search
ΠΕΜΠΤΗ 28.03.2024 18:05
MENU CLOSE

Η αμαρτωλή και λαδωμένη ιστορία της αγοράς όπλων

14.01.2014 22:00
oldphotossel.8-91389690627.jpg

Σε μία επί δεκαετίες παγκόσμια πρωταθλήτρια στις εισαγωγές όπλων, όπως η Ελλάδα, δεν είναι περίεργο να ζουν και παγκόσμιοι πρωταθλητές της μίζας, καθότι τέτοιου είδους (εξοπλιστικά) προγράμματα δεν «παίρνουν μπροστά» με κανέναν άλλο τρόπο.

Σε μία επί δεκαετίες παγκόσμια πρωταθλήτρια στις εισαγωγές όπλων, όπως η Ελλάδα, δεν είναι περίεργο να ζουν και παγκόσμιοι πρωταθλητές της μίζας, καθότι τέτοιου είδους (εξοπλιστικά) προγράμματα δεν «παίρνουν μπροστά» με κανέναν άλλο τρόπο. Η διανομή της μίζας, ωστόσο, η οποία κατά μέσον όρο κινείται στο 10% της συνολικής δαπάνης, είναι μόνο μία από τις πτυχές της αμαρτωλής και λαδωμένης ιστορίας των ελληνικών εξοπλιστικών προγραμμάτων.

Τα όσα παρακολουθήσαμε (κάποιοι… πέφτοντας από τα σύννεφα) κατά την εκδίκαση της υπόθεσης Τσοχατζόπουλου και τα όσα βλέπουμε αυτές τις μέρες να αποκαλύπτονται από «λαδωμένα» στελέχη της κρατικής μηχανής (Κάντας) και μιζαδόρους μεσάζοντες (Ευσταθίου, Παπαχρήστος) θέτουν κάποια σοβαρά ερωτήματα τα οποία μπορούν να φωτίσουν τις πολλές πτυχές και τις κολοσσιαίες διαστάσεις των επονομαζόμενων ελληνικών αμυντικών δαπανών.
Καταρχάς: Μεγάλη εντύπωση προκαλεί το ότι, αν και ο απολογούμενος πρώην αναπληρωτής γραμματέας εξοπλισμών Α. Κάντας υπέδειξε εκπροσώπους γερμανικών εταιρειών οι οποίοι τον δωροδόκησαν με ποσά που βρέθηκαν σε λογαριασμούς του, η ελληνική κυβέρνηση δεν σπεύδει να πράξει τα αυτονόητα. Δηλαδή να προσφύγει στο Δικαστήριο Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων με το αίτημα του αποκλεισμού από κρατικούς διαγωνισμούς στην Ε.Ε. των συγκεκριμένων γερμανικών εταιρειών, καθώς δωροδοκώντας τον Κάντα (τουλάχιστον) παραβίασαν τους ευρωπαϊκούς κανόνες περί ανταγωνισμού.
Και αν η αδράνεια της κυβέρνησης μπορεί να γίνει κατανοητή, καθώς Σαμαράς και Βενιζέλος είναι δεμένοι πισθάγκωνα στο γερμανικό άρμα, ακατανόητη είναι η σιωπή με την οποία ο ΣΥΡΙΖΑ αντιμετωπίζει τους Γερμανούς μπίζνεσμεν, παρότι αποδεδειγμένα βρίσκονται αυτή τη στιγμή «με το κατσίκι στην πλάτη». Ενδεχομένως η προοπτική της εξουσίας αμβλύνει την επιθυμία της Κουμουνδούρου να αντιπαρατεθεί με το Βερολίνο…

Ζητούνται απαντήσεις
Κατά τα λοιπά, τα ερωτήματα που θα πρέπει κάποια στιγμή να απαντήσουν όσοι κυβερνούν (και κυβέρνησαν) αυτόν τον τόπο, προκειμένου να εμφανιστεί η σκανδαλώδης διάσταση των ελληνικών εξοπλιστικών προγραμμάτων, είναι:
• Πόσα χρήματα δαπάνησε από το 1976 μέχρι σήμερα (την περίοδο δηλαδή που οικοδομήθηκε το τεράστιο χρέος της) για εξοπλισμούς η Ελλάδα;
• Από πού αντλήθηκαν αυτά τα θηριώδη ποσά;
• Σε ποιο ποσοστό οι εξοπλιστικές δαπάνες συνέβαλαν στη δημιουργία του χρέους και της χρεοκοπίας;
• Σε ποιο ποσοστό της δαπάνης ενός εξοπλιστικού προγράμματος υπολογίζονται οι μίζες και ποιοι τις έχουν μοιραστεί;
• Πόσα αμυντικά συστήματα (πέραν των υποβρυχίων) έχουν πληρωθεί και δεν έχουν παραληφθεί;
• Πόσα έχουν πληρωθεί, παραληφθεί αλλά αποδείχτηκαν είτε ημιτελή είτε άχρηστα;
• Έχουν, τελικά, πιάσει τόπο αυτές οι κολοσσιαίες δαπάνες δημιουργώντας ένα κράτος – αστακό, με δυνάμεις που είναι σε θέση να αντιμετωπίσουν κάθε επιβουλή;

Το 25% του χρέους!
Στο τέλος του 2003, στην Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων της Βουλής, κατά τη συζήτηση του προϋπολογισμού του 2004, ο τότε υπουργός Οικονομίας Ν. Χριστοδουλάκης παραδέχθηκε ότι: «Τουλάχιστον 25 μονάδες του δημόσιου χρέους (δηλαδή το ένα τέταρτο του χρέους!!!) οφείλονται στις δικαιολογημένες μεν, αλλά ιδιαιτέρως αυξημένες αμυντικές δαπάνες της χώρας μας».
Την πιο πάνω παραδοχή ο – εκ των στυλοβατών του εκσυγχρονισμού – Ν. Χριστοδουλάκης την είχε κάνει προκειμένου να υποστηρίξει την άποψη ότι η Ελλάδα, αν αφαιρεθεί η ιδιαιτερότητα των αυξημένων δαπανών για εξοπλισμούς και δεν υπολογιστεί το χρέος των Ενόπλων Δυνάμεων, τότε εκπληρώνει τους δείκτες της ΟΝΕ για τα δημοσιονομικά μεγέθη και κυρίως αυτόν του δημόσιου χρέους ως ποσοστού του ΑΕΠ.
Προφανώς, τα «αν» του υπουργού των κυβερνήσεων Σημίτη είναι δικαιολογημένα, όμως η ιστορία δεν γράφεται με «αν», αλλά διαμορφώνεται από την πραγματικότητα. Και την πραγματικότητα, σήμερα πια, τη γνωρίζουμε: Η Ελλάδα είναι βυθισμένη σε χρέη, για τη δημιουργία των οποίων – σύμφωνα με όσα είχε πει ο υπουργός του Σημίτη το 2003 – μεγάλη (τρομακτικά μεγάλη) συμμετοχή έχουν και οι εξοπλιστικές δαπάνες.

Μίζες τοις μετρητοίς
Πριν ρίξουμε μια ματιά στα ποσά που κατέβαλε η Ελλάδα για εξοπλισμούς από το 1974 μέχρι σήμερα, συνυπολογίζοντας τη «συνεισφορά» αυτών των δαπανών στο χρέος, θα πρέπει να υπογραμμίσουμε ότι:
• Αυτά τα χρήματα προέρχονται κατά κύριο (αν όχι αποκλειστικό) λόγο από δανεισμό.
• Κάτι, επίσης αξιοσημείωτο, είναι πως οι προκαταβολές των εν λόγω δαπανών συνηθίζεται να είναι τεράστιες (μέχρι και το 90% της δαπάνης), καθώς σε αυτές τις προκαταβολές «κρύβονται» και οι μίζες.
• Η συντριπτική πλειονότητα των εξοπλιστικών προγραμμάτων είναι ενταγμένη στις επιχειρησιακές ανάγκες του ΝΑΤΟ και υποταγμένη στη συμβατική υποχρέωση των χωρών – μελών του ΝΑΤΟ να καταβάλλουν τουλάχιστον το 2% του ΑΕΠ τους σε αμυντικές δαπάνες.
Στο σημείο αυτό αξίζει να σημειώσουμε επίσης ότι η Ελλάδα «προσφέρει» σταθερά μισή φορά πάνω από αυτό το υποχρεωτικό στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ 2% επί του ΑΕΠ της. Μάλιστα, ακόμη και την περίοδο που φάνηκε ότι έχει χρεοκοπήσει, το 2009, η πτωχή πλην τιμία Ελλάς προτίμησε να κόψει μισθούς και συντάξεις παρά να περικόψει το 4% επί του ΑΕΠ που συνεισέφερε στις πολεμικές βιομηχανίες των (Αμερικανών, Γερμανών, Γάλλων και λοιπών) δανειστών της.
Κάπως έτσι η Ελλάδα δανείστηκε κολοσσιαία ποσά όχι τόσο για να προετοιμάσει την άμυνά της έναντι της Τουρκίας, από την οποία προέρχεται η κύρια απειλή, όσο για να είναι το «καλύτερο παιδί» στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ και για να διακινηθούν τοις μετρητοίς οι μίζες προς κάποιους…

Εξοπλιστικές δαπάνες σε εκατομμύρια ευρώ
1988 [1,145] 1989 [1,220] 1990 [1,486]
1991 [1,683] 1992 [2,027] 1993 [2,264]
1994 [2,554] 1995 [2,842] 1996 [3,259]
1997 [3,665] 1998 [4,184] 1999 [4,496]
2000 [4,895] 2001 [4,948] 2002 [5,030]
2003 [4,462] 2004 [5,048] 2005 [5,652]
2006 [6,064] 2007 [6,235] 2008 [7,219]
2009 [7,612] 2010 [7,062]

Επί τοις % ως προς το ΑΕΠ Year Value
1988 [4,2] 1989 [3,8] 1990 [3,8] 1991 [3,5] 1992 [3,6] 1993 [3,6] 1994 [3,6]  1995 [3,2] 1996 [3,3] 1997 [3,4] 1998 [3,5] 1999 [3,6] 2000 [3,6] 2001 [3,4] 2002 [3,2] 2003 [2,6] 2004 [2,7] 2005 [2,9] 2006 [2,9] 2007 [2,8] 2008 [3]  2009 [3.2]

Πίνακας από το SIPRI για τις συνολικές (όχι μόνο εισαγωγές όπλων) ελληνικές στρατιωτικές δαπάνες

Παγκόσμιοι πρωταθλητές
Κοιτώντας τους σχετικούς πίνακες του ΝΑΤΟ (http://www.nato.int/nato_static/assets/pdf/pdf_2011_03/20110309_PR_CP_2011_027.pdf και http://www.nato.int/docu/pr/2003/p03-146e.htm.) διαπιστώνει κανείς ότι η Ελλάδα είναι σταθερά στους 5 μεγαλύτερους εισαγωγείς όπλων στον κόσμο και, με βάση το πού κατευθύνονται οι οικονομικοί της πόροι τα τελευταία 35 χρόνια, μπορεί δίκαια να χαρακτηριστεί ως «μεγάλος ευεργέτης» των πολεμικών βιομηχανιών των ΗΠΑ, Γερμανίας και Γαλλίας.
Συνοπτικά η Ελλάδα είναι η χώρα με τις μεγαλύτερες κατά κεφαλήν στρατιωτικές δαπάνες (ποσοστό επί του ΑΕΠ) ανάμεσα στις χώρες – μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, κατέχει την τρίτη θέση στον αντίστοιχο δείκτη ανάμεσα στις χώρες – μέλη του ΝΑΤΟ και βρισκόταν μέχρι το 2010 σταθερά στην πρώτη πεντάδα των μεγαλύτερων εισαγωγέων όπλων ανάμεσα σε όλες τις χώρες του κόσμου!
Σύμφωνα με τα στοιχεία των εκθέσεων του Διεθνούς Ινστιτούτου Στοκχόλμης για την Ειρήνη και τον Αφοπλισμό (SIPRI), η Ελλάδα για την περίοδο 1974-2010 (σε σταθερές τιμές έτους 1990) αγόρασε:
• από τις ΗΠΑ όπλα αξίας 15,5 δισ. δολαρίων,
• από τη Γερμανία όπλα αξίας 6,5 δισ. δολ.,
• από τη Γαλλία όπλα αξίας 4,1 δισ. δολ.,
• από την Ολλανδία όπλα αξίας 2,1 δισ. ευρώ,
• από τη Ρωσία όπλα αξίας 1 δισ. ευρώ,
• από την Ιταλία όπλα αξίας 879 εκατ. δολ.
Τα ποσά αυτά, σύμφωνα με μία διαφορετική ανάγνωση των στοιχείων του SIPRI, μας λένε ότι η Ελλάδα μετά το 1974 εισάγει σταθερά κατά μέσο όρο και σε ετήσια βάση:
• Το 3,74% των όπλων που εξάγουν παγκοσμίως οι ΗΠΑ!
• Το 9,64% των όπλων που εξάγει παγκοσμίως η Γερμανία.
• Το 5,51% των όπλων που εξάγει παγκοσμίως η Γαλλία.
Αυτά τα στοιχεία δικαιολογούν απόλυτα τον ελληνικό τίτλο του μεγάλου ευεργέτη των πολεμικών βιομηχανιών ΗΠΑ, Γερμανίας, Γαλλίας, αν οι αγορές που έκανε στο διάστημα 1974-2010 διαβαστούν ως εξής:
• Η Ελλάδα αγόρασε από τις ΗΠΑ όπλα που αντιστοιχούν στο σύνολο της παραγωγής της αμερικανικής πολεμικής βιομηχανίας για διάστημα άνω των 16 μηνών!
• Η Ελλάδα κάθε δέκα χρόνια αγοράζει το σύνολο της ετήσιας παραγωγής της γερμανικής πολεμικής βιομηχανίας που προορίζεται για εξαγωγές!
• Η Ελλάδα το διάστημα 1974-2010 αγόρασε το σύνολο της παραγωγής περίπου δύο ετών της γαλλικής πολεμικής βιομηχανίας που προορίζεται για εξαγωγές!
Κάτι επίσης αξιοσημείωτο: Την εποχή της «ισχυρής Ελλάδας» του Κ. Σημίτη, την πενταετία 2001-2005, η χώρα ήταν πρώτη στην παγκόσμια κατάταξη στις εισαγωγές όπλων από τις ΗΠΑ και δέκατη στις εισαγωγές όπλων μεταξύ όλων των χωρών του κόσμου, κατέχοντας ως χώρα εισαγωγής το 4% της παγκόσμιας «πίτας» των εξαγωγών όπλων που γίνονται από όλες τις χώρες! Στη λίστα των παγκόσμιων «πρωταθλητών» στις εισαγωγές όπλων παρέμεινε η Ελλάδα και κατά το διάστημα που χρεοκοπούσε!
Έτσι, το διάστημα 2007-2010, την 1η θέση κατέχει η Ινδία (9,8 δισ. δολ.), τη 2η η Ν. Κορέα (5,6 δισ. δολ.), την 3η το Πακιστάν (5,3 δισ. δολ.), την 4η η Κίνα (4,8 δισ. δολ.) και την 5η θέση κατέχει η Ελλάδα (4,3 δισ. δολάρια). Ακολουθούν, κατά σειρά, οι χώρες Σινγκαπούρη, Αλγερία, ΗΠΑ, Αυστραλία, Μαλαισία, Αραβικά Εμιράτα, Τουρκία, Βενεζουέλα…

Όπλα και χρέος
Έχοντας κατά νου ότι «τουλάχιστον 25 μονάδες του δημόσιου χρέους (δηλαδή το ένα τέταρτο του χρέους!!!), οφείλονται στις δικαιολογημένες μεν, αλλά ιδιαιτέρως αυξημένες αμυντικές δαπάνες της χώρας μας» όπως είπε στη Βουλή το 2004 ο τότε υπουργός Οικονομίας της κυβέρνησης Σημίτη και ανατρέχοντας σε σχετικούς πίνακες, διαπιστώνουμε ότι:
• Οι δαπάνες της Ελλάδας για εισαγωγές όπλων κατά την περίοδο που έγινε η συσσώρευση του σημερινού δημόσιου χρέους (1974-2010) ήταν της τάξης των 32 δισ. δολαρίων (σταθερές τιμές 1990). Το ποσό αυτό αντιστοιχεί στο μισό ΑΕΠ (Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν) της ίδιας χρονιάς (1990), που ήταν 66,7 δισ. δολ.
• Τα τελευταία 36 χρόνια υπήρξαν εισαγωγές όπλων στην Ελλάδα, προερχόμενων κατά κύριο λόγο από ΗΠΑ, Γερμανία, Γαλλία, συνολικής αξίας ίσης σχεδόν με το μισό του μέσου ετήσιου ΑΕΠ της ίδιας περιόδου.
Εδώ θα πρέπει να επαναλάβουμε ότι οι εξοπλιστικές δαπάνες χρηματοδοτούνται με δανεισμό και κατά συνέπεια τροφοδοτούν άμεσα το χρέος, όχι μόνο αυξάνοντάς το κατά το ύψος του ποσού αυτών των δαπανών, αλλά κατά πολύ περισσότερο, καθώς συσσωρεύονται και οι τόκοι.
Συνοψίζοντας: Οι εισαγωγές όπλων χρηματοδοτούνται κυρίως από εξωτερικό μακροχρόνιο δανεισμό, δηλαδή «χτίζουν» άμεσα το χρέος, πράγμα που συμβάλλει κατά πολύ στη συσσώρευση των τόκων. Για παράδειγμα, ακόμη πληρώνουμε εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ τον χρόνο για την αποπληρωμή σε αμερικανικές τράπεζες της λεγόμενης «αμερικανικής στρατιωτικής βοήθειας» (προγράμματα FMF) που ξεκίνησε τη δεκαετία του ’50. Το 2000 το συσσωρευμένο χρέος προς τράπεζες των ΗΠΑ, εξαιτίας αυτού του λόγου, ξεπερνούσε τα 6,3 δισ. δολάρια (δάνεια και τόκοι).
Λαμβάνοντας λοιπόν υπόψη όλα αυτά, τότε το συμπέρασμα είναι πασιφανές και εύλογο: οι εντιμότατοι σύμμαχοι και εταίροι μας μας δάνειζαν (εντόκως) από τη μία και μας τα έπαιρναν από την άλλη σε τρομακτικής έντασης και έκτασης εξοπλιστικά προγράμματα, τα οποία μάλιστα (όπως φαίνεται με τη χαρακτηριστική αλλά όχι μοναδική υπόθεση των υποβρυχίων που πληρώθηκαν αλλά δεν παραλήφθηκαν) δεν έχουν πιάσει και τόπο! Τόπο (και μάλιστα εξωτικό) έχουν πιάσει οι μίζες…
Σημείωση: Αναλυτική περιγραφή για τη συμμετοχή των εξοπλιστικών δαπανών στο δημόσιο χρέος, καθώς και για τον τρόπο με τον οποίο τα ελληνοτουρκικά προβλήματα τροφοδοτούν αυτές τις δαπάνες, θα βρείτε στο βιβλίο «Η απόρρητη ιστορία του Αιγαίου» από τις εκδόσεις «Το Ποντίκι».


Και οι Τούρκοι αλωνίζουν στη Βόρεια Κύπρο
 
Τη ίδια στιγμή που αποκαλύπτεται η κορυφή του παγόβουνου με τις μίζες εξοπλιστικών προγραμμάτων που χρυσοπληρώθηκαν με τη βάσιμη δικαιολογία της αντιμετώπισης της τουρκικής απειλής (άλλωστε το κρεσέντο των εξοπλιστικών αυτής της περιόδου ξεκίνησε μετά την κρίση των Ιμίων) το τουρκικό ερευνητικό σκάφος «Μπαρμπαρός Χαϊρεντίν Πασά» άρχισε νέο κύκλο ερευνών σε περιοχή βόρεια της Κύπρου.
Με βάση τις ενδείξεις των ραντάρ, το «Μπαρμπαρός» απέπλευσε το απόγευμα της Κυριακής από περιοχή στα δυτικά της Κύπρου και κινήθηκε βορειοδυτικά προς τις τουρκικές ακτές. Το Μπαρμπαρός συνοδεύουν εναλλάξ δύο υποστηρικτικά σκάφη.
Με τον τρόπο αυτό η Άγκυρα υπογραμμίζει τις δυνατότητές της να αμφισβητήσει τα δικαιώματα σε Αποκλειστικές Οικονομικές Ζώνες στην ανατολική Μεσόγειο (ανάμεσα σε Καστελόριζο και Κύπρο). Τις εν λόγω τουρκικές δυνατότητες πολλαπλασιάζει (και) η καταφανής (όπως αποδεικνύει η υπόθεση των υποβρυχίων, που πληρώθηκαν αλλά δεν έχουν ακόμη παραληφθεί) ελληνική αδυναμία.

google_news_icon

Ακολουθήστε το topontiki.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν.

ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΔΗΜΟΦΙΛΗ

Το topontiki.gr σέβεται όλες τις απόψεις, αλλά διατηρεί το δικαίωμά του να μην αναρτά υβριστικά σχόλια και διαφημίσεις. Οι χρήστες που παραβιάζουν τους κανόνες συμπεριφοράς θα αποκλείονται. Τα σχόλια απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των αναγνωστών.

ΠΕΜΠΤΗ 28.03.2024 18:05