«Τα παϊδάκια ήταν υπέροχα» είπε ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής φεύγοντας από τη «Φωλιά των κυνηγών», γνωστή ταβέρνα στη Βάρη, το βράδυ που ο βουλευτής της Ν.Δ. Ανδρέας Κουτσούμπας γιόρταζε την ονομαστική του εορτή.

Η σιωπή του Καραμανλή έχει πάρει πλέον… μυθικές διαστάσεις, αφού και αυτοί που βρίσκονται κοντά του και αυτοί που είναι μακριά του τον ερμηνεύουν κατά το δοκούν. Ιδιαίτερα το τελευταίο διάστημα και με την κρίση στους Ανεξάρτητους Έλληνες ακούστηκαν πολλά γύρω από τον ρόλο που έπαιξε, που θα μπορούσε ή που θα ήθελε να παίξει ο Κώστα Καραμανλής.

Ακούστηκαν ακόμη φωνές και προτροπές, όπως για παράδειγμα από τον Ν. Νικολόπουλο, ο οποίος, σε μια απέλπιδα προσπάθεια επιστροφής του στα πολιτικά δρώμενα, εξέφρασε δυνατά την ελπίδα του να επιστρέψει ο Καραμανλής. Οι πληροφορίες λένε ότι ο πρώην πρωθυπουργός τον φώναξε και τον… «στόλισε» λέγοντάς του ότι τέτοιου είδους κουβέντες δεν οδηγούν πουθενά διότι και ο ίδιος δεν θέλει και στην παράταξη κάνουν κακό.

Ενοχλημένος
Όμως ο ευσεβής πόθος κάποιων να επιστρέψει ο Καραμανλής δεν έμεινε εκεί. Όσοι νεοδημοκράτες βουλευτές δεν ανήκουν στη στενή ομάδα του Αντώνη Σαμαρά και άρα δεν βλέπουν σύντομα υπουργική καρέκλα, αλλά και στελέχη από αυτά που αποχώρησαν από τους Ανεξάρτητους Έλληνες κοιτάζουν με προσδοκία προς την πλατεία Μαβίλη και το γραφείο του Καραμανλή πιστεύοντας ότι από εκεί θα έρθει η σωτηρία και η πολιτική τους… ανάσταση. Από εκεί, λένε, θα φανεί λευκός καπνός.

Οι πληροφορίες λένε ότι ο Καραμανλής είναι ιδιαίτερα ενοχλημένος απ’ όλη αυτήν την κατάσταση, αφού μεταξύ άλλων πιστεύει ότι κάποιοι εξ αυτών που σήμερα ζητούν την επιστροφή του, στο παρελθόν είχαν διαδραματίσει καθοριστικό ρόλο στη διαδικασία φθοράς της κυβέρνησής του. Μιλώντας με τους συνεργάτες του αναφέρει ουκ ολίγα παραδείγματα ανθρώπων που τον αμφισβήτησαν πολλές φορές και δημιούργησαν στην κοινή γνώμη μια εικόνα για τον ίδιο και τους συνεργάτες του διόλου κολακευτική.

Στους ιδίους ανθρώπους είπε μάλιστα: «εγώ δεν είμαι μεσιτικό γραφείο για να βρίσκω στέγη σε οποίον αποφασίζει να έρθει σε ρήξη με το κόμμα του». Δηλώνει μάλιστα με κάθε αφορμή ότι δεν θα είναι αυτός που θα δημιουργήσει πρόβλημα στην κυβέρνηση Σαμαρά και μάλιστα τη δεδομένη στιγμή.

Φυσικά και μόνο ο ρόλος που του αποδίδουν – ότι είναι ο πολιτικός που θα μπορούσε να ανασυντάξει την Κεντροδεξιά απέναντι στην αριστερή επέλαση – τον κολακεύει. Ίσως περισσότερο από όσο του αναλογεί. Όμως το ζητούμενο για τον ίδιο δεν είναι αυτό. Για την ώρα αυτό που θέλει από την κυβέρνηση, της οποίας ο κεντρικός κορμός είναι η Ν.Δ. – λένε οι συνεργάτες του – είναι σεβασμός στο έργο των κυβερνήσεών του, κάτι το οποίο… δεν βλέπει.

Έτσι, όσο και αν δηλώνει συνεπής και πιστός στο κόμμα του, ο πρώην πρωθυπουργός στην πραγματικότητα είναι ενοχλημένος από μια σειρά κινήσεων που κάνει η κυβέρνηση Σαμαρά. Κατ’ αρχάς δεν τον βρίσκει σύμφωνο η αρνητική στάση της Ν.Δ. στο θέμα της εξεταστικής επιτροπής για την οικονομία. Θεωρεί ότι αυτός θα ήταν ο καλύτερος τρόπος να αποδειχθεί ότι δεν ευθύνονται οι κυβερνήσεις του για την οικονομική κατηφόρα της χώρας, αλλά οι λάθος κινήσεις του ΠΑΣΟΚ.

Ατυχής χειρισμός
Ο εκνευρισμός του εντάθηκε πολύ περισσότερο όταν άκουσε πριν από μερικές μέρες τον Ευάγγελο Βενιζέλο να αναφέρεται στη διετία της διακυβέρνησής του 2007-2009 λέγοντας ότι τότε έγιναν τα πιο σημαντικά λάθη για την οικονομία.

Ο πρώην πρωθυπουργός αντιλαμβάνεται, όπως λένε οι πληροφορίες, ότι η Ν.Δ. δεν μπορούσε τη συγκεκριμένη στιγμή να φέρει σε δύσκολη θέση το ΠΑΣΟΚ, ωστόσο θεωρεί ότι ο όλος χειρισμός ήταν ατυχής.

Πέρα όμως από αυτήν τη διαφωνία του, ο πρώην πρωθυπουργός αντιλαμβάνεται την αγωνία του Σαμαρά να κόψει κάθε δεσμό με το παρελθόν. Το βίντεο το οποίο παρουσίαζε τον σημερινό πρωθυπουργός περίπου ως… εθνάρχη και συνέχεια του Κωνσταντίνου Καραμανλή, διαγράφοντας πλήρως τις μέρες διακυβέρνησης της Ν.Δ. με τον ίδιο πρωθυπουργό, δεν τον εξέπληξε. Αντιθέτως, επιβεβαίωσε την πεποίθησή του ότι έφτασε το… τέλος της Ν.Δ. Άλλωστε ακόμη και το γεγονός ότι μέσα στο ίδιο βίντεο δεν υπήρχε ούτε μια αναφορά στο κόμμα το οποίο ίδρυσε ο θείος του ενίσχυσε την άποψή του.

Πάντως, όπως λένε οι άνθρωποι που τον γνωρίζουν καλά, το γεγονός ότι το τελευταίο διάστημα αισθάνεται την ανάγκη να αναφέρεται στην περίοδο 2007-2009 και στα όσα διαδραματίστηκαν τότε (χωρίς διάθεση αυτοκριτικής βεβαίως) δείχνει ότι δεν έχει αποφασίσει να φύγει από το παιχνίδι. Κάθε άλλο. Είναι ενδεικτικό μάλιστα ότι στην πρόσφατη συνάντησή του με τους 30 βουλευτές της Ν.Δ. στην «Ταβέρνα των κυνηγών» μιλούσε για εκείνα τα χρόνια και για τις πιέσεις που είχε υποστεί η κυβέρνησή του από διάφορα κέντρα.

Το ερώτημα είναι αν θα βρει στο μέλλον το κουράγιο να μιλήσει ανοιχτά για εκείνη την περίοδο, να κάνει την αυτοκριτική του, να καρπωθεί ένα κομμάτι από την ιστορία της μεταπολιτευτικής Δεξιάς, αλλά και να διεκδικήσει ρόλο στο μέλλον της. Μέχρι στιγμής τίποτε από τα τρία δεν δείχνει να είναι πολύ εύκολο. Από την άλλη, ποτέ δεν ξέρεις…