«Σαν ήλιος φωτεινός / πήγες στης Αμερικής τ’ αλώνι / κι έλαμψες και ήρθες νικητής / και σ’ αγαπάνε όλοι». 

Πώς γίνεται ένας άνθρωπος όπως ο σκηνοθέτης Γιάννης Σμαραγδής να εξυμνεί με μία κακόγουστη μαντινάδα – που δεν έχει καν… μέτρο και ομοιοκαταληξία (!) – τον πρωθυπουργό και να προαναγγέλλει πως θα αναδείξει μέσα από την ταινία του το ελεύθερο πνεύμα του Καζαντζάκη;

Γιατί, κ. Σμαραγδή, «τον αγαπάμε όλοι»; Ρωτήσατε, αλήθεια, ποιον αγαπούν και ποιον όχι οι 1.381.088 άνεργοι, σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ;
Ο Καζαντζάκης είχε ελεύθερο πνεύμα, αλλά η ελευθερία που περιγράφει έχει κακοπάθει άσχημα στην Ελλάδα των τριών μνημονίων. Όχι και όλοι, κύριε Σμαραγδή… Όχι κι έτσι…