Αποκαλυπτική η αποτίμηση της Κ.Ε. του ΚΚΕ για το εκλογικό αποτέλεσμα και τα… μελλούμενα

Αποκαλυπτική η αποτίμηση της Κ.Ε. του ΚΚΕ για το εκλογικό αποτέλεσμα και τα… μελλούμενα

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η απόφαση της Κ.Ε. του ΚΚΕ που δημοσιοποιήθηκε την Κυριακή στον «Ριζοσπάστη» και η οποία συνιστά μια τελική αποτίμηση των εκλογικών αποτελεσμάτων έναν μήνα σχεδόν μετά τις εκλογές της 18ης και της 25ης Μαΐου.

Σε γενικές γραμμές η Κ.Ε. αποτιμώντας το αποτέλεσμα διερευνά τις δυνατότητες του κόμματος με τη δράση του το επόμενο διάστημα να «στεγανοποιήσει» τις εισροές του, εν όψει εθνικών εκλογών, ωστόσο σε κάθε περίπτωση το κόμμα επιτάσσει γενική επαγρύπνηση, που μεταξύ άλλων σημαίνει ότι παραμένει το πρόταγμα της αντιπαράθεσης με τον ΣΥΡΙΖΑ. Καινούριο «πονοκέφαλο» αποτελεί η επερχόμενη ανάληψη καθηκόντων από τους «κόκκινους» δημάρχους (κυρίως) και τους δημοτικούς – περιφερειακούς συμβούλους μέσα στις συνθήκες του «αστικού πλαισίου διαχείρισης», με την Κ.Ε. να επιχειρεί να χαράξει μια γραμμή πλεύσης.
Βασική πολιτική εκτίμηση παραμένει ότι το εκλογικό αποτέλεσμα «δεν εκφράζει τάση χειραφέτησης σε αντικαπιταλιστική – αντιμονοπωλιακή κατεύθυνση» και «δεν δείχνει ανατροπή του αντιλαϊκού πολιτικού συσχετισμού».

«Μη δεδομένη» η ανοδική τάση

Ωστόσο η Κ.Ε. «μαζεύει» ελαφρώς προηγούμενη εκτίμησή της – αμέσως μετά τις εκλογές –, σύμφωνα με την οποία η μικρή άνοδος των ποσοστών του ΚΚΕ αντανακλούσε «τάσεις επανασυσπείρωσης γύρω του και απήχησης των θέσεών του σε νέους ψηφοφόρους». «Μπορούμε να μείνουμε σε αυτή την εκτίμηση», λέει η Κ.Ε., «χωρίς όμως να υπερβάλουμε αυτό το στοιχείο». Είναι ενδεικτικό ότι συστήνεται στα μέλη και στελέχη του κόμματος να μην υπάρξει επανάπαυση, καθώς εκφράζεται η εκτίμηση ότι η επιρροή αυτή, όπως εκφράστηκε στις ευρωεκλογές, δεν μπορεί να θεωρείται «δεδομένη», «εξασφαλισμένη» ή «παγιωμένη».

Τα στελέχη της Κ.Ε. αναγνωρίζουν ότι η επίδραση άλλων πολιτικών δυνάμεων και αντιλήψεων (του «οπορτουνισμού», της «σοσιαλδημοκρατίας» αλλά και η αντίληψη της «κυβερνητικής εναλλαγής») παραμένει ισχυρή κι επομένως παραμένει δύσκολο έργο ο απεγκλωβισμός και η προσέλκυση δυσαρεστημένων τμημάτων τους. Σύμφωνα με τα στελέχη της Κ.Ε., υπάρχει η δυνατότητα απόσπασης δυνάμεων, ωστόσο πρέπει να μελετηθούν σε μεγαλύτερο βαθμό οι μετακινήσεις των ψηφοφόρων του ΚΚΕ και στις τρεις αναμετρήσεις του Μαΐου. Επισημαίνεται, επίσης, ότι οι ψηφοφόροι του κόμματος έχουν ανανεωθεί σε σημαντικό βαθμό τα τελευταία χρόνια, επομένως χρειάζεται μεγαλύτερη ιδεολογικοπολιτική δουλειά για τη σύσφιξη των δεσμών του κόμματος μαζί τους.

Σε ό,τι αφορά τα άλλα κόμματα, η Κ.Ε. διαπιστώνει ότι «οι ευρωεκλογές αποτύπωσαν ουσιαστικά στασιμότητα για τον ΣΥΡΙΖΑ, μείωση για τη Ν.Δ., αναχαίτιση της προηγούμενης τάσης συρρίκνωσης σε επίπεδα διάλυσης του ΠΑΣΟΚ, μια σχετική δυναμική για το Ποτάμι και καταποντισμό της ΔΗΜΑΡ».

Σημειώνει επίσης την αδιαμεσολάβητη παρουσία των επιχειρηματικών συμφερόντων στις περιφερειακές και δημοτικές εκλογές, ενώ στην περίπτωση της Χρυσής Αυγής εστιάζει στη στάση άλλων κομμάτων απέναντι στους ψηφοφόρους της, απευθύνοντας την κατηγορία ότι πριν από τις ευρωεκλογές υπήρξε «χάιδεμα αυτιών» για ψηφοθηρικούς λόγους.

Πιο αναλυτικά και αναφορικά με τις διεργασίες στο πολιτικό σύστημα η Κ.Ε. διαπιστώνει ότι η φθορά και οι διεργασίες στο εσωτερικό των δύο κλασικών αστικών κομμάτων, της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ, συνεχίζονται, αλλά διέπονται ακόμη από συνθήκες ρευστότητας, επομένως η νέα κατάσταση δεν έχει αποκρυσταλλωθεί.

Από την άλλη, η Κ.Ε. υπογραμμίζει πως ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ έχει καταφέρει «να επιλεγεί ως η επόμενη κυβερνητική λύση από σημαντικά τμήματα του κεφαλαίου, των ΜΜΕ» κ.λπ., παρόλο που «δίνει εξετάσεις στους καπιταλιστές εντός κι εκτός Ελλάδας». Αντιθέτως, διαπιστώνεται η αδυναμία του να προσεγγίσει τον στόχο του, δηλαδή να καταγράψει μια ισχυρή πρωτιά, «με δυνατότητα να ελέγξει ως βασικό κυβερνητικό κόμμα την πλειοψηφία των βουλευτών της επόμενης Βουλής». Σε κάθε περίπτωση διατυπώνεται η άποψη πως παρόλο που ένα μέρος των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ επενδύει σε αριστερό προσανατολισμό, η πρωτιά του δεν εκφράζει ισχυροποίηση μιας ριζοσπαστικής αντικαπιταλιστικής πολιτικής, αλλά την ελπίδα των ψηφοφόρων ότι η κυβερνητική εναλλαγή θα επιφέρει ανάσχεση της σημερινής αντιλαϊκής πολιτικής.

Οι «αντιπολιτευόμενοι» δήμαρχοι

Ένα νέο στοιχείο που εισάγεται στον προβληματισμό των στελεχών του κόμματος μετά τις αυτοδιοικητικές εκλογές είναι ο τρόπος με τον οποίο θα επιτελέσουν τα καθήκοντά τους από τον Σεπτέμβριο οι τέσσερις δήμαρχοι που εξέλεξε σε Πάτρα, Πετρούπολη, Ικαρία και Χαϊδάρι. Οι τελευταίοι, αν και θα έχουν στα χέρια τους τις αντίστοιχες δημοτικές αρχές καλούνται ταυτόχρονα να λειτουργήσουν μέσα στο συνολικό κομματικό πλαίσιο και τη γραμμή της «μαχητικής αντιπολίτευσης».

Οι περιορισμοί που προκύπτουν από το «αντιδραστικό θεσμικό πλαίσιο λειτουργίας της Τοπικής και Περιφερειακής Διοίκησης» θεωρούνται δεδομένοι (Καλλικράτης, δημοσιονομική πειθαρχία κ.λπ.) – αυτό «δεν αναιρείται στους τέσσερις δήμους που θα αναλάβουν οι κομμουνιστές την ευθύνη της διοίκησης», σημειώνεται. Τη ίδια ώρα το κόμμα αναγνωρίζει ότι θα δοκιμαστεί στην πράξη ο ρόλος της «εργατικής – λαϊκής αντιπολίτευσης» που επιφυλάσσει για τον εαυτό του.

Τι μπορεί να γίνει λοιπόν;

Η σύγκρουση με τους αστικούς μηχανισμούς και το πλαίσιο λειτουργίας της Αυτοδιοίκησης καθίσταται αναπόφευκτη – τουλάχιστον αυτό επιτάσσει η απόφαση της Κ.Ε. – σε μια σειρά από κρίσιμα ζητήματα: τη χρηματοδότηση, τους προϋπολογισμούς, τα ανταποδοτικά τέλη, το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων, την αξιοποίηση των κοινοτικών κονδυλίων, τα τεχνικά προγράμματα, τη στελέχωση υπηρεσιών, την αξιολόγηση του προσωπικού που οδηγεί σε νέο κύμα απολύσεων και, τέλος, τις καταργήσεις και συγχωνεύσεις σχολείων. Σε αυτά οι δήμαρχοι δεν μπορούν παρά να πορεύονται με βάση τις αιχμές πάλης του κόμματος, π.χ., να διεκδικούν τα κονδύλια του ΕΣΠΑ με στόχο να τα κατευθύνουν σε υποδομές και προγράμματα για την εξυπηρέτηση λαϊκών αναγκών.

Προφανώς, στον βαθμό που αυτό δεν θα είναι εφικτό μέσα στο δεδομένο πλαίσιο «καπιταλιστικής διαχείρισης», όπως το ίδιο το ΚΚΕ συνηθίζει να καταγγέλλει, η δράση των δυνάμεων του κόμματος, είτε πρόκειται για τους εκλεγμένους δημάρχους είτε για δημοτικούς και περιφερειακούς συμβούλους, θα κινείται μέσα στα μίνιμουμ όρια της «εργατικής – λαϊκής αντιπολίτευσης». Δηλαδή θα πρέπει να αναδεικνύει τα «αδιέξοδα της αστικής πολιτικής για τον λαό σε όλα τα επίπεδα της κρατικής διοίκησης» και να αποκαλύπτει τα όριά της και τα εμπόδια που βάζουν το κεφάλαιο και η Ε.Ε., σύμφωνα πάντα με την απόφαση της Κ.Ε.

Ακολουθήστε το topontiki.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν.