Στις 17 Ιουλίου η ελληνική κυβέρνηση συνέταξε μια ακόμη επιστολή δήλωσης προθέσεων υπογεγραμμένη από τον πρωθυπουργό, τον υπουργό Οικονομικών και τον διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος, την οποία απέστειλε…

Στις 17 Ιουλίου η ελληνική κυβέρνηση συνέταξε μια ακόμη επιστολή δήλωσης προθέσεων υπογεγραμμένη από τον πρωθυπουργό, τον υπουργό Οικονομικών και τον διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος, την οποία απέστειλε στους επικεφαλής του ΔΝΤ, της Κομισιόν και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Αυτού του είδους οι επιστολές συνοψίζουν την ενυπόγραφη δέσμευση (στην προκειμένη περίπτωση των Σαμαρά, Στουρνάρα και Προβόπουλου) να υλοποιήσουν το πρόγραμμα των δανειστών, κάτι άλλωστε που πιστοποιήθηκε εκείνες ακριβώς τις μέρες και με την ψήφιση του πολυνομοσχεδίου από τη συγκυβέρνηση Ν.Δ. – ΠΑΣΟΚ.
Κάπως έτσι εκταμιεύτηκε ένα μέρος της δόσης των δανεικών (που κατά 98% επιστρέφουν άμεσα στους δανειστές) και άνοιξε η συζήτηση για τα νέα προαπαιτούμενα προκειμένου να εκταμιευτεί η επόμενη υπο-δόση (τον Οκτώβριο) και να συνεχιστεί, μέχρι τελικής πτώσης, το πρόγραμμα της ελληνικής «διάσωσης». Κάπως έτσι αρχίσαμε να ακούμε με σταθερότητα και επιμονή για την ανάγκη επιτάχυνσης των μεταρρυθμίσεων και των διαρθρωτικών αλλαγών. Κάπως έτσι η λεγόμενη μεσαία ελληνική τάξη αντιλήφθηκε ότι η καμπάνα χτυπάει για αυτήν, καθώς καλείται να πληρώσει και να ξαναπληρώσει χρήματα τα οποία πια δεν υπάρχουν.

Οι ειδήμονες
Την οικονομική στενότητα, αυταπόδεικτη έπειτα από μια παρατεταμένη και συνεχιζόμενη περίοδο άγριας ύφεσης, προφανώς αντιλαμβάνονται και οι ειδήμονες του ΔΝΤ, οι οποίοι στην έκθεσή τους επισημαίνουν πως:
1 Εάν δεν αντιμετωπιστούν με επείγοντα χαρακτήρα τους επόμενους μήνες τα προβλήματα στη φορολογική διοίκηση, ο Προϋπολογισμός του 2014, για να είναι αξιόπιστος, θα πρέπει να προχωρήσει σε νέες περικοπές – προφανώς μισθών και συντάξεων.
2 Πρέπει να συνεχιστεί (προφανώς σε μόνιμη βάση) να εισπράττεται ο φόρος για τα ακίνητα από τη ΔΕΗ.
3 Πρέπει να ενταθεί ο ρυθμός της «μεταρρύθμισης» του Δημοσίου, προφανώς με απολύσεις.
Ρίχνοντας μια ματιά στον πίνακα που δημοσιεύουμε για τα έσοδα των κατά τόπους εφοριών μέσα στο πρώτο εξάμηνο του χρόνου, παρατηρεί κάποιος ότι οι εκτιμήσεις του ΔΝΤ είναι δικαιολογημένες, καθώς υπάρχουν αποκλίσεις μέχρι και -44% από τους εισπρακτικούς στόχους.
Αυτό που, ωστόσο, δεν φαίνεται στους πίνακες των εισπράξεων της εφορίας, είναι ποιοι πληρώνουν, και κυρίως ποιοι δεν πληρώνουν.
Αυτό το γνωρίζουν (εκτός απ’ αυτούς που με χίλια βάσανα καταβάλλουν τον όβολό τους στον δίχως πάτο κουβά της δημοσιονομικής προσαρμογής) πρώτοι και καλύτεροι οι έφοροι. Είναι γνωστές οι ιστορίες μεγάλων εφοριών όπου επικρατούν απίστευτες καταστάσεις με μεγαλοσχήμονες οι οποίοι όχι μόνο δεν πληρώνουν εκατομμύρια ευρώ οφειλές, αλλά απειλούν με μεθόδους υποκόσμου – προφανώς γιατί έχουν εξασφαλίσει άκρες με πολιτικούς μπαρμπάδες από την Κορώνη!!!
Όπως και να ’χει, το αποτέλεσμα είναι ένα και το αυτό: Αυτοί που καλούνται να πληρώσουν, ξανά και ξανά, είναι οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι.
Είναι κάτι που δεν χωρά αμφισβήτηση, ότι ο επιμερισμός των θυσιών για την αποκαλούμενη διάσωση της χώρας δεν είναι δίκαιος. Παρά τα όσα λέγονται για την πάταξη της φοροδιαφυγής (από εγχώριους και ξένους), η εξυπηρέτηση των δημοσιονομικών στόχων στρέφεται καθαρά εναντίον των συμφερόντων των φτωχών και μεσαίων στρωμάτων, καθώς αυτά τα στρώματα είναι που:
• Φορολογούνται και χαρατσώνονται κατά βούληση.
• Είναι διαθέσιμα προς απόλυση.
• Είναι εύκαιρα για υπο-αμειβόμενη εργασία.
• Είναι, τελικά, έρμαια αποφάσεων ξένων γιάπηδων και εγχώριων κυβερνητικών χαρτογιακάδων.
Όσον αφορά τις επικείμενες ποιοτικές αλλαγές των φορολογικών επιδρομών, είναι ήδη γνωστές οι προθέσεις του κράτους να κατάσχει χωρίς προηγούμενη δικαστική απόφαση ακόμη και πρώτες κατοικίες.

Κατασυκοφάντηση
Όσον αφορά τα διαθέσιμα υποζύγια – δημοσίους υπαλλήλους προς κινητικότητα και εν τέλει απόλυση, ολοκληρώνεται ήδη η κατασυκοφάντησή τους – όπως αναλυτικά θα διαβάσετε στις σελίδες 45-47 – και η εγγραφή τους στα μαύρα κατάστιχα: Από το υπουργείο Παιδείας 1.500. Από το Εσωτερικών 3.000, το Υγείας 1.500, και πάει λέγοντας μέχρι να συμπληρωθεί το μαγικό νούμερο των 9.820.
Βέβαια, η κινητικότητα θα γίνει με αξιοκρατία! Θα καταγραφεί, λένε – με ποια κριτήρια άραγε; – το πλεονάζον προσωπικό.
Δεύτερο βήμα θα είναι η αξιολόγησή του – από ποιους άραγε; Απ’ αυτούς που βρίσκονται στις κορυφές της υπηρεσιακής ιεραρχίας χρησιμοποιώντας πλαστά πτυχία, όπως θα διαβάσετε στη σελίδα 59.
Τρίτο βήμα, το επιστέγασμα της νομιμότητας, τα Προεδρικά Διατάγματα, τα οποία θα καταργήσουν τις θέσεις που περισσεύουν, λες και έχει γίνει κάποια σοβαρή μελέτη για τον τρόπο λειτουργίας του Δημοσίου, τους στόχους που έχει και τα στελέχη που απαιτούνται για την υλοποίησή τους.
Όλα αυτά επιτρέπουν σε κάποιον – που τελικά θέλει – να δει την ιδιαίτερα κρίσιμη κατάσταση στην οποία βρίσκεται η χώρα εξαιτίας της μετατροπής της σε αποικία χρέους. Είναι προφανές ότι η διοίκηση μιας αποικίας δεν γίνεται προς όφελος των αυτοχθόνων, αλλά υπέρ της μητρόπολης. Το δυστύχημα για την ελληνική αποικία χρέους είναι ότι η κυβέρνηση εξακολουθεί να ισορροπεί επικίνδυνα στο σκοινί που τεντώνουν από τη μία το Βερολίνο κι από την άλλη η Ουάσιγκτον…

Ακολουθήστε το topontiki.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν.