Η συγγραφέας Ευαγγελία Ευσταθίου γράφει για το βιβλίο της  «Ψίθυροι στις φλόγες», εκδ. Λιβάνη

Η συγγραφέας Ευαγγελία Ευσταθίου γράφει για το βιβλίο της  «Ψίθυροι στις φλόγες», εκδ. Λιβάνη

Πόσα μπορεί ν’ αντέξει μια πληγωμένη ψυχή; Πόσο μακριά μπορεί να φτάσει για χάρη της εκδίκησης; Πόσο κοντά είναι τελικά η αλήθεια με το ψέμα όταν διακυβεύονται οικονομικά συμφέροντα κι όταν στήνονται με τόση επιδεξιότητα παιχνίδια δύναμης και εξουσίας; Οι απαντήσεις μπορεί να είναι ψίθυροι…, μπορεί να είναι κραυγές…, μπορεί να είναι τραγούδι της ψυχής ή βουβός θρήνος. Κι όλες αυτές τις απαντήσεις προσπάθησα να βρω μέσα από το βιβλίο μου «Ψίθυροι στις φλόγες». Κεντρικός του άξονας ο στροβιλώδης έρωτας, που όμως δεν πορεύεται μόνος. Ακούραστοι συνοδοιπόροι του σ’ αυτό το μακρύ ταξίδι, το πάθος, το μυστήριο, τα κρυμμένα μυστικά, οι ανατροπές, οι ενοχές, η συγκίνηση.

Το συναίσθημα είναι κι αυτό βασικός πρωταγωνιστής. Συναίσθημα που ρέει αβίαστα σε κάθε μορφή των ανθρώπινων σχέσεων, είτε λέγεται φιλία είτε οικογένεια είτε αγάπη ανάμεσα σε εραστές. Κι ως βασικός πρωταγωνιστής, εμπνευσμένο και αποτυπωμένο στο χαρτί, δεν θα μπορούσε παρά να υποκύψει μοιραία στη σχέση αλληλεξάρτησης με τον δημιουργό του.

Όσα έδωσα σ’ αυτό το βιβλίο τα πήρα απλόχερα πίσω. Πόνεσα και χάρηκα με τους ήρωες, τους πήρα και με πήραν απ’ το χέρι ώς το τέρμα της διαδρομής, ρίγησα μαζί τους, προβληματίστηκα και ανακουφίστηκα εναλλάξ ανάλογα με τα πάθη και τις δοκιμασίες τους.

Δεν υπήρχε συγκεκριμένη πηγή έμπνευσης γι’ αυτό το βιβλίο. Γεννήθηκε και μεγάλωσε στο μυαλό μου αβίαστα, με μοναδική απαίτηση κατά την «ανατροφή» του να ολοκληρώσω απλά την ιστορία. Να της δώσω φωνή μέσα από τη γραφή μου και να τη φέρω στο φως. Σκόρπιες εικόνες, κρητικά ακούσματα, μελωδικές μπαλάντες, μικρές στιγμιαίες πηγές έμπνευσης πυροδότησαν τη ροή και την κράτησαν ζωντανή μέχρι το φινάλε.

Ήταν ένα αξέχαστο ταξίδι για μένα. Έπειτα από πολλές συμπληγάδες ή μαγικούς κήπους έφτασα στην προσωπική μου Ιθάκη κι εύχομαι το ίδιο να νιώσουν μετά την τελευταία σελίδα και οι αναγνώστες.