Από τις όμορφες στιγμές της δουλειάς μας είναι όσες έχουν σχέση με παιδιά. Τριάντα πέντε χρόνια τώρα, όσες φορές έτυχε να περάσω ώρες μαζί τους, στο τέλος διαπίστωνα ότι με είχαν τραβήξει πίσω, στη δική μου παιδική ηλικία, στη δική μου αθωότητα, στην ξεγνοιασιά, στη δίψα για το αύριο.

«Το ένιωσες αυτό;», ρώτησα αργά το βράδυ της περασμένης Παρασκευής τον Μίλτο Πασχαλίδη, στο Καλογερικό του Λιμένα της Θάσου, όταν τέλειωσε η γιορτή του Πρώτου Δημοτικού, που ήταν αφιερωμένη στο σπουδαίο τριαντάχρονο έργο του.

«Εσύ τι λες;», μου απάντησε κι άναψε συγκινημένος το πρώτο τσιγάρο της βραδιάς, πριν χαθεί στις αγκαλιές των μαθητών που ήθελαν μια ακόμα φωτογραφία μαζί του…

Μήνυμα αισιοδοξίας για την Ελλάδα του σήμερα από τους εκπαιδευτικούς, τους γονείς και τα παιδιά ενός σχολείου στην άκρη του χάρτη. Κάθε χρόνο, με δικά τους έξοδα, καλούν έναν σπουδαίο δημιουργό και τον τιμούν. Επί μήνες τα παιδιά και οι δάσκαλοι μουσικής μελετούν τα τραγούδια του. Και μια βραδιά του Μαΐου γεμίζουν ασφυκτικά την αίθουσα σ’ αυτό το υπέροχο θεατράκι δίπλα στη θάλασσα και μας ταξιδεύουν στις μουσικές του.

Τα τελευταία χρόνια κάλεσαν, μεταξύ άλλων, τον Γιάννη Σπανό και τον Σταμάτη Κραουνάκη και μου έδωσαν την ευκαιρία να συζητήσω επί σκηνής μαζί τους, ξετυλίγοντας το νήμα της ζωής τους και της μουσικής τους εξέλιξης. Φέτος, ήταν η σειρά του Μίλτου να μας μιλήσει για τα παιδικά του χρόνια στην Καλαμάτα, τη θητεία του στη Λάρισα, τις σπουδές του στα Μαθηματικά στο Ηράκλειο, το μεταπτυχιακό του στη Φιλοσοφία, στα βιβλία που έγραψε και, κυρίως, στα τραγούδια που μας κάνουν να μεταμορφωνόμαστε τις στιγμές που νιώθουμε την ανάγκη να βγούμε σεργιάνι στη φαντασία…

Ευχαριστούμε τη διευθύντρια του σχολείου Μαρία Παπαλαζάρου, τον δάσκαλο μουσικής Βαγγέλη Βασιλειάδη, την πιανίστα Πελαγία Αναγνωστάκη και τη διευθύντρια της Χορωδίας Αργυρώ Παπαλάσκαρη που δούλεψαν μήνες γι’ αυτή την υπέροχη εκδήλωση. Ο δήμαρχος Θάσου Κώστας Χατζηεμμανουήλ, πάντα κοντά στις προσπάθειες των εκπαιδευτικών και των μαθητών, τίμησε τον συγκινημένο Πασχαλίδη…

Κλείνω με μια φράση του Μίλτου, που μ’ άρεσε πολύ: «Πολλοί με πλησιάζουν και μου λένε “μπράβο ρε μάγκα γι’ αυτό το τραγούδι, το έγραψες για μένα”. Και σκέφτομαι ότι, αν πιστεύει κάποιος ότι ένα τραγούδι μου γράφτηκε για εκείνον, ναι, έτσι έγινε, κι ας μην το γνώριζα ούτε εγώ ούτε κι εκείνος»!

Καλό καλοκαίρι φίλε, καλό καλοκαίρι παιδιά…