Με το που βγήκε από τη σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών ο Καρατζαφέρης ένα είχε μόνο στον νου του: να καρφώσει τον Σαμαρά.

Με το που βγήκε από τη σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών ο Καρατζαφέρης ένα είχε μόνο στον νου του: να καρφώσει τον Σαμαρά. Λογικό αν το καλοσκεφτείς, αφού ο πολιτικός επιούσιος στις άχαρες μέρες μας βγαίνει κομματάκι δύσκολα. Τι είπε λοιπόν η προεδράρα;

«Δεν κατάλαβαν οι άνθρωποι ότι, εάν ο Ευρυβιάδης με τον Θεμιστοκλή δεν τα είχαν βρει το 480 π.Χ., δεν θα τους είχε γράψει η Ιστορία. Η καρέκλα, δυστυχώς, μερικών είναι πάνω από την Ελλάδα. Οψόμεθα».

Και καλά, τον Θεμιστοκλή, όσο να ’ναι, τον έχουμε οι πιο πολλοί φακελωμένο από την Ιστορία του Δημοτικού Σχολείου. Εκείνος ο Ευρυβιάδης τι μούρη ήτανε; Κάνω μια αναζήτηση στο Γκουγκλ και πρώτο αποτέλεσμα είναι η Βικιπαίδεια, η διασημότερη διαδικτυακή εγκυκλοπαίδεια. Εκεί διαβάζω τα εξής φοβερά – η αποκαλυπτική δημοσιογραφία στα ντουζένια της:

«Ο Ευρυβιάδης ήταν στην αρχαιότητα ναύαρχος των Σπαρτιατών, γιος του Ευρυκλείδους. Έζησε τον 5ο αιώνα π.Χ. Παρόλο που δεν ήταν μήτε βασιλιάς μήτε από βασιλικό γένος, η Σπάρτη του ανέθεσε, όταν εισέβαλε ο Ξέρξης (480 π.Χ.), την αρχηγία του σπαρτιατικού στόλου. Μολονότι ο σπαρτιατικός στόλος είχε μόνο 10 τριήρεις στο Αρτεμίσιο και 16 στη Σαλαμίνα, ο Ευρυβιάδης είχε το αξίωμα του αρχιναυάρχου όλων των ελληνικών ναυτικών δυνάμεων.

Είχε ασθενή χαρακτήρα και περιορισμένη αντίληψη και τον παρέσυραν άλλοτε ο Θεμιστοκλής και άλλοτε ο Αδείμαντος, ναύαρχος των Κορινθίων. Για να μείνει και να ναυμαχήσει στο Αρτεμίσιο, ο Θεμιστοκλής τον δωροδόκησε αντί 5 ταλάντων (και ο Αδείμαντος αντί 3 άλλων) από τα 30 τάλαντα που πρόσφεραν οι Ευβοείς στον Αθηναίο ναύαρχο.

Στο πολεμικό συμβούλιο που έγινε πριν από την ναυμαχία της Σαλαμίνας, ύψωσε το ραβδί του για να χτυπήσει τον Θεμιστοκλή, επειδή ο τελευταίος επέμενε να μείνει ο ελληνικός στόλος εκεί και να πολεμήσει τον περσικό. Τότε ο Θεμιστοκλής του απάντησε με το παροιμιώδες: “Πάταξον μεν, άκουσον δε!”.

Μετά το τέλος του αγώνα, στον Ευρυβιάδη απονεμήθηκε, με επιμονή των Λακεδαιμονίων και άλλων Πελοποννησίων, το αριστείο της ανδρείας, ενώ στον Θεμιστοκλή μόνο το βραβείο σοφίας και δεξιότητας».

Όλες οι αντιστοιχίες τέλειες: Ο σοφός Γιώργος – Θεμιστοκλής επιμένει να πολεμήσει τους Πέρσες… δανειστές, αλλά ο δειλός και τρισάθλιος Σαμαράς – Ευρυβιάδης θέλει να την κοπανήσει από τη ναυμαχία για να σώσει το τομάρι του. Μέχρι εδώ, γειασάν του μάγκα του Γιώργαρου.

Έλα όμως που ο Ευρυβιάδης έμεινε μόνο και μόνο επειδή ο Θεμιστοκλής και ο Αδείμαντος τον… δωροδόκησαν! Πρόεδρε, αυτό το ήθος θα διδάξουμε στη νέα γενιά; Όποιος τα παίρνει δηλαδή τον λέμε ήρωα και του απονέμουμε και το πιο τιμητικό παράσημο; Ντροπή και καταισχύνη! Δεν σας είχα για τέτοιον…

Διογένης ο Κυνικός