Νέα μεγάλα ζόρια τις τελευταίες μέρες για το ΠΑΣΟΚ, που δέχεται τόσο σφοδρές επιθέσεις, που κυκλοφορεί σενάρια για την πολιτική του εξολόθρευση, αδιαφορώντας αν η ίδια η πορεία του είναι αυτή που του επιφυλάσσει ζοφερή προοπτική. 

«Χαλαρότητα»
Πολλοί συνεργάτες του Βενιζέλου εκτιμούν ότι η «χαλαρότητα» Σαμαρά απέναντι στη δράση στενών πολιτικών του φίλων δεν οφείλεται σε πολιτική του αδυναμία, αλλά σε μια διάθεση διερεύνησης των πολλαπλών δυνατοτήτων της Ν.Δ. να αυξήσει την επιρροή και να διευρυνθεί προς τα ακροδεξιά της. Στη Συγγρού, όπως και στη Χαριλάου Τρικούπη, μελετούν τις δημοσκοπήσεις που δείχνουν τάσης συντηρητικοποίησης μεγάλων κοινωνικών ομάδων ως απόρροια της κρίσης. Αυτή τη δεξιά ροπή της κοινωνίας επιχειρεί, έστω και άτσαλα, να κερδίσει ένα τμήμα της Ν.Δ.
Ωστόσο, η προσπάθεια αυτή μπορεί να εξισορροπήσει μια ενδεχόμενη απώλεια του ΠΑΣΟΚ; Στη Χαριλάου Τρικούπη εκτιμούν ότι ο Σαμαράς δείχνει ειλικρινές ενδιαφέρον για την επιβίωση του κυβερνητικού του εταίρου, έως το σημείο όμως που αυτό δεν θα μπλοκάρει τα πολιτικά του σχέδια για μια αμιγώς νεοδημοκρατική – δεξιά διακυβέρνηση.
Στο πλαίσιο πάντως της αντεπίθεσης του ΠΑΣΟΚ ο Βενιζέλος έθεσε στη χθεσινή συνάντησή του με τον Σαμαρά και το ζήτημα της προστασίας του κόμματός του και του ίδιου από νεοδημοκρατικές επιθέσεις. Και προφανώς έλαβε τις πρωθυπουργικές διαβεβαιώσεις. Αρκούν όμως; Προφανώς όχι, αφού η ζημιά έχει γίνει.
Πολιτικοί αναλυτές επισημαίνουν ότι η αναμόχλευση της ιστορίας Τσοχατζόπουλου, οι επιθέσεις που γίνονται για την ηθική συγκρότηση των στελεχών του κόμματος, αλλά και η εμμονή του ΣΥΡΙΖΑ στην ιστορία των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά και της στάσης Βενιζέλου κάνουν μεγάλη ζημιά στην προσπάθεια ανασυγκρότησης της εικόνας του κόμματος. Κι αυτό σε συνδυασμό με την κοινωνική οργή κατά της κυβέρνησης, λόγω και του συνεχιζόμενου αδιεξόδου του καταστροφικού μνημονίου.
Οι εξωτερικές επιθέσεις που δέχεται το ΠΑΣΟΚ κατόρθωσαν πάντως να σκεπάσουν και τις εσωτερικές αντιδράσεις από τη δημοσιοποίηση της προγραμματικής συμφωνίας με τη Ν.Δ., αφού στελέχη εκτιμούν ότι δεν ξεκαθαρίζει τα πράγματα και δεν προβάλλει τις διαχωριστικές γραμμές που θέτει το ΠΑΣΟΚ.

Νερό στο κρασί
Στελέχη όπως ο Κώστας Σκανδαλίδης, ο Δημήτρης Ρέππας και ο Κώστας Λαλιώτης εκτιμούν ότι είναι άγονη η έντονη πολιτική αντιπαράθεση με τον ΣΥΡΙΖΑ, που βλάπτει το ΠΑΣΟΚ ακόμη και στα μάτια των ψηφοφόρων του, δείχνοντας ότι το Κίνημα ταυτίζεται με τον Σαμαρά. Προτείνουν να ανοίξει μια – έστω και στοιχειώδης – συζήτηση για άμβλυνση των σχέσεων των δύο χώρων, στον βαθμό που διαβλέπουν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ, όσο πλησιάζει προς τη διακεκαυμένη ζώνη της εξουσίας, βάζει νερό στο κρασί του και μεταβάλλει την πολεμική του ρητορική αποδεχόμενος πιο ρεαλιστικές πολιτικές προσεγγίσεις για την υπέρβαση της κρίσης.
Την ίδια στιγμή στον αέρα μοιάζει να βρίσκεται και το εγχείρημα της Κεντροαριστεράς, με το «κίνημα των 58» να αναζητά πολιτική έκφραση και παρουσία μέσα από μια ιδρυτική συνδιάσκεψη που προγραμματίζει για το τέλος του χρόνου.
Το ΠΑΣΟΚ, ως προνομιακός συνομιλητής της «κίνησης των 58», υιοθετεί την πολιτική δικτύωση του χώρου θεωρώντας ότι έτσι διατηρεί την πίεση προς τη ΔΗΜΑΡ ζωντανή.
Ιδιαίτερα μετά την εσωτερική κρίση που ξέσπασε λόγω της κόντρας του Σ. Παπαθανασίου με τον γραμματέα της Κ.Ε. Σπύρο Λυκούδη. Ο Φώτης Κουβέλης έσπευσε μέσω του Παπαθανασίου να απαντήσει στον Λυκούδη και να βάλει φρένο στην «πλαγιοκόπηση» στελεχών όπως ο Ανδ. Παπαδόπουλος, ο Β. Οικονόμου και ο Γρ. Ψαριανός μέσα από τη συνεργασία του με τον Ανδρέα Λοβέρδο και τον Πάνο Μπεγλίτη. Εσωκομματικοί αντίπαλοί του, όμως, επισημαίνουν ότι η επισημοποίηση της συνεργασίας με πρώην στελέχη του ΠΑΣΟΚ των κυβερνήσεων του Γ. Παπανδρέου ακυρώνει στην πράξη όποια επιφύλαξη για τη συνεργασία με το σημερινό ΠΑΣΟΚ.
Το συμπέρασμα όλων αυτών είναι ότι ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ μπαίνουν σε έναν δύσκολο χειμώνα και κυρίως ετοιμάζονται για το τέλος της άνοιξης, όπου οι επιδόσεις τους στις κοινές ευρωπαϊκές και περιφερειακές εκλογές καθορίζονται ως βάση πολιτικής επιβίωσης.