Την περασμένη Παρασκευή από το βήμα της Βουλής ο Αλέξης Τσίπρας, απαντώντας σε επίκαιρη ερώτηση του προέδρου της Ένωσης Κεντρώων Βασίλη Λεβέντη για τη διαχείριση της προσφυγικής κρίσης, είχε πει ότι «δεν θα επιτρέψει να μετατραπεί η Ελλάδα σε αποθήκη ψυχών». Πέντε ημέρες μετά, ο πρωθυπουργός βρίσκεται προ τετελεσμένων γεγονότων και πηγαίνει στη Σύνοδο Κορυφής των ηγετών της Ε.Ε. στις Βρυξέλλες ως «πρόβατο επί σφαγήν».

Η Γερμανία και η Αυστρία μέσω των ηγετών τους ανακοίνωσαν ότι από εδώ και στο εξής οι χώρες τους θα μειώσουν τον αριθμό των προσφύγων στους οποίους θα παρέχουν άσυλο. 

 

Επιπλέον τα ανατολικά κράτη – μέλη της Ε.Ε. συνεχίζουν να υψώνουν φράκτες κρατώντας μακριά τους πρόσφυγες, ενώ οι ροές από τα τουρκικά παράλια συνεχίζονται ανεξέλεγκτα. Σύμφωνα με τα επίσημα στατιστικά στοιχεία της Frontex, τον Νοέμβριο κατεγράφησαν στα νησιά του ανατολικού Αιγαίου 108.000 πρόσφυγες και μετανάστες. Αριθμός μειωμένος κατά 50% συγκριτικά με τον περασμένο Οκτώβριο, όμως δεκαπλάσιος από τις αντίστοιχες ροές το 2014.

 

Εφόσον η χώρα μας ολοκληρώσει εγκαίρως τα τέσσερα κέντρα προσωρινής διαμονής hot spots σε Χίο, Σάμο, Λέρο και Κω, με το τελευταίο να παρουσιάζει σημαντική καθυστέρηση ως προς την ολοκλήρωση της κατασκευής του, εξαιτίας των έντονων αντιδράσεων των τοπικών φορέων και κατοίκων του νησιού, το ανώτατο όριο ανθρώπων που θα μπορούν να φιλοξενήσουν, μαζί με τα δύο κέντρα που λειτουργούν ήδη στη Λέσβο, δεν υπερβαίνει τα 30.000 άτομα.

 

Κανένας δεν γνωρίζει τι θα συμβεί με τους δεκάδες χιλιάδες πρόσφυγες και μετανάστες, που εκ των πραγμάτων δεν χωρούν… 

 

Άγνωστος παραμένει και ο χρόνος παραμονής των μεταναστών που μεταφέρθηκαν στην Κόρινθο την περασμένη Τρίτη (σ.σ.: ανάμεσά τους και οι 132 Μαροκινοί που συνελήφθησαν ως υπαίτιοι των άγριων συμπλοκών με Αλγερινούς στο Ολυμπιακό Γυμναστήριο του Τάε Κβον Ντο), αφού είναι γνωστά τα προβλήματα που υπάρχουν στις διαδικασίες απέλασης, με υπαιτιότητα των χωρών καταγωγής των προς απέλαση μεταναστών.

 

Εν τω μεταξύ την περασμένη Τρίτη στο Στρασβούργο το Ευρωκοινοβούλιο επικύρωσε, μέσα σε «πανηγυρικό κλίμα», τη δημιουργία ευρωστρατού αρχικά 1.000 ατόμων, που θα αντικαταστήσει άμεσα τη Frontex στη φύλαξη των χερσαίων και θαλάσσιων εξωτερικών συνόρων. 

 

Όμως ο όρος της «απευθείας επέμβασης του ευρωστρατού σε περιπτώσεις έκτακτης ανάγκης», καθώς και οι «κοινές περιπολίες με τρίτες χώρες» θέτουν σε άμεσο κίνδυνο την εθνική κυριαρχία της χώρας μας τόσο στα ελληνοσκοπιανά σύνορα όσο και στο Αιγαίο.

 

Φυσικά, η ελληνική κυβέρνηση φροντίζει να τονίζει σε όλους τους τόνους ότι δεν τίθεται θέμα εθνικής κυριαρχίας επί των εδαφών και τον πρώτο και τελευταίο λόγο, τόσο ως προς τη φύλαξη των εθνικών συνόρων όσο και ως προς τη διοίκηση των κλιμακίων του ευρωστρατού που θα επιχειρούν στη Ελλάδα, έχει η Ελληνική Αστυνομία και Ακτοφυλακή.

 

Από την πλευρά τους οι Ευρωπαίοι εμφανίζονται «ενωμένοι», με εξαίρεση την ιταλική κυβέρνηση, που επίσης έχει «πληγεί» από την προσφυγική κρίση, αποδίδοντας στη χώρα μας «αδυναμία να διαχειριστεί τις προσφυγικές ροές και να διαφυλάξει τα… εξωτερικά σύνορα της Ευρώπης».

 

Στις δηλώσεις τους ενώπιον των ΜΜΕ, βέβαια, παραδέχονται ότι «καμία χώρα, όσο προετοιμασμένη και αν είναι, δεν μπορεί να διαχειριστεί μόνη τη μεγαλύτερη ανθρωπιστική κρίση στην Ευρώπη, μετά το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου». Καμία, πλην της χώρας μας, εννοούν προφανώς οι «φίλοι – εταίροι» της Ε.Ε.

 

Το ταξίδι της ξενιτιάς ενός μετανάστη από τ’ Αλγέρι

Παρασκευή βράδυ στο προαύλιο των πρώην Ολυμπιακών εγκαταστάσεων του Τάε Κβον Ντο στο Φάληρο. Οι μετανάστες στέκονται στην ουρά για να πάρουν συσσίτιο από το κλιμάκιο του Ερυθρού Σταυρού, υπό τη διακριτική παρουσία δύο διμοιριών των ΜΑΤ, οι οποίες λίγο νωρίτερα είχε χρειαστεί να επέμβουν εξαιτίας νέων συγκρούσεων μεταξύ Μαροκινών και Αλγερινών, που είχε ως συνέπεια να μαχαιρωθούν τρεις άνθρωποι και να συλληφθούν 132.

Στέκομαι έξω από το συρματόπλεγμα, αφού η είσοδος στις Ολυμπιακές εγκαταστάσεις απαγορεύεται στους «μη έχοντες εργασία». Με πλησιάζει ο Μπεν, ο οποίος προφανώς με είχε δει νωρίτερα να τραβάω φωτογραφίες.

«Δημοσιογράφος;» ρωτάει. «Θέλω να σας μιλήσω. Θέλω να φύγω από εδώ, γίνεται;». 

Ο Μπεν είναι 30 χρόνων, απόφοιτος Αγγλικής Φιλολογίας του Πανεπιστημίου στο Αλγέρι. Πριν από έναν μήνα ξεκίνησε από την Αλγερία, μαζί με έναν παιδικό του φίλο, δάσκαλο στο επάγγελμα, το μακρύ ταξίδι της μετανάστευσης με προορισμό τη Γερμανία και ένα καλύτερο μέλλον.

Είναι ένας από τους χιλιάδες οικονομικούς μετανάστες από την Ασία και την Αφρική, που εγκλωβίστηκαν στον τελωνειακό σταθμό της Ειδομένης και αναγκάστηκε να γυρίσει στην Αθήνα.

Τον ρωτάω πώς έφθασε μέχρι εδώ. 

«Επειδή από την Αλγερία δεν μπορούσα να πάω απευθείας στην Κωνσταντινούπολη, πήγαμε στην Τυνησία και από εκεί νόμιμα με τα διαβατήριά μας πληρώσαμε 240 ευρώ ο καθένας και φθάσαμε αεροπορικώς στην τουρκική πρωτεύουσα. Από εκεί οδικώς και μετά από ένα ταξίδι επτά ωρών πήγαμε αυθημερόν στο Ιζμίρ (σ.σ.: Σμύρνη). Εκεί ένας Αλγερινός μεσολάβησε και πληρώνοντας 600 ευρώ ο καθένας μας, μας έβαλε σ’ ένα φουσκωτό και περάσαμε στη Λέσβο», μου είπε ο Μπεν. 

Η συνέχεια του ταξιδιού, γνωστή. 

Οι επιλογές του δεν ήταν πολλές. Είτε έπρεπε να ζητήσει άσυλο στην Ελλάδα, κάτι το οποίο δεν επιθυμούσε, είτε να γυρίσει στην πατρίδα του, όπου θα κατηγορείτο για λιποταξία, είτε μέσω των κυκλωμάτων των διακινητών να επιχειρούσε να αποκτήσει πλαστό διαβατήριο Σύρου, Ιρακινού ή Αφγανού πρόσφυγα, με τον κίνδυνο να συλληφθεί και να καταλήξει σε κάποιο κέντρο κράτησης. 

Καμία από τις παραπάνω «λύσεις» δεν τον ικανοποίησε. 

Χαιρετηθήκαμε, του ευχήθηκα καλή τύχη και έφυγα. Εκείνος ίσως να έφυγε νωρίτερα από το κλειστό γυμναστήριο του Τάε Κβον Ντο επιχειρώντας να περάσει πάλι τα ελληνοσκοπιανά σύνορα, είτε να ήταν ένας από τους εκατοντάδες μετανάστες που υποχρεώθηκαν την Τετάρτη να εκκενώσουν τις Ολυμπιακές εγκαταστάσεις, αφού το γυμναστήριο έπρεπε να παραδοθεί και να καθαριστεί εν όψει του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος Kick Boxing.

Το τι απέγινε από εκεί και πέρα ο Μπεν, όπως και οι υπόλοιποι μετανάστες, δεν θα το μάθουμε ποτέ. Άλλωστε η πολιτεία δεν είχε λάβει κανένα απολύτως μέτρο για την οργανωμένη εκκένωση του Τάε Κβον Ντο και τη μεταφορά των μεταναστών σε κάποιον άλλο χώρο προσωρινής φιλοξενίας.