Στο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ όλοι πήραν από κάτι φεύγοντας από το Τάε Κβον Ντο: και ο Τσίπρας, και η πλειοψηφία, και ο Λαφαζάνης, και οι συνιστώσες.

Στο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ όλοι πήραν από κάτι φεύγοντας από το Τάε Κβον Ντο: και ο Τσίπρας, και η πλειοψηφία, και ο Λαφαζάνης, και οι συνιστώσες. Η πολιτική κυριαρχία «κατακυρώνεται» στην πλειοψηφία και τον ίδιο τον πρόεδρο, όμως μικροί ή μεγαλύτεροι συμβιβασμοί δεν έλειψαν, σε ένα δύσκολο, όπως αποδείχτηκε, πενθήμερο με εντάσεις, από βήματος αντιπαραθέσεις, τακτικισμούς, αλλά και ουκ ολίγες εκκλήσεις για ενότητα. Γιατί, όπως ειπώθηκε, αρκετές φορές «η κοινωνία δεν μπορεί να περιμένει». Δεν έλειψαν πάντως και οι καταχειροκροτούμενες ομιλίες συνέδρων.

Ο Αλέξης Τσίπρας είναι πλέον εκλεγμένος πρόεδρος του ενιαίου ΣΥΡΙΖΑ (από την επίσημη ονομασία του οποίου φεύγει πλέον το ΕΚΜ), με ποσοστό που – αν μη τι άλλο – αρμόζει σε ένα κόμμα το οποίο συστήνεται ως δημοκρατικό και πολυτασικό. Όμως το συνέδριο ανέδειξε και ισχυρή εσωκομματική αντιπολίτευση, η οποία διεκδίκησε και πέτυχε τη χωριστή καταγραφή της, σημειώνοντας αύξηση σε ποσοστά και ψήφους.

Εκ των πραγμάτων, το αποτέλεσμα προσγειώνει τις όποιες φιλοδοξίες της ηγετικής ομάδας για την επίτευξη ηγεμονίας στο εσωτερικό του κόμματος. Το μήνυμα που στέλνει το συνέδριο, αντιθέτως, στην ηγεσία είναι αυτό της ανάγκης συνθέσεων και συμβιβασμών και εναπόκειται στο εξής στον ίδιο τον πρόεδρο να καταφέρει να κάνει πράξη και να εμπεδώσει στα μέλη τόσο την ενοποίηση όσο και την ενότητα.
Άλλωστε, η μεγάλη πρόκληση που έχει πλέον μπροστά του ο ΣΥΡΙΖΑ είναι η διαμόρφωση κυβερνητικού προγράμματος, ικανού να πείσει την κοινωνική πλειοψηφία ότι «και θέλει και μπορεί» να κυβερνήσει και να ανακόψει την καταστροφή.

Όσον αφορά την Αριστερή Πλατφόρμα, η οποία πέτυχε την αύξηση των δυνάμεών της– και μάλιστα εκεί που η ηγεσία έδειχνε να προεξοφλεί την υποχώρησή της –, μένει να αποδειχθεί πώς θα διαχειριστεί το ποσοστό της. Σε δήλωση που διένειμε την επομένη του συνεδρίου εκτιμά ότι το ποσοστό της «καταδεικνύει εμπιστοσύνη προς την Αριστερή Πλατφόρμα και επιβεβαιώνει τη μεγάλη και ανοδική απήχηση που συναντούν οι θέσεις και οι εναλλακτικές προτάσεις της όχι μόνο στον ΣΥΡΙΖΑ αλλά σε όλη την Αριστερά και τον κόσμο της και ευρύτερα στην κοινωνία».

Ταυτόχρονα βεβαιώνει ότι είναι «έτοιμη από καλύτερες θέσεις να ενισχύσει τις προσπάθειές της για την ενότητα και τη “ριζοσπαστικοποίηση” του ενιαίου κόμματος».

Όσο κι αν η μειοψηφική άποψη για το ευρώ ευνοεί τις επιθέσεις από την κυβέρνηση στον Τσίπρα και στον ΣΥΡΙΖΑ, η Αριστερή Πλατφόρμα σε μεγάλο βαθμό κινείται εντός της κομματικής νομιμότητας όταν διατυπώνει δημόσια τις θέσεις της, τις οποίες ως επί το πλείστον προβάλλει μέσα από τις ιστοσελίδες της (Iskra, Rproject). Η αύξηση των ποσοστών της τής δίνει μεγαλύτερο αέρα για την προβολή και υπεράσπιση των θέσεών της· από την άλλη, το καταστατικό προβλέπει ότι «για τη δυνατότητα δημοσιοποίησης των απόψεων της τάσης ισχύει ό,τι και για τις προσωπικές απόψεις των μελών του κόμματος. Η δημοσιοποίηση πρέπει να διευκρινίζει πως δεν πρόκειται για την επίσημη θέση του κόμματος».

Νίκες και ήττες

Ο ΣΥΡΙΖΑ πλέον είναι ενιαίο κόμμα και όχι συμμαχικό σχήμα. Το «ενιαίο» σηματοδοτείται από τα κοινά κείμενα, δηλαδή τη Διακήρυξη, την Πολιτική Απόφαση και το καταστατικό τα οποία δεσμεύουν όλους, και, βεβαίως, το νέο κόμμα διέπεται από την αρχή «ένα μέλος – μία ψήφος», αναγνωρίζει στο εσωτερικό του «τάσεις» και «ρεύματα ιδεών» ενώ οργανωτικά σηματοδοτείται από τις ενιαίες οργανώσεις μελών.

Σε ό,τι αφορά τα ζητήματα τα οποία κλήθηκε να λύσει το συνέδριο:

1 Ξεκινώντας από τα «εύκολα», το θέμα της εκλογής του προέδρου από το συνέδριο πέρασε χωρίς μεγάλη αντίσταση, παρόλο που υπήρχαν διαφωνίες και εντός της πλειοψηφίας. Η πλειοψηφία πρότεινε να αποφασίζει εκ νέου το κάθε συνέδριο αν η εκλογή θα γίνεται από το σώμα των συνέδρων ή από την Κ.Ε., και η Αριστερή Πλατφόρμα έπαιξε το ζήτημα αυτό χαμηλά.

2 Αυτοδιάλυση συνιστωσών: Στις συνιστώσες που αντιδρούν στην αυτοδιάλυση (ΔΕΑ, ΚΕΔΑ, Ενεργοί Πολίτες, Κόκκινο, ΑΠΟ) αποφασίστηκε να δοθεί ένα «εύλογο» χρονικό διάστημα προκειμένου να διευθετήσουν τα εσωτερικά τους ζητήματα και να λάβουν τις σχετικές αποφάσεις και να μην προσδιοριστεί αυτό σε δίμηνο ή τρίμηνο, όπως προέβλεπε αρχικά η πρόταση της πλειοψηφίας. Στη σχετική διάταξη του καταστατικού αναφέρεται ότι «η λειτουργία μας θα στηρίζεται στην αρχή “ένα μέλος, μία ψήφος”. Καμία τάση, ρεύμα, οργάνωση δεν θα έχει ειδικά προνόμια έναντι του μέλους. Το καταστατικό του ΣΥΡΙΖΑ μάς δεσμεύει απολύτως. Η δημόσια παρουσία και δράση, οι δημόσιες εκπροσωπήσεις και οι συμμαχίες είναι υπόθεση αποκλειστικά του όλου ΣΥΡΙΖΑ (…) Όσες εκ των συνιστωσών του ΣΥΡΙΖΑ δεν το αποφάσισαν, δεσμεύονται να παύσουν την ξεχωριστή δημόσια δράση ώστε να δοθεί έμφαση στην ενιαία δράση, στις κοινές εμφανίσεις χωρίς ξεχωριστή παρουσία, στη βάση των καταστατικών αρχών και των συλλογικών αποφάσεων του ενιαίου ΣΥΡΙΖΑ. Είναι λογικό να δοθεί ένα εύλογο χρονικό διάστημα ώστε να υπάρξουν οι αναγκαίες αποφάσεις από τις συνιστώσες».

Οι συνιστώσες κέρδισαν λοιπόν το «εύλογο» χρονικό διάστημα, το οποίο αναμένεται να προσδιοριστεί κατόπιν συνεννοήσεων και διακανονισμών κορυφής. Τυπικά, εφόσον προσδιοριστεί το χρονικό διάστημα, αν με την πάροδό του οι όποιες συνιστώσες δεν αυτοδιαλυθούν, θεωρούνται εκτός κόμματος, αλλά στην πραγματικότητα το ζήτημα θα λυθεί, όποτε ανακύψει ξανά, με πολιτική συνεννόηση. Επί της ουσίας αυτό που ζητείται είναι να μην υπάρχει χωριστή δημόσια παρουσία, ούτε αυτόνομες εκπροσωπήσεις, π.χ. σε συνέδρια άλλων κομμάτων, ενώ διατηρούνται κομματικά φεστιβάλ, τα έντυπα των οργανώσεων κ.λπ.

« Άλλου είδους διαφωνία»…

Προηγήθηκε σκληρή μάχη: ο Αλέξης Τσίπρας επιχείρησε να «σπάσει» τη συμμαχία Γλέζου με τις υπόλοιπες συνιστώσες, όταν το μεσημέρι του Σαββάτου στην ομιλία του διαχώριζε τον μεν από τις δε, λέγοντας για το ιστορικό στέλεχος της Αριστεράς ότι «δεν εκπροσωπεί στα μάτια μας και στα μάτια όλων των Ελλήνων κάποια συνιστώσα», αλλά «τη συνισταμένη αγώνων, θυσιών, ηρωισμού και συνέπειας της αριστεράς στη σύγχρονη ιστορία της Ελλάδας». Και προσθέτοντας: «άλλου είδους διαφωνία υπάρχει με τον Μανώλη, άλλη με ορισμένους συντρόφους που θέλουν να συνεχίσουν στον ΣΥΡΙΖΑ όχι να κτίσουν, μαζί με όλους, τον κοινό μας φορέα, αλλά ο καθένας τον δικό του φορέα». Στη συνέχεια, ο Μανώλης Γλέζος έδειξε να αναδιπλώνεται αποδεχόμενος την πρόσκληση που του απηύθυνε ο Αλέξης Τσίπρας για εξόρμηση στον λαό «από τη Δευτέρα το πρωί», αλλά όταν η συζήτηση έφτασε στο διά ταύτα ανέβηκε και πάλι στο βήμα επαναφέροντας τη σκληρή γραμμή της ομιλίας που είχε κάνει τη δεύτερη μέρα του συνεδρίου, λέγοντας «δε θέλουμε κόμμα χειροκροτητών» και πως ο ΣΥΡΙΖΑ δεν χρειάζεται καταστατικό αλλά κανονισμό λειτουργίας. Ο Αντώνης Νταβανέλλος, εν τω μεταξύ, είχε αρνηθεί την αναγκαιότητα χρονικού προσδιορισμού στο καταστατικό και ζήτησε «διαβούλευση». Με τα πολλά, ο Δημήτρης Βίτσας ανακοίνωσε ότι αποσύρει τον χρονικό προσδιορισμό και τον αντικαθιστά με τη φράση «εύλογο» χρονικό διάστημα.

3 Το ζήτημα της ενιαίας λίστας δεν πέρασε και, αντ’ αυτής, υπήρξαν έξι χωριστά ψηφοδέλτια. Αν το καταστατικό προκάλεσε έντονες τριβές, το ζήτημα της λίστας οδηγήθηκε σε πόλωση. Η αρχική πρόταση της πλειοψηφίας για την εκλογή μελών από την Κ.Ε. θεωρήθηκε από τη μειοψηφία ότι ευνοεί τη δική της λίστα. Ως εκ τούτου, πρόβαλε σθεναρές αντιστάσεις ώς του σημείου ο Παναγιώτης Λαφαζάνης να προειδοποιήσει από το βήμα ότι «με αυτές τις διαδικασίες επιφυλασσόμαστε για τη συμμετοχή μας στην εκλογή Κ.Ε.». Έπειτα από συνεχιζόμενο μπρα ντε φερ μεταξύ κορυφαίων στελεχών παρενέβη ο Αλέξης Τσίπρας ο οποίος απέσυρε την αρχική πρόταση και έθεσε σε ψηφοφορία το δίλημμα «Ενιαία λίστα ή χωριστά ψηφοδέλτια».

Το δίλημμα πέρασε αλλά όχι υπέρ της ενιαίας λίστας, καθώς η Αριστερή Πλατφόρμα, εκτιμώντας ότι έχει δυναμική στο σώμα των συνέδρων, προτίμησε τη χωριστή καταγραφή της, με θετικό τελικά αποτέλεσμα. Πιθανότατα, στελέχη της ηγεσίας εκτίμησαν ότι η πρόταση, την οποία εισηγήθηκε τελικά ο Τσίπρας, θα δημιουργούσε πόλωση υπέρ της πλειοψηφίας. Τελικά η σκέψη αυτή, αν υπήρξε, δεν επιβεβαιώθηκε στην πράξη, ωστόσο το κακό κλίμα δεν αποφεύχθηκε κι εκφράστηκε και στην εκλογή για τον πρόεδρο, καθώς εκτιμάται ότι αν οι χειρισμοί ήταν διαφορετικοί θα μπορούσε το τελικό ποσοστό να είναι πολύ πάνω από το 74,08%.

Σε τελική ανάλυση, το ενιαίο κόμμα, έστω με δυσκολίες στη γέννησή του, είναι πλέον γεγονός, και τα όποια «τραύματα» θα επουλωθούν ή όχι ανάλογα με τη στάση των εσωκομματικών μερών που το απαρτίζουν και κυρίως του πώς θα ανταποκριθεί η ηγεσία στην πρόκληση των συνθέσεων. Κατά τα λοιπά, το ζήτημα της κοινωνίας, πράγματι, επείγει…

 

«Πρωτιά» Δραγασάκη και άνοδος της Αριστερής Πλατφόρμας

Στο 1o ιδρυτικό συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ, ο Αλέξης Τσίπρας εκλέχθηκε με ποσοστό 74,08% ή 2.477 ψήφους (επί 3.344 εγκύρων, ενώ ψήφισαν 3.412 σύνεδροι). Οι δύο άλλοι υποψήφιοι πρόεδροι έλαβαν ποσοστό 4,69% (157 ψήφους η Σίσσυ βωβού) και 0,66% (22 ψήφοι) ο Παναγιώτης Ηλιόπουλος. Υπήρξαν 688 λευκά, ποσοστό 20,57%.

Όσον αφορά την εκλογή μελών της Κ.Ε.: Το Ενιαίο Ψηφοδέλτιο έλαβε ποσοστό 67,61% και 135 έδρες στην Κ.Ε. (2.294 ψήφοι), ενώ η Αριστερή Πλατφόρμα έλαβε 30,18% και 60 έδρες (1.024 ψήφοι). Επίσης οι άλλοι συνδυασμοί έλαβαν: Ανένταχτοι του ΣΥΡΙΖΑ (Βένιος Αγγελόπουλος)  1,03% και 2 έδρες (35 ψήφοι), Κομμουνιστική Τάση 0,74% και 2 έδρες, Παρέμβαση μελών (Φλώρα Νικολιδάκη) 0,27% και 1 έδρα (9 ψήφοι).

Από το Ενιαίο Ψηφοδέλτιο, πρώτος σε σταυρούς έρχεται ο Γιάννης Δραγασάκης (1.458 ψήφοι), ενώ στην πρώτη δεκάδα εκλέγονται στελέχη που ανήκουν κυρίως στην προεδρική τάση και προέρχονται από τον ΣΥΝ: Ευκλείδης Τσακαλώτος (1.352 ψήφοι), Γιάννης Μηλιός (1.060) Τάσος Κορωνάκης (1.007), Δημήτρης Βίτσας (963), Νίκος Παππάς (958), Πάνος Σκουρλέτης (950), Νάσος Ηλιόπουλος (941), Νίκος Βούτσης (888) και Ρένα Δούρου (870). Σε ψηλές θέσεις ήρθαν στελέχη όπως ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος Δημήτρης Παπαδημούλης, ο Ρούντι Ρινάλντι, ο Αντρέας Καρίτζης, η βουλευτής Επικρατείας Θεανώ Φωτίου κ.ά.

Από το ψηφοδέλτιο της Αριστερής Πλατφόρμας, πρώτος σε ψήφους είναι ο Παναγιώτης Λαφαζάνης (870 ψήφοι), ενώ στην πρώτη δεκάδα εκλέγονται οι Δημήτρης Στρατούλης (767), Νίκος Χουντής (761), Σόφη Παπαδόγιαννη (704), Κώστας Ήσυχος (684), Γιάννης Θεωνάς (684), Αλέκος Καλύβης (670), Στάθης Λεουτσάκος (638), Στάθης Κουβελάκης (562) και Αντώνης Νταβανέλλος (556).
Από το στενό επιτελείο του Αλέξη Τσίπρα δεν εκλέγεται ο Βασίλης Μουλόπουλος, δημοσιογράφος και επικεφαλής του επικοινωνιακού επιτελείου του ΣΥΡΙΖΑ. Δεν εκλέγονται επίσης οι βουλευτές Τάσος Κουράκης (Α’ Θεσσαλονίκης), Βαγγέλης Αποστόλου (Ευβοίας), Χαρά Καφαντάρη (Β’ Αθήνας), Γιώργος Πάντζας (Β’ Αθήνας, ΔΗΚΚΙ) και ο διευθύνων σύμβουλος της «Αυγής» Δημήτρης Στούμπος.
Από τα στελέχη της διεύρυνσης του ΣΥΡΙΖΑ (το λεγόμενο Ενωτικό Κοινωνικό Μέτωπο) δεν εκλέγονται ο βουλευτής (Β’ Αθήνας) Δημήτρης Τσουκαλάς, ο βουλευτής (επίσης Β’ Αθήνας) Στάθης Παναγούλης αλλά ούτε και ο μέχρι πρότινος συνεργαζόμενος και πλέον 72ος της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ, βουλευτής Ηρακλείου Γιάννης Μιχελογιαννάκης. Επίσης, από το ΕΚΜ δεν εκλέγονται τα στελέχη του Νέου Αγωνιστή (Βασίλης Ασημακόπουλος, Νίνα Κασιμάτη, Γιάννης Χατζηαντωνίου) καθώς και ο Αντώνης Κοτσακάς.

Οι βουλευτές που είχαν εκλεγεί στην προηγούμενη Κ.Ε. (Πανελλαδική Συνδιάσκεψη του Δεκεμβρίου) αλλά αυτήν τη φορά δεν έθεσαν υποψηφιότητα είναι οι: Ζωή Κωνσταντοπούλου, Γιώργος Σταθάκης, Σοφία Σακοράφα, Παναγιώτης Κουρουμπλής.