Αν και το αποτέλεσμα των γερμανικών εκλογών επισκιάστηκε από την «έκτακτη» εσωτερική πολιτική επικαιρότητα, μετά τη δολοφονία του αντιφασίστα Παύλου Φύσσα στο Κερατσίνι από μέλος της Χρυσής Αυγής…

Αν και το αποτέλεσμα των γερμανικών εκλογών επισκιάστηκε από την «έκτακτη» εσωτερική πολιτική επικαιρότητα, μετά τη δολοφονία του αντιφασίστα Παύλου Φύσσα στο Κερατσίνι από μέλος της Χρυσής Αυγής, το βασικό συμπέρασμα προκύπτει αβίαστα και χωρίς πολλές αναλύσεις: σύμφωνα και με τις πρώτες δηλώσεις της Μέρκελ, το μενού δεν έχει χαλάρωση, αλλά ακόμη περισσότερο μαστίγιο, καθώς οι «μεταρρυθμίσεις» θα πρέπει να συνεχιστούν, αλλά και να καλυφθεί το χρηματοδοτικό κενό, πιθανότατα με νέο δάνειο και κατά συνέπεια νέο μνημόνιο.

Αυτή είναι και η βασική εκτίμηση του ΣΥΡΙΖΑ, ότι δηλαδή οι εξελίξεις δεν αναμένονται να είναι θετικές ούτε για το εσωτερικό αλλά ούτε για ολόκληρη την Ευρώπη. Και η Κουμουνδούρου μιλά για εκλογικό θρίαμβο της Μέρκελ και ειδικά όσον αφορά τον ευρωπαϊκό Νότο τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ προβλέπουν ότι η πολιτική της άγριας λιτότητας και της διάλυσης του ευρωπαϊκού μοντέλου κοινωνικής προστασίας θα συνεχιστεί και θα βαθύνει, διευρύνοντας το χάσμα Βορρά – Νότου.

Αρνητικοί οιωνοί
Τα στελέχη του ηγετικού επιτελείου δεν βλέπουν – όπως και κανείς άλλωστε – χαλάρωση στο ακολουθούμενο ελληνικό πρόγραμμα εσωτερικής υποτίμησης, ενώ φαίνεται να υποστηρίζουν ότι ακόμη και με «λογιστικές» ρυθμίσεις του χρέους και ανάλογους υπολογισμούς του πρωτογενούς πλεονάσματος η ίδια πορεία των επώδυνων μέτρων, των απολύσεων, των περικοπών κοινωνικών δαπανών και δημόσιων επενδύσεων και του ξεπουλήματος υποδομών της χώρας και δημόσιας περιουσίας θα συνεχιστεί.
Όμως ένα ακόμη βασικό συμπέρασμα που εξάγει η Κουμουνδούρου (παρόλο που ώς την ώρα που έκλεινε αυτό το κείμενο δεν είχε γίνει διεξοδική συζήτηση στα όργανα) είναι ότι ο θρίαμβος της Μέρκελ περικλείει μηνύματα για το… ΠΑΣΟΚ, αν όχι και προσωπικά για τον ίδιο τον Βενιζέλο! Αυτό που συζητείται στην Κουμουνδούρου είναι ότι η συμπόρευση της σοσιαλδημοκρατίας με τους συντηρητικούς βλάπτει σοβαρά την πρώτη, καθώς ενσωματώνεται αντί να επηρεάσει προς πιο κεντρώα κατεύθυνση.
Σε ό,τι αφορά το ομόλογο του ΣΥΡΙΖΑ κόμμα Die Linke, η Κουμουνδούρου σχολιάζει ότι η γερμανική Αριστερά «άντεξε», παρά τα εσωτερικά της προβλήματα, και θα βρίσκεται και στο νέο κοινοβούλιο περνώντας πλέον στη θέση του τρίτου κόμματος, δηλαδή οιονεί αξιωματική αντιπολίτευση, αν ο συνασπισμός χριστιανοδημοκρατών και σοσιαλδημοκρατών περπατήσει. Πάντως το Die Linke υποχώρησε από το 11,9% και τις 76 έδρες σε 8,6% και 64 έδρες, κάνοντας τον ΣΥΡΙΖΑ, στον χαιρετισμό του προς τους Γερμανούς συντρόφους του, να εκφράζει την «κατανόησή» του για το «δυσχερές πολιτικό περιβάλλον» μέσα στο οποίο δόθηκε αυτή η εκλογική μάχη.
Όμως το βασικό ερώτημα που ανακύπτει είναι τι σημαίνει το γερμανικό εκλογικό αποτέλεσμα για τον ίδιο τον ΣΥΡΙΖΑ. Η παντοδυναμία της Μέρκελ τόσο εσωτερικά όσο και στην Ευρώπη και η ταυτόχρονη υποχώρηση του «αδελφού» κόμματος του ΣΥΡΙΖΑ – το οποίο εντός της Γερμανίας θεωρείται «ανάδελφο», μέχρι σήμερα τουλάχιστον – φαίνεται να πολλαπλασιάζει τον βαθμό δυσκολίας για τον ΣΥΡΙΖΑ και τον Αλέξη Τσίπρα.

Η διαπραγμάτευση
 Ως γνωστόν, το βασικό σχέδιο του ΣΥΡΙΖΑ μιλάει για μια ουσιαστική και σκληρή διαπραγμάτευση με στόχο μια «νέα δανειακή σύμβαση χωρίς μνημόνια και λιτότητα», κάτι το οποίο με την πανίσχυρη πλέον Μέρκελ απέναντι απαιτεί εκ μέρους της αξιωματικής αντιπολίτευσης τη συστράτευση της μέγιστης δυνατής κοινωνικής πλειοψηφίας στο πλευρό του, καθώς και ευρείες πολιτικές συμμαχίες.
Στην αντίληψη των επιτελών του ΣΥΡΙΖΑ η σκληρή διαπραγμάτευση είναι συνδυασμός παραγόντων, όπως η ισχυρή πολιτική βούληση και η λαϊκή στήριξη, ενώ πολλές φορές ο Αλέξης Τσίπρας τονίζει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν βρίσκεται στις διάφορες λίστες Χριστοφοράκου, Λαγκάρντ κ.ο.κ., αφήνοντας την αιχμή κατά των αντιπάλων του ότι δεν μπορούν να διαπραγματευτούν γιατί είναι απολύτως εκβιάσιμοι, κάτι που υπονοείται δεν είναι ο ΣΥΡΙΖΑ.
Σε κάθε περίπτωση, με δεδομένο ότι το σενάριο των πρόωρων εκλογών είναι πάντα στο τραπέζι, η Κουμουνδούρου βρίσκεται σε επιφυλακή: από τη μία το φρέσκο αποτέλεσμα των εκλογών στη Γερμανία ανοίγει περαιτέρω την όρεξη των εταίρων μας να μας επιβάλουν τα γούστα τους, από την άλλη η όξυνση του πολιτικού κλίματος στο εσωτερικό με αφορμή την αντιπαράθεση για τη Χρυσή Αυγή συνιστούν ένα ρευστό και δύσκολο πολιτικό τοπίο.

Το εσωτερικό μέτωπο
Στην Κουμουνδούρου εκτιμούν ότι ακόμη και αυτή την ώρα που κατά το γνωστό κλισέ το «αυγό του φιδιού έχει σπάσει», η κυβέρνηση επιχειρεί να κεφαλαιοποιήσει οφέλη, δηλαδή τον «επαναπατρισμό» ψηφοφόρων της που είχαν κατευθυνθεί στη Χρυσή Αυγή, αλλά τρόμαξαν μετά τη δολοφονία και το σίριαλ αποκαλύψεων για τη δράση της που ακολούθησε στα κυρίαρχα μίντια. Ταυτόχρονα, θεωρούν ότι το Μαξίμου μετράει το κλίμα για το ενδεχόμενο πρόωρων εκλογών με νέα διχαστικά διλήμματα που θα αυξήσουν την πόλωση. Την ίδια ώρα τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ ανησυχούν για κάθε λογής προβοκάτσιες που θα φέρουν το κόμμα σε αντιπαράθεση με τη Χρυσή Αυγή, προκειμένου να επιβεβαιωθεί με το στανιό η «θεωρία των άκρων».
Μέσα σε αυτή την περιρρέουσα ατμόσφαιρα ο ΣΥΡΙΖΑ βαδίζει προσεκτικά όσον αφορά το θέμα της Χρυσής Αυγής και τις προκλήσεις από το κυβερνητικό στρατόπεδο, οι οποίες είναι συνεχείς και αδιάλειπτες: την ώρα που υπάρχει νεκρός από τη Χρυσή Αυγή η κυβέρνηση εξαπολύει επιθέσεις στην αξιωματική αντιπολίτευση με όπλο τη «θεωρία των άκρων» για μικροπολιτικούς σκοπούς.
Παρά την απογείωση της ρητορικής περί «συνταγματικού τόξου», την οποία «απογείωσε» ο στενός συνεργάτης του πρωθυπουργού Χρύσανθος Λαζαρίδης και υποδαύλισε και ο Βενιζέλος διαχωρίζοντας τη θέση του από αυτήν μόνο φραστικά, ο ΣΥΡΙΖΑ απέφυγε να συνταχθεί με το εν λόγω τόξο, με άλλα λόγια τα αντανακλαστικά του λειτούργησαν και απέφυγε την μπανανόφλουδα. Αντιθέτως, έστρεψε την απεύθυνσή του προς την (σοκαρισμένη) κοινωνία και τους «δημοκρατικούς πολίτες». Άλλωστε ο ΣΥΡΙΖΑ υποστηρίζει ότι οι αιτίες ανόδου του νεοναζιστικού φαινομένου βρίσκονται στην εξαθλίωση και μαζική φτωχοποίηση της κοινωνίας από τα μνημόνια, θέση που μάλλον δεν επιτρέπει τη συμπόρευση με όσους από κυβερνητικές και μη θέσεις στηρίζουν αυτή την πολιτική.
Εν τέλει, στο στενό μαρκάρισμα που δέχεται προκειμένου να συγχρωτιστεί με το «συνταγματικό τόξο», κάτι που θα ακύρωνε αυτόματα το όποιο ηθικό πλεονέκτημα έχει η αξιωματική αντιπολίτευση απέναντι στο διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα που υλοποιεί τα φασιστικής έμπνευσης μνημόνια και ξαφνικά εμφανίζεται να το παίρνει ο πόνος για τη Χρυσή Αυγή, η Κουμουνδούρου προς το παρόν μετέρχεται το επιχείρημα: «Και αντιφασισμός και θεωρία των άκρων δεν γίνεται».
Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ με τη συνάντησή του με τον Κάρολο Παπούλια θέλησε να ανοίξει κεντρικά και με θεσμικό τρόπο τη συζήτηση για την αντιμετώπιση της Χρυσής Αυγής, παίρνοντας την πρωτοβουλία κινήσεων από τον Σαμαρά σχετικά με το αίτημα για συμβούλιο πολιτικών αρχηγών. Από την Κουμουνδούρου εξηγούν το σκεπτικό τους ως εξής: μια αντίστοιχη πρωτοβουλία από τον Σαμαρά θα είχε στόχο να εμφανίσει τον ΣΥΡΙΖΑ στο κάδρο του «συνταγματικού τόξου» ή, εφόσον αρνούνταν τη συμμετοχή του σε συμβούλιο πολιτικών αρχηγών υπό τον Παπούλια, να τον εμφανίσει ως «άκρο» που δεν συνδιαλέγεται με τις άλλες πολιτικές δυνάμεις. Τελικά αυτός που αρνήθηκε τόσο το συμβούλιο πολιτικών αρχηγών όσο και τη σύγκληση της Ολομέλειας ήταν ο Σαμαράς, με την Κουμουνδούρου να σχολιάζει ότι η στάση αυτή «αναδεικνύει την προσήλωση της ηγεσίας της Ν.Δ. στην ανιστόρητη και επικίνδυνη για τη δημοκρατία θεωρία των δύο ακρών».
Επίσης, προσεκτικός εμφανίζεται ο ΣΥΡΙΖΑ στο ζήτημα των μεθόδων αντιμετώπισης της Χρυσής Αυγής. Το ρητορικό σχήμα που έβγαλε την Κουμουνδούρου από τα δύσκολα θέλει τη Χρυσή Αυγή όχι «εκτός νόμου» – κάτι στο οποίο η Αριστερά γενικώς αντιτάσσεται φοβούμενη ότι θ’ ανοίξει ο ασκός του Αιόλου στις διώξεις φρονηματικού χαρακτήρα –, αλλά «ενώπιον του νόμου», όπως επαναλαμβάνει ο Τσίπρας τα τελευταία εικοσιτετράωρα, υιοθετώντας την άποψη σύμφωνα με την οποία το υπάρχον νομικό πλαίσιο παρέχει τα «εργαλεία» αντιμετώπισης της Χ.Α. ως αυτό που είναι: εγκληματική συμμορία.
Σε τελική ανάλυση ο ΣΥΡΙΖΑ αποφεύγει να τροφοδοτήσει περαιτέρω την ένταση, τόσο διότι φοβάται τον αποπροσανατολισμό της κοινής γνώμης όσο και γιατί επιθυμεί να αναδειχθεί ο ίδιος ως πολιτική δύναμη που εγγυάται την ομαλότητα και την πολιτική σταθερότητα απέναντι στην κοινωνική διάλυση και αποσταθεροποίηση που προκαλεί το γεγονός ότι η κυβέρνηση με μοναδική στήριξη τους δανειστές, αλλά απονομιμοποιημένη στο εσωτερικό, προσπαθεί να επιβάλει τη συνέχιση των μνημονίων, παρά την πρόκληση πρωτοφανούς αδιεξόδου. Κατά τα λοιπά… ίδωμεν.

Ακολουθήστε το topontiki.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν.