Του Γιώργου Λοβέρδου

Στην Ελβετία τα ονόματα των καταθετών προστατεύονται απόλυτα…

Αν δεν γινόταν αυτό, τι Παράδεισος θα ήταν;

Του Γιώργου Λοβέρδου

Η ελληνική γλώσσα και παράδοση έχει πολλές παροιμίες…

Για παράδειγμα «όποιος δεν θέλει να ζυμώσει, δέκα μέρες κοσκινίζει».

Η αλήθεια είναι πως εδώ και μήνες, τι μήνες, χρόνια… ακούμε για τις καταθέσεις Ελλήνων στην Ελβετία.

Δεκάδες, εκατοντάδες δις που δεν φορολογούνται και βέβαια που προέρχονται από διάφορες δραστηριότητες…

Εδώ και μερικούς μήνες ακούμε επίσης ότι υπάρχει μία συνεχής ροή κεφαλαίων από την Ελλάδα προς ξένες χώρες ή Παραδείσους…

Μέσα σε όλα ακούσαμε και ότι Έλληνες βουλευτές «φυγάδευσαν» ποσά στην Ελβετία.

Δεν το είπα εγώ ή κάποιος άσχετός αλλά ο ελληνικής καταγωγής, Ελβετός βουλευτής Ιωσήφ Ζησιάδης.

Υποστηρίζει ότι Έλληνες βουλευτές κι από τα 2 μεγάλα κόμματα δεν θέλουν να ανοίξουν οι λογαριασμοί διότι είναι οι ίδιοι που έχουν τις καταθέσεις!

Είτε πρόκειται για αλήθεια, είτε για ανακριβή στοιχεία, η μόνη αλήθεια είναι πως η Ελβετία είναι ένας θαυμάσιος Παράδεισος-χώρος στάθμευσης χρημάτων που προέρχονται από την Ελλάδα…

Ούτε γνωρίζουμε τους καταθέτες, ούτε τα ποσά…

Απλά όλο το νομικό πλαίσιο – που δεν δημιούργησα ούτε εγώ, ούτε εσείς – βοηθά αυτή τη φυγή κεφαλαίων…

Και ποιος θα κρατούσε τα χρήματα στη χώρα, όταν λέγονται τόσα για πτώχευση, για αλλαγή νομίσματος ή για διπλό νόμισμα;

Όπως και να ‘χει το να είσαι βουλευτής, να φυγαδεύεις ποσά στο εξωτερικό και να κάνεις την πάπια στο εσωτερικό, αν όχι προδοτικό, μόνον υπεύθυνο δεν είναι…

Και τι γίνεται τώρα;

Στην Ελβετία τα ονόματα των καταθετών προστατεύονται απόλυτα…

Αν δεν γινόταν αυτό, τι Παράδεισος θα ήταν;

Επίσης και το ύψος των ποσών προστατεύεται απόλυτα…

Την ίδια ώρα Ελβετία και  Ελλάδα διεξάγουν διμερείς συνομιλίες με σκοπό την ολοκλήρωση μιας διμερούς φορολογικής συμφωνίας, η οποία αφορά την φορολόγηση κεφαλαίων από την Ελλάδα που είναι κατατεθειμένα, χωρίς αυτό να έχει δηλωθεί, σε ελβετικές τράπεζες…

Μην ξαφνιάζεστε… Οι Ελβετοί δεν θα μας πουν ούτε τα ονόματα ούτε τα ποσά… Εάν γίνει κάτι τέτοιο θα μας ανακοινώσουν έναν αριθμό… Το φόρο που θα πάρει πίσω η Ελλάδα!

Κατόπιν τούτου, δεν ξαφνιάζει καθόλου η άρνηση της Ένωσης των Ελβετών Τραπεζιτών να γνωστοποιήσει τα ονόματα Ελλήνων βουλευτών που διατηρούν εκεί λογαριασμούς… Η άρνηση μάλιστα γνωστοποιήθηκε από την ελληνική βουλή με καθυστέρηση …έξι μηνών! Τι λένε οι Ελβετοί; Ότι «το ισχύον νομικό καθεστώς δεν τους επιτρέπει να παράσχουν τα συγκεκριμένα στοιχεία».

Δεν είναι τυχαία μία γερμανική παροιμία που λέει: « Όταν ο Θεός λέει “σήμερα” ο διάβολος λέει “αύριο”»!

Ούτε ξαφνιάζει η δήλωση του υφυπουργού Οικονομικών Γ. Μαυραγάνη, ο οποίος αμφισβήτησε τη γνησιότητα των CD που περιλαμβάνουν ονοματεπώνυμα Ελλήνων καταθετών στις ελβετικές τράπεζες…

Τι είπε ο κ. Μαυραγάνης; 

Πρόκειται για «προϊόντα βιομηχανικής κατασκοπείας» και για το λόγο αυτό δεν είναι δυνατόν να αποτελέσουν αντικείμενο διαπραγμάτευσης μεταξύ Ελλάδας και Γερμανίας για την απόκτηση τους από την ελληνική πλευρά…

Ποιο είναι το συμπέρασμα:

Το «σύστημα» εξουσίας της Ευρώπης έχει συνεχή ανάγκη μιας «Ελβετίας».

Κέρδη, πλούτος, εξαγωγές, μίζες, διαφθορά, ξέπλυμα… δεν θα μπορούσε να υπάρχει χωρίς ένα ή περισσότερους Παραδείσους…

Όλο το σύστημα στηρίζεται σε μεταφορές τεράστιων κεφαλαίων και εξωθεσμικές πληρωμές. Ότι έγινε για παράδειγμα στην υπόθεση της Siemens…

Kαι υπάρχουν πολλές Siemens οι οποίες στηρίζουν ευρωπαίους πολιτικούς, κυβερνήσεις, τράπεζες…

Τι και αν δηλώνουν στην Ελλάδα ότι θα χυθεί «άπλετο φως»;

Αν, το «μαχαίρι φτάσει στο κόκαλο», να ‘στε βέβαιοι πως θα είναι το δικό μου και το δικό σας…

Τι άλλο μπορούμε να καταλάβουμε;

Πως η Εξουσία που μας έφερε ως εδώ… οχυρώνεται πίσω από την ελβετική νομοθεσία και εξασφαλίζει την διαιώνισή της!

Όλα τα άλλα είναι στάχτη στα μάτια…