Δεν πέφτουν με αλεξίπτωτα, δεν κουβαλάνε στην τσέπη τους στυλό με ενσωματωμένες κάμερες και… δεν παίζουν εντυπωσιακό ξύλο. Ανήκουν σε μια νέα γενιά… μαχητών για την ελευθερία, που διεξάγει «διαδικτυακό αντάρτικο».

Δεν πέφτουν με αλεξίπτωτα, δεν κουβαλάνε στην τσέπη τους στυλό με ενσωματωμένες κάμερες και… δεν παίζουν εντυπωσιακό ξύλο. Ανήκουν σε μια νέα γενιά… μαχητών για την ελευθερία, που διεξάγει «διαδικτυακό αντάρτικο».

Δεν τους έχουμε προσλάβει, αλλά κάνουν «αντι-κατασκοπία» για λογαριασμό όλων μας. Δρουν στη σκιά, παίζουν στα δάχτυλα την κρυπτογραφία, πολεμάνε με ιούς και… όταν κάποιος από αυτούς πέσει στα χέρια των «αρχών» δεν εγκαταλείπεται από τους υπόλοιπους. Προσοχή, δεν πρόκειται για κοινούς χάκερ.

Όπως φάνηκε από την τροπή που πήρε η υπόθεση του πρώην τεχνικού της Αμερικανικής Υπηρεσίας Πληροφοριών (NSA) Έντουαρντ Σνόουντεν, η διαδικτυακή «αντι-κατασκοπία» αρχίζει και συγκροτείται σε… ένα σώμα. Πρόκειται για έναν ιδιότυπο… στρατό που αποκτά ολοένα και περισσότερο «κοινή συνείδηση» και στις τάξεις του οποίου το Wikileaks φαίνεται να ισχυροποιούν τη θέση τους.

Όταν ήρθαν στο φως της δημοσιότητας τα χιλιάδες έγγραφα που είχαν φτάσει στα χέρια των διαχειριστών του Wikileaks, ορισμένοι μπορεί να νόμισαν ότι πρόκειται απλώς για μια υπόθεση – τεράστιας ομολογουμένως – διαρροής. Όσο περνούσε ο καιρός όμως, τα πράγματα άρχισαν να παίρνουν άλλη διάσταση. Οι αρχές μπορεί να εντόπισαν και να συνέλαβαν τον «πληροφοριοδότη» Μπράντλεϊ Μάνινγκ, τον πραγματικό τους όμως αντίπαλο, τον Τζούλιαν Ασάνζ, όχι μόνο δεν έχουν καταφέρει να τον πιάσουν, αλλά τους κοροϊδεύει και ψιλό γαζί από το «αρχηγείο» που έχει στήσει στην πρεσβεία του Ισημερινού, στο Λονδίνο. Για κάποιο διάστημα, οι ΗΠΑ μπορεί να θεώρησαν ότι ο Ασάνζ «εξουδετερώθηκε» – τουλάχιστον πρακτικά – λόγω του εγκλωβισμού του στην πρεσβεία και ότι το Wikileaks… φυτοζωεί λόγω του εμπάργκο που επιβλήθηκε στη χρηματοδότηση του μέσω διάφορων ιντερνετικών εταιρειών.

Η υπόθεση όμως του Σνόουντεν αποκαλύπτει ότι τόσο ο Ασάνζ όσο και το Wikileaks ζουν και βασιλεύουν: Λιγότερο από ένα 24ωρο μετά την ταυτοποίηση του Σνόουντεν στο Χονγκ Κονγκ και τη δημόσια τοποθέτησή του σχετικά με το «ιδεολογικό υπόβαθρο» των πράξεών του, το Wikileaks εμφανίστηκε – δημοσίως επίσης – για να αναλάβει τον συντονισμό της διαφυγής του.

Τα όσα ακολούθησαν… τα πάρε – δώσε με τις αιτήσεις ασύλου, οι διπλωματικές καραμπόλες κ.λπ., αποδείκνυαν ότι το Wikileaks βρισκόταν σε ανοιχτή γραμμή επικοινωνίας με μια σειρά από κυβερνήσεις – κυρίως στη Λατινική Αμερική, αλλά όχι μόνο – προκειμένου να βρεθεί λύση.

Εκτός όμως από την… αναγνώριση που φαίνεται να κερδίζει το Wikileaks σε «θεσμικό» επίπεδο… η υπόθεση Σνόουντεν επιβεβαιώνει κάτι ακόμη: ότι οι «αντάρτες του Διαδικτύου» νομιμοποιούνται ολοένα και περισσότερο στη συνείδηση των πολιτών ανά τον κόσμο.

Η δίκη του Μάνινγκ στις ΗΠΑ έχει ξεσηκώσει ένα πρωτοφανές κύμα αλληλεγγύης, η εμφάνιση του Ασάνζ στο Occupy του Λονδίνου είχε προκαλέσει ενθουσιασμό στο συγκεντρωμένο πλήθος… η «ομηρεία» του Σνόουντεν στο αεροδρόμιο της Μόσχας πυροδότησε αγανάκτηση εκατοντάδων χιλιάδων πολιτών σε διαφορετικές χώρες, που έσπευσαν να στείλουν επιστολές στις κυβερνήσεις τους ζητώντας να δοθεί άσυλο στον πρώην πράκτορα.

Ακολουθήστε το topontiki.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν.