Κανένας «μάγειρας», «σεφ» ή «γευσιγνώστης» δεν κατάφερε ποτέ στην Ελλάδα να κάνει μία τόσο πετυχημένη εκπομπή όσο αυτές του Ηλία Μαμαλάκη. «Μπουκιά και συχώριο» ήταν οι εκπομπές του, όπως και ο τίτλος τους. Μέσα από τους γρήγορους ρυθμούς, το «παραμύθι» και τον συνδυασμό γεύσης – ταξιδιού, ο Ηλίας Μαμαλάκης έγινε οικεία εικόνα.

Η αποδόμηση του «καλού θείου»

Κανένας «μάγειρας», «σεφ» ή «γευσιγνώστης» δεν κατάφερε ποτέ στην Ελλάδα να κάνει μία τόσο πετυχημένη εκπομπή όσο αυτές του Ηλία Μαμαλάκη. «Μπουκιά και συχώριο» ήταν οι εκπομπές του, όπως και ο τίτλος τους. Μέσα από τους γρήγορους ρυθμούς, το «παραμύθι» και τον συνδυασμό γεύσης – ταξιδιού, ο Ηλίας Μαμαλάκης έγινε οικεία εικόνα. Ο παππούς, ο θείος ή ο μπαμπάς που θα θέλαμε να έχουμε, ανάλογα με την ηλικία του καθενός μας. Είναι απορίας άξιον πώς ένας άνθρωπος που έχτισε μία τόσο ισχυρή τηλεοπτική εικόνα καταφέρνει να την γκρεμίσει σε μία μόνο τηλεοπτική σεζόν. Η εφετινή παρουσία του Ηλία Μαμαλάκη στο «Top chef» αποτελεί την αποδόμηση του «καλού θείου». Στριμωγμένος ανάμεσα σε μία αντιπαθή κριτική επιτροπή, προσπαθεί να παίξει τον ρόλο του φορμάτ που υπηρετεί η συγκεκριμένη εκπομπή. Απέτυχε η εκπομπή, απέτυχε και ο ίδιος. Αντί όμως να αποδεχτεί την αποτυχία και τη συντριπτική υπεροχή του «Master chef» του αντίπαλου καναλιού έναντι της εκπομπής στην οποία συμμετέχει, ο Ηλίας Μαμαλάκης βγήκε στα ΜΜΕ, έκανε δηλώσεις εναντίον του αντίπαλου σόου, εξήγησε την πρωτοκαθεδρία του λέγοντας ότι το κοινό θέλει τους παίκτες να «χαϊδολογούνται» και όχι να κρίνονται, απέδωσε στο κοινό την ευθύνη για τη δική του αποτυχία. Δεν είδε πόσο πάσχει αισθητικά και κυρίως σκηνοθετικά η δική του εκπομπή. Παρά την πολυετή εμπειρία του, έπεσε και ο ίδιος στην κατσαρόλα με τον «κίτρινο» χυλό και άρχισε την – πασίγνωστη όταν κάτι δεν πάει καλά – γκρίνια των τηλε-ηττημένων.