική αντιπολίτευση των 53 και της «παλαιάς φρουράς» (Σκουρλέτης, Φίλης, Βούτσης, Τσακαλώτος), σε σύμπλευση με τους εκσυγχρονιστές της «Γέφυρας», τηρεί μια σκληρή ιδεολογική στάση. Σύμφωνα με αυτή τη στάση οι θέσεις περιφρούρησης των κυριαρχικών δικαιωμάτων και της κυριαρχίας αντιμετωπίζονται ως «μαξιμαλισμός». Ταυτόχρονα επιδιώκουν συμφωνία και συμβιβασμό με την Τουρκία στη βάση του Διεθνούς Δικαίου και «αμοιβαίων υποχωρήσεων» χωρίς η Τουρκία να έχει δείξει διάθεση για σεβασμό του Δ.Δ. ή για «υποχωρήσεις» και αναδίπλωση στην περιορισμένη, ασφυκτική θα λέγαμε για την ίδια ατζέντα της μίας και μόνης διαφοράς που διακηρύσσει η Αθήνα.

Η γκρίνια στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ γι’ αυτά τα θέματα δεν τελειώνει ποτέ και η μη «συμμόρφωση» των παραπάνω στη γραμμή που χαράζει η ηγεσία είναι εμφανής. Αντιθέτως, στο πλαίσιο της πολυφωνίας και της πολυσυλλεκτικότητας η εσωκομματική αντιπολίτευση και οι εκσυγχρονιστές (είτε από το ΠΑΣΟΚ είτε από το ΚΚΕ εσ.) όχι μόνο διατηρούν τις θέσεις τους αλλά, όταν η περίσταση το σηκώνει, εγκαλούν και την ηγεσία για τη γραμμή.

Μετά τον επεισοδιακό Αύγουστο, όπου οι προαναφερθέντες σήκωσαν γραμμή υπέρ της Συμφωνίας με την Αίγυπτο παραγνωρίζοντας την κριτική που άσκησε κεντρικά ο ΣΥΡΙΖΑ, η πρόταση Τσίπρα για τα 12 μίλια είναι νέα εστία τριβής, αντιμετωπίζεται στο εσωτερικό με βδελυγμία, ως «εθνικιστική». Τόσο αναφορικά με το «τάιμινγκ», καθώς θεωρείται ότι θα οδηγήσει σε πολεμική σύγκρουση, όσο και γενικότερα. Πολλοί αντιλαμβάνονται το θέμα της επέκτασης των χωρικών υδάτων όχι ως μονομερές δικαίωμα, αλλά ως αντικείμενο της διαπραγμάτευσης με την Τουρκία, ακόμη και πέρα από το Αιγαίο όπου η Τουρκία απειλεί με πόλεμο.

«Καρφιά» και αποκλίσεις

Ενδεικτική η αναφορά του Νίκου Φίλη στη συνέντευξή του στην «Εφημερίδα των Συντακτών» το Σαββατοκύριακο, με την οποία διαφοροποιείται από τον Αλέξη Τσίπρα: «Ειδικά τα 12 μίλια, που είναι ένα δυνητικό δικαίωμα, είναι λογικό να ασκηθεί, με συμφωνημένο τρόπο, όταν ωριμάσουν οι συνθήκες. Όχι, ως ανταπάντηση στην τουρκική προκλητικότητα. Γιατί τότε, ποια θα ‘ναι η επόμενη μέρα»; Ο τομεάρχης Παιδείας του ΣΥΡΙΖΑ αποφεύγει την εκφώνηση της προεδρικής θέσης στο πλαίσιο και της εθνικής γραμμής, ότι η επέκταση στα 12 μίλια είναι αναφαίρετο και μονομερές δικαίωμα. Αντιθέτως υπογραμμίζει ότι είναι λογικό να ασκηθεί κατόπιν συμφωνίας με την Τουρκία.

Ο Ευκλείδης Tσακαλώτος, σε χθεσινή συνέντευξή του προς ιστοσελίδα (libre.gr), ερωτηθείς για το αν η αξιωματική αντιπολίτευση που σκληραίνει τη στάση της τηρεί την ενδεδειγμένη στάση απαντά καταρχάς ότι «στα ελληνοτουρκικά, όπως και σε κάθε διαπραγμάτευση, πρέπει να προσέρχεται κανείς χωρίς να φανερώνει τις – πραγματικές – κόκκινες γραμμές του. Διότι αν τις φανερώσεις το αποτέλεσμα θα είναι κατώτερο αυτών». Είναι με ερωτηματικό το αν περιέχει αιχμή όχι μόνο για την κυβέρνηση που φανερώνει ότι κόκκινη γραμμή είναι τα 6 μίλια, αλλά και για την ηγεσία που αξιώνει από την κυβέρνηση να πει ποιες είναι οι κόκκινες γραμμές της στα ζητήματα κυριαρχίας και κυριαρχικών δικαιωμάτων. Στη συνέχεια της απάντησής του η αιχμή σαφώς στρέφεται προς τον έβδομο της Κουμουνδούρου: «Παράλληλα όμως στα εθνικά ζητήματα οφείλουμε να μην καλλιεργούμε στον κόσμο τον εθνικισμό και την αδιαλλαξία όπως έκανε η Ν.Δ. στη Συμφωνία των Πρεσπών».

Εν ολίγοις, εκείνοι που εσωκομματικά κάνουν στον Αλέξη Τσίπρα κριτική γιατί δεν ασκεί ικανοποιητική αντιπολίτευση, στα «εθνικά» αξιώνουν χαμηλούς τόνους απέναντι στην κυβέρνηση, υποστηρίζοντας ότι στα ελληνοτουρκικά και το Κυπριακό ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να έχει μπούσουλα τη Συμφωνία των Πρεσπών, δηλαδή μια προσέγγιση πάση θυσία συμβιβαστική προς αποφυγήν του πολέμου, αφού άλλωστε υπάρχει πάντοτε η δυνατότητα ο συμβιβασμός, όσο οδυνηρός κι αν είναι, να χαρακτηριστεί «έντιμος»…

 

google_news_icon

Ακολουθήστε το topontiki.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν.

ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΔΗΜΟΦΙΛΗ

Το topontiki.gr σέβεται όλες τις απόψεις, αλλά διατηρεί το δικαίωμά του να μην αναρτά υβριστικά σχόλια και διαφημίσεις. Οι χρήστες που παραβιάζουν τους κανόνες συμπεριφοράς θα αποκλείονται. Τα σχόλια απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των αναγνωστών.

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 29.03.2024 16:54