Το φαντασμαγορικό θέαμα του Euro 2020 ολοκληρώθηκε με την Ιταλία να κατακτά το τρόπαιο.

Εκτός όμως από τα υπέροχα γκολ, τους πανηγυρισμούς και τα άφθονα λίτρα μπύρας που καταναλώθηκαν από τους φιλάθλους και οπαδούς, το επεισόδιο με τον Δανό ποδοσφαιριστή, Κρίστιαν Έρικσεν έκοψε την ανάσα διεθνώς – ευτυχώς μόνο για μερικά λεπτά καθώς ο παίκτης κέρδισε τη μάχη με τη ζωή – έφερε μνήμες τραγικών γεγονότων αθλητών που έχασαν τη ζωή τους μέσα στον αγωνιστικό χώρο ή λίγη ώρα αργότερα. Σε κάθε αγωνιστικό χώρο.

Αντόνιο Πουέρτα, Βιβιέν Φοέ, Μίκλος Φέχερ, Αντόνιο ντε Νίγκρις στο ποδόσφαιρο και στον μηχανοκίνητο αθλητισμό, Άιρτον Σένα και Μάρκο Σιμοντσέλι. Kαι δυστυχώς δεν είναι μόνο αυτοί…

Aντόνιο Πουέρτα

Από τις περιπτώσεις που συγκλόνισαν όσο λίγες το παγκόσμιο ποδόσφαιρο ήταν η κατάρρευση του Αντόνιο Πουέρτα, μέλος μιας τρομερής Σεβίλλης που κατέκτησε δύο συνεχόμενες φορές το κύπελλο UEFA (τωρινό Europa League).

Στην πρεμιέρα της Primera Division και μόλις στο 35ο λεπτό της αναμέτρησης, ο ταλαντούχος ποδοσφαιριστής σωριάστηκε στο χορτάρι μετά από καρδιακό επεισόδιο. Του παρασχέθηκαν οι πρώτες βοήθειες, ανέκτησε τις αισθήσεις του και οδηγήθηκε στα αποδυτήρια, εκεί όπου υπέσθη δεύτερο καρδιακό επεισόδιο για να αφήσει τελικά την τελευταία του πνοή στο νοσοκομείο Virgen del Rocío σε ηλικία μόλις 22 ετών.

Λίγο καιρό αργότερα, ένα δεύτερο επεισόδιο σημειώθηκε και πάλι στο ισπανικό πρωτάθλημα με τον Ρούμπεν Ντε Λα Ρεδ της Ρεάλ Μαδρίτης να καταρρέει μέσα στο γήπεδο στην εκτός έδρας αναμέτρηση της ομάδας του με τη Ρεάλ Ουνιόν για το Κύπελλο Ισπανίας. Στάθηκε ωστόσο πιο τυχερός. Η ποδοσφαιρική του καριέρα σταμάτησε μόλις στα 25 του χρόνια, αλλά κέρδισε τη μεγαλύτερη μάχη. Αυτή με τη ζωή.

Μαρκ-Βιβιέν Φοέ

O Φοέ βρισκόταν με την Εθνική ομάδα του Καμερούν στη Γαλλία για το Κύπελλο Συνομοσπονδιών του 2003. Τα «Αδάμαστα Λιοντάρια» βρέθηκαν αντιμέτωπα με τη Κολομβία στον ημιτελικό της 26ης Ιουνίου στο «Σταντ Ζερλάν». Στο 72ο λεπτό της αναμέτρησης σωριάστηκε ξαφνικά στο χορτάρι, χωρίς κάποιος παίκτης να βρίσκεται κοντά του. Παρά τις υπεράνθρωπες προσπάθειες των γιατρών να τον κρατήσουν στη ζωή, «έσβησε» 45 λεπτά αργότερα. Ο θάνατός του αποδόθηκε σε υπερτροφική καρδιομυοπάθεια.

Μίκλος Φέχερ

Έναν χρόνο μετά τον Φοέ, ο θάνατος του οποίο σόκαρε τον ποδοσφαιρικό κόσμο, η Γκιμαράες υποδεχόταν την Μπενφίκα.

Στον πρώτο αγώνα κόντρα στη Γκιμαράες, στη Λισαβόνα, ο Φέχερ είχε βάλει το πρώτο τέρμα του στη σεζόν. Στη ρεβάνς του «Αφόνσο Ενρίκες» για την 20ή αγωνιστική, τα πράγματα ήταν πιο δύσκολα για τους «αετούς», που σε έναν κακό αγωνιστικό χώρο λόγω βροχής, αδυνατούσαν να βρουν γκολ.

Στις καθυστερήσεις του παιχνιδιού και με το σκορ στο 1 – 0 υπέρ των φιλοξενούμενων, ο Φέχερ είχε μόλις δεχτεί κίτρινη κάρτα για διαμαρτυρία. Τότε γύρισε και μειδίασε προς τον διαιτητή.

Δευτερόλεπτα αργότερα ο Ούγγρος επιθετικός σωριάστηκε στο χορτάρι, με τους παίκτες των δυο ομάδων να σπεύδουν να βοηθήσουν και τη διακομιδή του στο νοσοκομείο να είναι άμεση. Ο θάνατός του επιβεβαιώθηκε λίγο μετά τα μεσάνυχτα και προκλήθηκε από καρδιομυοπάθεια. Ήταν μόλις 24 ετών.

Αντόνιο Ντε Νίγκρις

Ο «Εl Tano» είχε διαγνωστεί το καλοκαίρι του 2009 με γενετική δυσπλασία στη καρδιά. Έχοντας επίγνωση της σοβαρότητας του προβλήματός του, προτίμησε να συνεχίσει να αγωνίζεται προκειμένου να διεκδικήσει μια θέση στην εθνική ομάδα του Μεξικού για το Μουντιάλ του 2010 στη Νότιο Αφρική.

Αγαπήθηκε και στη χώρα μας καθώς φόρεσε τη φανέλα της Λάρισας. Ωστόσο η καριέρα του στην Ελλάδα ήταν βραχύβια, καθώς τα ξημερώματα της 16ης Νοεμβρίου του 2009 απεβίωσε σε ηλικία 31 ετών από έμφραγμα το οποίο ήταν αποτέλεσμα του προβλήματος που αντιμετώπιζε.

Η τελευταία κούρσα του Μάρκο Σιμοντσέλι

Στις 23/10/2011 ο Μάρκο Σιμοντσέλι συμμετείχε στον τελευταίο αγώνα της ζωής του στην πίστα Σεπάγκ της Μαλαισίας. Οι εικόνες που έφτασαν σε live μετάδοση από την πίστα της Μαλαισίας, πάγωσαν τους λάτρεις του μηχανοκίνητου αθλητισμού.

Ο αναβάτης της Gresini Honda έχασε το μπροστινό τροχό στη στροφή 11 στον 2ο γύρο του προτελευταίου αγώνα της χρονιάς, προσπάθησε να αποφύγει την πτώση, ωστόσο χτυπήθηκε από τους διερχόμενους Κόλιν Έντουαρντς και Βαλεντίνο Ρόσι, οι οποίοι δεν είχαν καν χρόνο να σκεφτούν να φρενάρουν. Από τη σφοδρότητα της σύγκρουσης ο Σιμοντσέλι έχασε το κράνος του.

Ο φωτογραφικός φακός αποθανάτισε το μοιραίο όπως αποδείχτηκε δυστύχημα που στέρησε τη ζωή στον Μάρκο Σιμοντσέλι. (Για προφανείς λόγους δεν θα δημοσιεύσουμε τη φωτογραφία)

Ο “Super Sic” μεταφέρθηκε αναίσθητος με ασθενοφόρο στο ιατρικό κέντρο της πίστας, όμως υπέκυψε στα τραύματα του στις 16.56 τοπική ώρα. Ο αγώνας διακόπηκε και λίγο αργότερα ανακοινώθηκε ότι ματαιώνεται.
Σύμφωνα με τον διευθυντή του ιατρικού κέντρου της πίστας, Μικέλε Μακιαγκόντενα ο Ιταλός αναβάτης πέθανε από πολλαπλά τραύματα στο κεφάλι, στο λαιμό και στο στήθος.

Το καταραμένο Σαββατοκύριακο του 1994

Την Πρωτομαγιά του 1994 έφυγε ο «Θεός». Ο λόγος για τον Άιρτον Σένα. Για κάποιους ο καλύτερος οδηγός της Formula 1. Ο τρεις φορές πρωταθλητής (1988, 1990, 1991) στον 7ο γύρο της κούρσας στην Ίμολα, βγήκε από τη στροφή Ταμπουρέλο (θανάσιμη την χαρακτηρίζουν) και καρφώθηκε με το μονοθέσιό του στον τοίχο με 233 χιλιόμετρα την ώρα, όπως έδειξαν αργότερα οι μετρήσεις.

Είχε προηγηθεί ο θάνατος του Αυστριακού Ρόλαντ Ρατσενμπέργκερ, ένα 24ωρο πριν, στα δοκιμαστικά, αλλά και ο τραυματισμός του νεαρού τότε και προστατευόμενου του Σένα, Ρούμπενς Μπαρικέλο, ο οποίος δεν πήρε μέρος στον μοιραίο αγώνα.

Ο Άιρτον Σένα, έχοντας κατακτήσει τίτλους με τη MacLaren, υπέγραψε με την Williams. Το ελαστικό του νέου του μονοθέσιου ήταν αυτό που του στέρησε τη ζωή.

Μετά την πρόσκρουση στην στροφή Ταμπουρέλο, το ιατρικό τιμ έσπευσε στα συντρίμμια του μονοθέσιου, απεγκλώβισε τον Βραζιλιάνο πιλότο που είχε χάσει πολύ αίμα και με σφυγμό πολύ αδύναμο. Ο γιατρός του έκανε αμέσως τραχειοτομή και ζήτησε να μεταφερθεί στο πλησιέστερο νοσοκομείο.

Ο Σένα άφησε την τελευταία του πνοή στα 34 χρόνια του παίρνοντας θέση στο πάνθεον των ηρώων της ανθρωπότητας που έφυγαν πολύ γρήγορα, πολύ νωρίς.

Το ατύχημα εκείνο στην Imola, ήταν η αφορμή για να αλλάξουν πολλά από τότε στη Formlula 1.

Ειρωνεία της ζωής και του… θανάτου, την Πρωτομαγιά του 1994, ο Σένα δήλωνε πως έχει ένα κακό προαίσθημα για την αγώνα, βαθιά συγκλονισμένος και από τον χαμό του Ρατσενμπέργκερ. Λέγεται πως στα συντρίμμια του μονοθέσιου βρέθηκε μια αυστριακή σημαία. Ο Σένα ήθελε να τιμήσει τον συμπαίκτη του αν τελικά στεφόταν νικητής.

Ο μύθος του παραμένει ζωντανός μέχρι σήμερα και δεν φαίνεται ότι θα σβήσει τόσο εύκολα.