Ήρθε και τρίτωσε το… success story στον ενεργειακό τομέα. Μετά το φιάσκο με τη ΔΕΠΑ, έπειτα από την – μοναδική στον κόσμο – επιτυχία να πληρώνουμε κάποιον για να αγοράσει την εταιρεία μας

Ήρθε και τρίτωσε το… success story στον ενεργειακό τομέα. Μετά το φιάσκο με τη ΔΕΠΑ, έπειτα από την – μοναδική στον κόσμο – επιτυχία να πληρώνουμε κάποιον για να αγοράσει την εταιρεία μας (βλέπε ΔΕΣΦΑ και Αζέρους), τώρα μας έρχεται μία… ΤΑΠα, για να υπογραμμίσει το ότι η δημόσια περιουσία δεν πωλείται (πολύ περισσότερο δεν «αξιοποιείται), αλλά χαρίζεται σε ξένα και εγχώρια ισχυρά συμφέροντα.
Πριν από αρκετούς μήνες, παράγοντας της κοινοπραξίας που διαπραγματεύτηκε με την ελληνική κυβέρνηση τις λεπτομέρειες της συμφωνίας για τον αγωγό ΤΑΡ έλεγε στο «Ποντίκι» ότι στην (μακρά) καριέρα του δεν έχει αντιμετωπίσει άλλη περίπτωση κατά την οποία οι εκπρόσωποι του κράτους όχι μόνο δεν έθεσαν τα στοιχειώδη αιτήματα για να διασφαλίσουν κάποια ελάχιστα οφέλη για τη χώρα, αλλά δέχθηκαν χωρίς αντίρρηση όλες τις ρήτρες που έθεσαν οι επενδυτές.
Τότε, βεβαίως, δεν υπήρχαν συγκεκριμένα στοιχεία, παρά μόνο μία μαρτυρία, και μάλιστα ξένου παράγοντα. Ωστόσο από την πρώτη στιγμή το «Π» έθετε το ερώτημα: Ποιο είναι το ύψος των τελών διέλευσης που διασφάλισε η κυβέρνηση για τον ΤΑΡ; Όπως επίσης ρωτούσαμε για το εάν έχουν διασφαλιστεί οι ελάχιστοι όροι για τις οικονομικές και περιβαλλοντικές επιπτώσεις στην περιοχή και σε ολόκληρη τη χώρα.
Οι απαντήσεις δόθηκαν την Παρασκευή, με την κατάθεση στη Βουλή της Συμφωνίας με την κοινοπραξία «Trans Adriatic Pipeline AG», που θα κατασκευάσει τον αγωγό φυσικού αερίου.
Πέρα από τις διθυραμβικές διατυπώσεις που περιλαμβάνει, το κείμενο της σύμβασης είναι ο καθρέπτης των όσων η ελληνική πλευρά παραχώρησε ή δεν διεκδίκησε, με μοναδικό όφελος το «κλίμα» που δημιούργησαν τότε συγκεκριμένα κυβερνητικά στελέχη προκειμένου να «σκεπάσουν» τη βουβή οργή της κοινωνίας για τις θυσίες που υφίσταται στη μνημονιακή εποχή.
Η συμφωνία με την κοινοπραξία του TAP έχει διάρκεια 25 ετών, με έναρξη ισχύος την ημέρα που θα λειτουργήσει ο αγωγός. Με βάση τις προβλέψεις της κοινοπραξίας, κάτι τέτοιο αναμένεται προς το τέλος της δεκαετίας.

Ψυχρολουσία
Από τις πρώτες προβλέψεις της συμφωνίας, ωστόσο, αρχίζει η ψυχρολουσία. Στο κείμενο σημειώνεται ότι ο επενδυτής (η κοινοπραξία) «ενθαρρύνει την αξιοποίηση ελληνικών εταιρειών και εργατικού δυναμικού σε όλο το εύρος της αλυσίδας εφοδιασμού του έργου με το να διασφαλίζει ότι δεν θα υφίσταται καμία διάκριση σε βάρος των ελληνικών εταιρειών». Τέλεια! Ο επενδυτής «ενθαρρύνει», αλλά δεν «έχει υποχρέωση»! Με άλλα λόγια, δεν διασφαλίζεται ούτε η πολυδιαφημισμένη από την κυβέρνηση δημιουργία χιλιάδων θέσεων εργασίας στα έργα κατασκευής του αγωγού!
Πάμε παρακάτω. Στα θέματα της φορολόγησης της κοινοπραξίας τα πράγματα είναι ακόμη πιο σκούρα! Κατά την πρώτη δεκαετία λειτουργίας του αγωγού η κοινοπραξία θα φορολογείται με τους κανόνες που ίσχυαν την ημέρα υπογραφής της συμφωνίας. Αυτό σημαίνει ότι οποιαδήποτε επιπλέον επιβάρυνση των ελληνικών επιχειρήσεων με νέους φόρους δεν θα εφαρμοστεί στην κοινοπραξία περίπου έως το τέλος της επόμενης δεκαετίας (με τους μέχρι τώρα υπολογισμούς, έως το 2029!). Στη συνέχεια θα εφαρμόζεται το φορολογικό σύστημα που θα ισχύει την πρώτη ημέρα της δεύτερης δεκαετίας και την πρώτη ημέρα της περιόδου από το 20ό έως το 25ο έτος. Όσο για μειώσεις φόρων, είναι σχεδόν σίγουρο ότι οι ξένοι επενδυτές θα τις έχουν πλουσιοπάροχα. Από πού προκύπτει αυτό;
Υπάρχει ρητή πρόβλεψη στη σύμβαση, σύμφωνα με την οποία, εάν το ποσό των φόρων που αναλογούν είναι κατά 20% μεγαλύτερο από το ποσό που υπολογιζόταν στις 26 Ιουλίου του 2013, επιστρέφεται το επιπλέον ποσό στον επενδυτή! Βέβαια, προβλέπεται και το αντίθετο (επιστροφή ποσού από τον επενδυτή στο Ελληνικό Δημόσιο, εάν οι φόροι είναι κατά 20% μικρότεροι), αλλά ποιος θα ενεργοποιήσει αυτή τη ρήτρα;

Ακολουθήστε το topontiki.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν.