Ρίγος ανησυχίας, τι λέω, σύγκρυο βαθύ με κατέλαβε από την επίθεση που εξαπέλυσε εναντίον μου η ιστοσελίδα του 902.gr με αφορμή τη θεατρική μου κριτική για την παράσταση «Η Αγία Ιωάννα των σφαγείων».

Ρίγος ανησυχίας, τι λέω, σύγκρυο βαθύ με κατέλαβε από την επίθεση που εξαπέλυσε εναντίον μου η ιστοσελίδα του 902.gr με αφορμή τη θεατρική μου κριτική για την παράσταση «Η Αγία Ιωάννα των σφαγείων». Γιατί διατρέχοντας το σχόλιο διαπίστωσα ότι ο συντάκτης προσχηματικά μόνο ενδιαφέρεται για το έργο ή την παράσταση. Γιατί να ενδιαφερθεί άλλωστε; Αφού δεν κάνω αγιογραφία του Μπρεχτ, η κριτική μου είναι αναγκαστικά αστική. Αλλά αυτό δεν αρκεί, ούτε η επισήμανση των «ανιστόρητων και αντιεπιστημονικών μου απόψεων» είναι αρκετή.

Τα όργανα αρχίζουν παρακάτω, όταν ο εκ Περισσού καλά πληροφορημένος σχολιογράφος αποκαλύπτει τη σκοτεινή μου σχέση με την αντίδραση και καταγγέλλει ότι όσα γράφω είναι «όλα γραμμένα σε πνεύμα συνειδητής και σκόπιμης παραπληροφόρησης και από “αριστερή” δήθεν σκοπιά» με στόχο να εμποδιστεί ο λαός να δει την παράσταση! Μια παράσταση, συνεχίζει ακάθεκτος, «που σοκάρει και ενοχλεί. Όχι μόνο τον αρθρογράφο αλλά και τους κυρίαρχους κύκλους της αστικής τάξης που βρίσκονται πίσω του»! 

Όλα αυτά θα μπορούσε να είναι διασκεδαστικά, αν δεν είχαν τόσο θλιβερή όψη. Γιατί αυτό που πράγματι σοκάρει και ενοχλεί είναι η παλαιοκομματική νοοτροπία, αυτή η συστράτευση κακίας, βλακείας και γελοιότητας. Το γεγονός ότι τόσα χρόνια μετά την κατάρρευση των επαίσχυντων στρατοπεδικών καθεστώτων που παρίσταναν τα σοσιαλιστικά, οι υπέρμαχοί τους δεν άλλαξαν μυαλά. Κι αντί να ασχοληθούν με τον πραγματικό ταξικό εχθρό, είχαν και έχουν ως πρώτιστο μέλημά τους να εξοντώσουν την εξ αριστερών κριτική. Γιατί είναι βέβαιο ότι, αν ήταν κριτική ενός αστού, δεν θα ενοχλούνταν καθόλου. Τους νοιάζει και τους καίει και ενοχλούνται σφόδρα από την κριτική ενός αριστερού, που δεν αρκεί να καταγγελθεί ως «δήθεν», πρέπει επειγόντως και να σπιλωθεί ηθικά. Τα όπλα της συκοφαντίας και της χυδαιότητας, εφόσον εξυπηρετούν την «υπόθεση», δεν βλάπτουν. Τα χρησιμοποιούν λοιπόν ανενδοίαστα εναντίον ανεξάρτητων διανοουμένων και καλλιτεχνών που δεν διαθέτουν πιστοποιητικό σταλινικών φρονημάτων. Έχουν, άλλωστε, από την εποχή του Μεσοπολέμου, μακρά θητεία στον βρόμικο πόλεμο εναντίον της αριστερής αντιπολίτευσης. Οπότε, παλιά μου τέχνη κόσκινο… 

Θα μπορούσα να συνεχίσω, αλλά ποιο το νόημα; Όποιος θέλει να καταλάβει, καταλαβαίνει. Επιπλέον, με απασχολούν σοβαρότερες υποθέσεις. Να, τώρα δα χτυπάει το τηλέφωνο. Είναι ο εκπρόσωπος «των κυριάρχων κύκλων της αστικής τάξης» και περιμένω τις εντολές του για το επόμενο χτύπημα εναντίον του λαού και της εργατιάς…

Ακολουθήστε το topontiki.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν.