Οι περισσότεροι εκπαιδευτικοί θα… προσπεράσουν τη διαδικασία της βαθμολογικής αξιολόγησης των μαθητών τους για το πρώτο τετράμηνο του σχολικού έτους και προσανατολίζονται στο να καταθέσουν περιγραφικά την εκτίμησή τους για την πορεία τους, καθώς η πολύμηνη τηλεκπαίδευση έχει δείξει το πόσο αναποτελεσματική εκπαιδευτική διαδικασία είναι.

Η πλειοψηφία των εκπαιδευτικών θεωρεί ότι δεν έχει επαρκή στοιχεία, ώστε να καταθέσει βαθμολογία τετραμήνου.

Υπάρχει δε τέτοια δυνατότητα στην περίπτωση που ο εκπαιδευτικός τεκμηριώσει την απόφασή του, ενώ ενισχύεται η επιλογή της περιγραφικής αξιολόγησης όταν δεν έχουν γίνει 10 ώρες διά ζώσης μαθήματα. Μάλιστα, υπό προϋποθέσεις, η περιγραφική αξιολόγηση θεωρείται πιο δύσκολη από την κατάθεση βαθμολογίας.

Περιγραφική ο δικαιότερος τρόπος βαθμολόγησης

Στην επιλογή αυτή συναινούν πολλές τοπικές ενώσεις καθηγητών (ΕΛΜΕ), σύμφωνα με ρεπορτάζ της Καθημερινής. «Η περιγραφική είναι, αυτή τη στιγμή, ο δικαιότερος τρόπος βαθμολόγησης. Ανταποκρίνεται στο δικαίωμα μαθητών και γονέων να ενημερώνονται για τη μαθητική πρόοδο. Επιπλέον, οι διδάσκοντες συλλέγουν σημαντικές πληροφορίες για τις συνθήκες και το αποτέλεσμα του μαθήματος, ενώ δίνουν προσωποποιημένες πληροφορίες και οδηγίες, απαλλαγμένοι από τον προσχηματισμό των “βαθμών”, που μπορούν ακόμη και να δικαιώσουν την τηλεκπαίδευση ως κανονική εκπαιδευτική διαδικασία», ανέφερε χθες στην «Κ» η κ. Δώρα Κουντουρά, φιλόλογος σε δημόσιο λύκειο.

Συγκεκριμένα, οι καθηγητές που θεωρούν την κατάθεση βαθμολογίας προβληματική, αναφέρουν ότι από τα τέλη Οκτωβρίου έως και σήμερα, και με βάση τις εντολές του ΥΠΑΙΘ για κάλυψη της διδακτέας ύλης, το βάρος δίνεται στη συνέχιση της διδακτικής διαδικασίας, χωρίς μέριμνα για την παιδαγωγική διάσταση της πραγματικής εξ αποστάσεως εκπαίδευσης. Η ανταπόκριση της πλειονότητας των μαθητών είναι –ποσοτικά και ποιοτικά– τέτοια ώστε να εγείρονται σοβαρές αμφιβολίες για την αποτελεσματικότητα της διαδικασίας. 

«Βουβές συνδέσεις»

Από την άλλη, «τα διαδικτυακά μαθήματα είναι μορφές τηλεδιάσκεψης, χωρίς ουσιαστική αλληλεπίδραση μαθητών – εκπαιδευτικών, εξ ου και το φαινόμενο των “βουβών συνδέσεων”, το οποίο χρήζει οπωσδήποτε περαιτέρω διερεύνησης, προτού αποφανθούμε αφοριστικά ότι είναι πονηριά, τεμπελιά ή αδιαφορία των μαθητών για το μάθημα. Θεωρώ ότι είναι τουλάχιστον αντιπαιδαγωγικό να αξιολογήσω τη συμμετοχή, το ενδιαφέρον και την επιμέλεια των μαθητών για το μάθημα, παραγνωρίζοντας ότι πρόκειται για εφήβους που υφίστανται σοβαρές κοινωνικές και ψυχολογικές επιπτώσεις από την παράταση των συνεπειών της πανδημίας και του εγκλεισμού», παρατηρεί η κ. Κουντουρά.