Ο κύκλος του αίματος, η χρηματοδότηση και οι μπίζνες της Χρυσής Αυγής. Οι «πατερούληδες» που βρίσκονται πίσω από την εγκληματική δράση, οι αγιαστούρες και οι νοικοκυραίοι της πολιτικής που έπεσαν από τα σύννεφα

Ο κύκλος του αίματος, η χρηματοδότηση και οι μπίζνες της Χρυσής Αυγής. Οι «πατερούληδες» που βρίσκονται πίσω από την εγκληματική δράση, οι αγιαστούρες και οι νοικοκυραίοι της πολιτικής που έπεσαν από τα σύννεφα

Οι νοικοκυραίοι της πολιτικής και της διπλανής μας πόρτας, που μέχρι χθες έκλειναν τα μάτια ή και αποθέωναν ορισμένοι στα καφενεία (Βουλής και πλατειών) την εγκληματική δράση των μελών της Χρυσής Αυγής και σήμερα υποκριτικά πέφτουν από τα σύννεφα με τη δολοφονική δράση της, είχαν πλήρη γνώση της εκρηκτικής διάστασης που έχουν λάβει – ειδικά τα τελευταία τρία χρόνια – οι οργανωμένες επιθέσεις από τα τάγματα εφόδου της οργάνωσης στους δρόμους της Αθήνας και όχι μόνο.
Είχαν πλήρη γνώση για τη στρατολόγηση μελών από σχολεία και γυμναστήρια. Για τα στρατόπεδα εκπαίδευσης με τη συμμετοχή ανδρών – πρώην και νυν – των Ειδικών Δυνάμεων του στρατού, για τις σχέσεις στοργής και αγαστής συνεργασίας που είχαν αναπτύξει με αστυνομικούς σε όλες τις βαθμίδες της ΕΛ.ΑΣ.
Όπως πλήρη γνώση είχαν οι ελάχιστοι μεν, αλλά ισχυροί ιεράρχες που από άμβωνος πριμοδοτούσαν τη Χρυσή Αυγή χαρακτηρίζοντάς την «γλυκιά ελπίδα».

Το «Π» στην έρευνά του παρουσιάζει:
■ Τον χάρτη του αίματος με τις εκατοντάδες εγκληματικές επιθέσεις της Χρυσής Αυγής.
■  Την αλλαγή στρατηγικής της οργάνωσης, που το τελευταίο διάστημα χτυπά πολιτικούς αντιπάλους.
■ Τη σχέση της οργάνωσης με συγκεκριμένους επιχειρηματίες που, όπως με ονόματα κατήγγειλε ο πρόεδρος του Συνδικάτου Μετάλλου Πειραιά, βρίσκονται πίσω από τη δράση των χρυσαυγιτών στη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη.
■  Τις υπόγειες διασυνδέσεις και την κρυφή χρηματοδότηση της οργάνωσης, που έχει την οικονομική άνεση να διαθέτει γραφεία σε όλη την Ελλάδα, χιλιάδες μέλη – υπαλλήλους, να διανέμει τρόφιμα και να νοικιάζει αφειδώς πούλμαν για τις μετακινήσεις των μελών της ανά την επικράτεια.
■  Τις καταγγελίες για τις μπίζνες της οργάνωσης μέσω κυκλωμάτων που ελέγχουν το παραεμπόριο.
■  Το οπλοστάσιο της οργάνωσης και τον τρόπο με τον οποίο στρατολογεί μέλη σε επιλεγμένες περιοχές της Αττικής.
■ Τον τρόπο δράσης των ταγμάτων εφόδου σε συγκεκριμένες περιοχές, συγκεκριμένες ώρες και τον τρόπο με τον οποίο παρακάμπτουν ακόμα και την ενδοεπικοινωνία των αστυνομικών δυνάμεων.
■  Με ονόματα τους φίλα προσκείμενους ιεράρχες και τις σχέσεις με την Εκκλησία.

Ο χάρτης του αίματος

Εκατόν τριάντα εννέα βίαιες ρατσιστικές επιθέσεις με δολοφονίες, ξυλοδαρμούς και μαχαιρώματα από άτομα που είτε δήλωναν μέλη της Χρυσής Αυγής είτε έφεραν διακριτικά της νεοναζιστικής οργάνωσης έχουν καταγραφεί από τις 12 Μαΐου 2011 έως και την 1η Σεπτεμβρίου 2013 από την πρωτοβουλία «City at a Time of Crisis» – «Η πόλη την εποχή της κρίσης».
Πρόκειται για μια πρωτοβουλία που έχει αναπτυχθεί από ομάδα ερευνητών, η οποία πραγματοποιεί μελέτη για τον αντίκτυπο της κρίσης στους αστικούς χώρους της Αθήνας σε σχέση με την αύξηση της ρατσιστικής βίας στην πόλη και όχι μόνο.
Στο πλαίσιο της πρωτοβουλίας λειτουργεί ιστοσελίδα στην οποία καταγράφονται καταγγελίες για ρατσιστικές επιθέσεις οι οποίες ελέγχονται και από άλλες πηγές. Οι επιθέσεις εμφανίζονται και σε χάρτη ανά περιοχή και ανά είδος αδικήματος, όπως δολοφονία, ξυλοδαρμός κ.λπ.
Όπως επισημαίνουν στην ιστοσελίδα τους τα μέλη της ομάδας (www.crisis-scape.net), «ενώ η άνοδος του νεοναζισμού στην Ελλάδα έχει αναφερθεί ευρέως, η έκταση της βίας και της εξάπλωσης του ρατσισμού στην καθημερινότητα δεν είναι πολύ καλά κατανοητή στην υπόλοιπη Ευρώπη. Ο στόχος αυτού του χάρτη είναι να λειτουργήσει ως ένα διαρκώς ενημερωμένο δημόσιο μητρώο των επιθέσεων αυτών και ως εργαλείο για την οργάνωση και την επικοινωνία μεταξύ των αντιφασιστικών και αντιρατσιστικών πρωτοβουλιών..
Το «Π» παρουσιάζει τις αναφορές που έγιναν από την 1η Ιανουαρίου 2013 μέχρι και την 1η Σεπτεμβρίου 2013. Είναι συνολικά 22 και αφορούν όλες επιθέσεις ατόμων που δηλώνουν μέλη της Χρυσής Αυγής. Ο χαρακτηρισμός «διασταυρωμένο» και «μη διασταυρωμένο» είναι των συντελεστών της πρωτοβουλίας και έχει να κάνει με το εάν η ρατσιστική επίθεση στάθηκε δυνατό να διασταυρωθεί και από άλλες πηγές, πράγμα εξαιρετικά δύσκολο αφού το 99% των επιθέσεων δεν καταγγέλλονται στις αρχές.

1 Σεπτεμβρίου 2013, Βόλος
(μη διασταυρωμένο)
Αφγανός δέχθηκε επίθεση από μέλη της Χρυσής Αυγής στον Βόλο. Το συμβάν δεν καταγγέλθηκε στην αστυνομία.

19 Αυγούστου 2013, Καλλιθέα
(μη διασταυρωμένο)
Οι Zahir Ntakoua και Fazle Rahman, από το Μπαγκλαντές, δέχθηκαν επίθεση με καδρόνια από δυο άτομα που επέβαιναν σε μηχανή. Ο Zahir τραυματίστηκε σοβαρά και μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο Ασκληπιείο Βούλας για τις πρώτες βοήθειες.

12 Αυγούστου 2013, Ηράκλειο Κρήτης
(μη διασταυρωμένο)
Δύο Πακιστανοί δέχθηκαν επίθεση με μαχαίρι από μαυροφορεμένους άνδρες που επέβαιναν σε αυτοκίνητα και μοτοσυκλέτες. Ο ένας χτυπήθηκε στον καρπό και ο άλλος στον λαιμό. Το περιστατικό συνέβη τη νύχτα, ύστερα από συγκέντρωση στα γραφεία της Χρυσής Αυγής, όπου βασικός ομιλητής ήταν ο Χρήστος Παππάς. Τα θύματα, από φόβο, δεν πήγαν στο νοσοκομείο και περιεθάλπησαν στο σπίτι από γιατρό.

31 Ιουλίου 2013, Αμπελόκηποι
(μη διασταυρωμένο)
Μέλη της Χρυσής Αυγής καταγγέλλονται ότι εκφοβίζουν μετανάστες στους Αμπελοκήπους, τους απαγορεύουν να χρησιμοποιούν την παιδική χαρά, να κυκλοφορούν από συγκεκριμένα πεζοδρόμια καθώς και μετά τις 10 το βράδυ.

24 Ιουλίου 2013, Κέρκυρα
(μη διασταυρωμένο )
Σύμφωνα με μάρτυρες, μέλη της Χρυσής Αυγής επιτέθηκαν και χτύπησαν έναν μετανάστη και στη συνέχεια τον πέταξαν μέσα σε κάδο. Ομάδα παρευρισκομένων αντέδρασε έντονα και έσπευσαν να βοηθήσουν τον κακοποιημένο μετανάστη.

21 Ιουλίου 2013, Ταύρος (διασταυρωμένο)
Έξι άτομα προσποιούμενα τους αστυνομικούς μπήκαν σε σπίτι μεταναστών στον Ταύρο να «ελέγξουν τα χαρτιά τους». Όταν οι μετανάστες ζήτησαν τη βοήθεια ενός περιπολικού της αστυνομίας, οι έξι δήλωσαν ότι είναι μέλη της Χρυσής Αυγής, άρχισαν να χτυπούν τους μετανάστες και τους έκλεψαν τα πορτοφόλια, τις άδειες εργασίας, όσα μετρητά βρήκαν καθώς και κάποιες οικιακές συσκευές.

13 Ιουλίου 2013, Ηράκλειο Κρήτης
(μη διασταυρωμένο)
Σύμφωνα με τις μαρτυρίες, 20 άτομα που ήταν ντυμένα στα μαύρα και επέβαιναν σε αυτοκίνητα και μοτοσυκλέτες, περικύκλωσαν δυο μετανάστες, τους ξυλοκόπησαν και τους μαχαίρωσαν.

12 Ιουλίου 2013, Ταύρος (διασταυρωμένο)
Τέσσερις Πακιστανοί δέχθηκαν «επίσκεψη» στο διαμέρισμά τους από 4 άτομα που φορούσαν μαύρα και δήλωσαν ότι είναι ασφαλίτες. Οι Πακιστανοί, που ζουν νόμιμα στη χώρα, άρχισαν να διαμαρτύρονται και τότε οι εισβολείς άρχισαν να φωνάζουν «Είμαστε από τη Χρυσή Αυγή» και ξεκίνησαν να τους χτυπούν και να τους κλοτσούν.

2 Ιουνίου 2013, Αιγάλεω (διασταυρωμένο)
Ομάδα 10-12 νεαρών ατόμων πραγματοποίησε επιθέσεις στα σπίτια μεταναστών με πέτρες και ξύλα. Όλοι οι μετανάστες που πήγαν να καταθέσουν στο αστυνομικό τμήμα είχαν νόμιμα έγγραφα.

1 Ιουνίου 2013, Παγκράτι (διασταυρωμένο)
Δύο άνδρες ντυμένοι στα μαύρα εισέβαλαν σε λεωφορείο της γραμμής 732 και άρχισαν να χτυπάνε μετανάστες από την Αφρική με μία ζώνη, φωνάζοντας «Μολών λαβέ». Απείλησαν τον οδηγό όταν τους είπε να σταματήσουν. Οι δράστες πέταξαν κυριολεκτικά τους μετανάστες έξω από το λεωφορείο όταν αυτό έφτασε στην πλατεία Ομονοίας.

25 Μαΐου 2013, Θεσσαλονίκη
(διασταυρωμένο)
Ιρακινός κατήγγειλε ότι δέχθηκε επίθεση από ομάδα ατόμων έξω από τη Θεολογική Σχολή του ΑΠΘ. Αφού τον ρώτησαν από πού είναι, του απηύθυναν αρχικά απειλές με σαφή ρατσιστικά υπονοούμενα, όπως «γύρνα στη χώρα σου», «σήκω φύγε από ’δώ», και στη συνέχεια τον χτύπησαν με στιλέτο προξενώντας του διαγώνιο τραύμα στον θώρακα. Ο Ιρακινός κατόρθωσε να διαφύγει και πήγε στο Ιπποκράτειο, όπου του έγιναν ράμματα. Την επόμενη μέρα κατέθεσε μήνυση κατά αγνώστων.

25 Μαΐου 2013, Θεσσαλονίκη
(διασταυρωμένο)
Μετανάστης, από τη Ρουάντα σύμφωνα με μάρτυρες, δέχθηκε επίθεση από δύο άτομα που επέβαιναν σε μηχανή και τον τραυμάτισαν με μαχαίρι στην αυχενική περιοχή.

13 Μαΐου 2013, Αθήνα (διασταυρωμένο)
15χρονος Αφγανός που έμενε μόνος του στην Ελλάδα καθώς η οικογένειά του κατέφυγε στην Ελβετία, δέχθηκε επίθεση στο κέντρο της Αθήνας από ομάδα ανδρών που ήταν ντυμένοι στα μαύρα. Τον χτύπησαν και του έκοψαν το πρόσωπο με ένα σπασμένο μπουκάλι μπύρας. Πήγε στο νοσοκομείο και υποβλήθηκε σε χειρουργείο, αλλά το περιστατικό δεν αναφέρθηκε ποτέ. Οι Γιατροί του Κόσμου του βρήκαν ένα ασφαλές σπίτι και εντόπισαν την οικογένειά του.

12 Μαΐου 2013, Χανιά (διασταυρωμένο)
Τρεις Μαροκινοί περπατούσαν στο Παλιό Λιμάνι, όταν τους σταμάτησε η αστυνομία για έλεγχο. Μόλις τους άφησε η αστυνομία, δέκα χρυσαυγίτες τους περικύκλωσαν και άρχισαν να τους χτυπούν. Ένας από τους άνδρες που ξυλοκοπήθηκε, έχασε τις αισθήσεις του ενώ τον κλοτσούσαν στο κεφάλι όταν κατέρρευσε. Αργότερα, μάρτυρες έφεραν την αστυνομία στο μπαρ όπου βρίσκονταν οι δράστες της επίθεσης, αλλά δέχθηκαν απειλές από τους φασίστες. Όταν οι μετανάστες πήγαν στο αστυνομικό τμήμα με δύο μάρτυρες να αναφέρουν το περιστατικό, η αστυνομία αρνήθηκε να το καταγράψει ενώ τους απείλησαν ότι θα τους προσαγάγουν. Ένας από τους τρεις άνδρες κρατήθηκε στο αστυνομικό τμήμα γιατί δεν είχε χαρτιά.

10 Μαΐου 2013, Χανιά (διασταυρωμένο)
Νεοναζιστική επίθεση σε σπίτια Ρομά. Φασίστες έβαλαν φωτιά, ενώ η αστυνομία δεν εμφανίστηκε κατά τη διάρκεια του συμβάντος.

2 Απριλίου 2013, Αθήνα (μη διασταυρωμένο )
Ο θείος του Shezad Luqman, ο οποίος δολοφονήθηκε στα Πετράλωνα νωρίτερα εντός του έτους, δέχθηκε επίθεση έξω από λαϊκή αγορά στην Αθήνα. Πουλούσε κουλούρια, όταν κάποιοι άνθρωποι τον πήραν έξω από τη Λαϊκή και τον χτύπησαν πολύ άσχημα. Ο πρόεδρος της Λαϊκής τον βοήθησε και πήγε στο αστυνομικό τμήμα για λογαριασμό του για να αναφέρει το περιστατικό.

31 Μαρτίου 2013, Αθήνα (διασταυρωμένο)
Έξι άτομα με μαύρα ρούχα επιτέθηκαν σε τρεις μετανάστες (Bilal Amin, Imran Sidic, Ijiaz Αχμέτ), προκαλώντας τραυματισμούς στο κεφάλι.
Τα τρία θύματα πήγαν στο αστυνομικό τμήμα για να αναφέρουν το περιστατικό, αλλά οι αστυνομικοί αφού έλεγξαν τα έγγραφα όλων των μεταναστών, συνέλαβαν δύο από τα θύματα και δεν διενήργησαν καμία έρευνα για τους δράστες.

 17 Φεβρουαρίου 2013, Πετράλωνα
(διασταυρωμένο)
Ο 26χρονος Πακιστανός Shehzad Luqman, πηγαίνοντας στη δουλειά του, μαχαιρώθηκε και σκοτώθηκε από δύο άνδρες που επέβαιναν σε μοτοσυκλέτα. Οι δυο δράστες συνελήφθησαν και κατηγορούνται για ανθρωποκτονία.

 14 Φεβρουαρίου 2013, Ιεράπετρα
(διασταυρωμένο)
Τρεις Πακιστανοί δέχτηκαν επίθεση από επτά μέλη της Χρυσής Αυγής. Ένας από τους δράστες αναγνωρίστηκε ως δάσκαλος σε ένα ελληνικό δημόσιο σχολείο.

 2 Φεβρουαρίου 2013, Αθήνα
(μη διασταυρωμένο)
Πέντε άντρες άρχισαν να χτυπούν μετανάστη μέσα σε λεωφορείο της γραμμής Β12. Όταν μια κοπέλα τούς είπε να σταματήσουν, της επιτέθηκαν φραστικά.

25 Ιανουαρίου 2013, Περιστέρι
(διασταυρωμένο)
Επτά φασίστες εισέβαλαν στο σπίτι Πακιστανού με σφυριά, κλομπ και μαχαίρια και έκλεψαν το laptop του, 40 ευρώ και ένα κινητό τηλέφωνο.

3 Ιανουαρίου 2013, Πειραιάς
(διασταυρωμένο)
Αιγύπτιος που δέχθηκε επίθεση από τρεις άντρες και οδηγήθηκε στο Ασκληπιείο Βούλας με πολλαπλά κατάγματα, κατήγγειλε ότι έφεραν διακριτικά της Χρυσής Αυγής.

23,4% ήταν το μεγαλύτερο και 17,2 % το μικρότερο ποσοστό που έλαβε η Χρυσή Αυγή στις εκλογές του Ιουνίου 2012 στα 11 εκλογικά τμήματα της Α’ Αθηνών, όπου ψηφίζουν με ειδικούς εκλογικούς καταλόγους χιλιάδες αστυνομικοί
9 από τους 21 βουλευτές της Χρυσής Αυγής έχουν άδεια οπλοφορίας. Σε έναν αφαιρέθηκε μετά το παρ’ ολίγον σοβαρότατο ατύχημα στο αεροδρόμιο Θεσσαλονίκης, ενώ ένας βουλευτής αντιμετωπίζει κατηγορία για παράνομη οπλοκατοχή
139 βίαιες ρατσιστικές επιθέσεις με δολοφονίες, ξυλοδαρμούς και μαχαιρώματα από άτομα που είτε δήλωναν μέλη της Χρυσής Αυγής είτε έφεραν διακριτικά της νεοναζιστικής οργάνωσης έχουν καταγραφεί από τις 12 Μαΐου 2011 έως και την 1η Σεπτεμβρίου του 2013 από την πρωτοβουλία «City at a Time of Crisis»
873.114,83 ευρώ είναι το ποσό της κρατικής οικονομικής ενίσχυσης που αντιστοιχεί στη Χρυσή Αυγή για το 2013
154 περιστατικά βίας κατέγραψε, μέσω συνεντεύξεων με τα θύματα, το 2012 το Δίκτυο Καταγραφής Περιστατικών Ρατσιστικής Βίας
107 περιστατικά ρατσιστικής βίας έλαβαν χώρα το 2012 στον Δήμο Αθηναίων, κυρίως σε περιοχές όπως ο Άγιος Παντελεήμονας, η Αττική, η πλατεία Αμερικής και άλλες περιοχές γύρω από την Ομόνοια
 
Οι περιοχές που χτυπούν
Επισημαίνεται ότι, σύμφωνα με την Ετήσια Έκθεση 2012 του Δικτύου Καταγραφής Περιστατικών Ρατσιστικής Βίας, κατά την περίοδο Ιανουαρίου – Δεκεμβρίου 2012 το Δίκτυο κατέγραψε, μέσω συνεντεύξεων με τα θύματα, 154 περιστατικά ρατσιστικής βίας: τα 151 αφορούν μετανάστες ή πρόσφυγες ενώ σε 3 τα θύματα ήταν ευρωπαίοι πολίτες (1 Ρουμάνος, 1 Βούλγαρος και 1 Έλληνας).
Η πλειονότητα των επιθέσεων καταγράφηκε σε περιοχές του κέντρου της Αθήνας και συγκεκριμένα: 107 περιστατικά έλαβαν χώρα στον Δήμο Αθηναίων, κυρίως σε περιοχές του κέντρου όπως ο Άγιος Παντελεήμονας, η Αττική, η πλατεία Αμερικής και άλλες περιοχές γύρω από την Ομόνοια, ενώ άλλα 23 καταγράφηκαν στον Νομό Αττικής πέραν του Δήμου Αθηναίων. Επίσης, 13 περιστατικά καταγράφηκαν στην Πάτρα, 3 στην Κόρινθο, ενώ 3 περιστατικά που καταγράφηκαν σε Ηγουμενίτσα και Έβρο αφορούν χώρους κράτησης. Τέλος, υπάρχουν καταγραφές σε: Ρόδο, Χίο, Κόνιτσα και Νέα Μανωλάδα Ηλείας.
Σύμφωνα με την έκθεση, οι τύποι των εγκληματικών πράξεων είναι κυρίως βαριές σωματικές βλάβες (66 περιστατικά) και απλές σωματικές βλάβες (76 περιστατικά), συνδυαζόμενες ως επί το πλείστον με απειλές, εξύβριση και φθορά ξένης περιουσίας. Αξίζει να σημειωθεί ότι 22 τουλάχιστον περιπτώσεις αναφέρονται σε εγκλήματα κατά περιουσίας συνδυαστικά με εγκλήματα κατά ανθρώπου/-ων, συμπεριλαμβανομένης της περίπτωσης εμπρησμού ενός κομμωτηρίου Πακιστανού υπηκόου στη Μεταμόρφωση.
Από τα 153 περιστατικά ρατσιστικής βίας που καταγράφηκαν από το Δίκτυο το 2012, στα 91 είναι βεβαιωμένο ότι «οι δράστες συνδέονται με εξτρεμιστικές ομάδες, γεγονός που προκύπτει και από τα ποιοτικά στοιχεία που καταγράφονται για τις επιθέσεις: οι δράστες σε αυτές τις περιπτώσεις δρουν σε οργανωμένες ομάδες, που κυκλοφορούν είτε με μηχανές είτε πεζή, πολλές φορές με τη συνοδεία μεγαλόσωμων σκυλιών. Είναι ντυμένοι με μαύρα ρούχα και ενίοτε με στρατιωτικά παντελόνια, φορώντας κράνη ή έχοντας καλυμμένα τα πρόσωπά τους». Όπως επισημαίνεται στην έκθεση, σε ορισμένες επιθέσεις έχει καταγραφεί και η συμμετοχή ανηλίκων ενώ η πιο συνηθισμένη πρακτική είναι η «περιπολία» από μαυροφορεμένους, πεζούς ή μοτοσυκλετιστές, ως αυτόκλητες ομάδες πολιτοφυλακής, οι οποίοι επιτίθενται σε πρόσφυγες και μετανάστες στον δρόμο, σε πλατείες ή σε στάσεις μέσων μαζικής μεταφοράς.
 
Επιθέσεις με πολιτικό και σεξουαλικό υπόβαθρο
Οι οργανώσεις που εδώ και χρόνια ασχολούνται με την καταγραφή των κρουσμάτων ρατσιστικής βίας, με στόχο την ανάδειξη του εκρηκτικού προβλήματος και την άσκηση πίεσης προς τις αρμόδιες αρχές για τη λήψη δραστικών μέτρων, έχουν εντοπίσει το τελευταίο διάστημα αλλαγή στρατηγικής όσον αφορά τους στόχους των επιθέσεων.
Όπως επισήμανε στο «Π» ο Κωστής Παπαϊωάννου από το Δίκτυο Καταγραφής Ρατσιστικής Βίας, αν και οι επιθέσεις όσον αφορά τον αριθμό τους κινούνται στα ίδια επίπεδα με πέρσι, υπάρχει διαφοροποίηση στα «ποιοτικά» χαρακτηριστικά τους. «Αυτό που καταγράψαμε, είναι ότι έχουμε περισσότερα περιστατικά με βάση τον σεξουαλικό προσανατολισμό και το τελευταίο διάστημα υπήρχε κλιμάκωση στις επιθέσεις με πολιτικό υπόβαθρο».
Η «ποιοτική» διαφοροποίηση έχει να κάνει με την ασφάλεια που νιώθουν τα μέλη της Χρυσής Αυγής αλλά και με την ιδιότυπη κοινωνική αποδοχή που εισέπρατταν τα τελευταία χρόνια μέσω της σιωπής των πολιτών όταν οι επιθέσεις τους ήταν προσανατολισμένες μόνο σε μετανάστες – και μάλιστα συγκεκριμένου χρώματος – ή τσιγγάνους. Το αποτέλεσμα ήταν να αποθρασυνθούν και πλέον το τελευταίο διάστημα να οργανώνουν πλήθος επιθέσεων κατά Ελλήνων, ομοφυλόφιλων και πολιτικών τους αντιπάλων.
Ένα άλλο σημαντικό στοιχείο που επισημαίνουν οι οργανώσεις είναι ότι οι επιθέσεις που έχουν καταγραφεί είναι σταγόνα στον ωκεανό αφού η συντριπτική πλειονότητα των θυμάτων δεν καταγγέλλει την επίθεση από τον φόβο ότι θα έχει μπλεξίματα με την αστυνομία. Υπάρχουν ακόμα καταγγελίες για άρνηση αστυνομικών να καταγράψουν περιστατικά καθώς και αντικειμενικές δυσκολίες σε ορισμένες περιπτώσεις να συνδεθούν οι επιθέσεις με τη Χρυσή Αυγή. Όπως μας επισήμανε ο Κ. Παπαϊωάννου, «σε εμάς έρχονται ελάχιστοι. Και από αυτούς 1 στους 4 έχει πάει στην αστυνομία. Επομένως, είναι πολύ μικρό το ποσοστό ακόμα και αυτών που καταγγέλλουν».
Η επιλογή των μελών της Χρυσής Αυγής να σχεδιάσουν επιθέσεις με πολιτικά κριτήρια ήταν, όμως, αυτή που ακόμα και στους δήθεν ανυποψίαστους αποκάλυψε το πραγματικό πρόσωπο της οργάνωσης και έθεσε προ των ευθυνών της την πολιτεία, που πλέον δεν μπορεί να σιωπά.