Πάντα οι σκηνοθεσίες της Ελένης Σκότη έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον, πόσω μάλλον όταν το έργο είναι δυνατό και οι ηθοποιοί διαλεγμένοι πολύ προσεκτικά.

Δημιουργός, ο Ισπανός θεατρικός, κινηματογραφικός συγγραφέας αλλά και τηλεοπτικός σεναριογράφος – «Η πλατφόρμα» στο Netflix είναι δική του –  Νταβίντ Ντεσόλα, που με το έργο του «Η Σιωπηλή Λίμνη» (2006) φέρνει στην επιφάνεια, μέσα από μία ιστορία που ισορροπεί ανάμεσα στο ψυχολογικό θρίλερ και το υπαρξιακό δράμα, τις άμυνες των ηρώων της απέναντι σε μια σύγχρονη αδυσώπητη κοινωνία.

Η παράσταση στην κεντρική σκηνή του «Επί Κολωνώ» παρατείνεται έως και την Κυριακή 17 Απριλίου,  ενώ στις 18, 19 και 20 Μαρτίου θα ταξιδέψει στο θέατρο «Αυλαία» στη Θεσσαλονίκη.

Τους τρεις αινιγματικούς ρόλους τού έργου ερμηνεύουν οι Παναγιώτα Βλαντή, Θανάσης Κουρλαμπάς και Χάρης Τσιτσάκης.

Ο συγγραφέας. Γεννημένος στη Βαρκελώνη το 1971, ο Νταβίντ Ντεσόλα είναι θεατρικός συγγραφέας και σεναριογράφος. Έχει γράψει, είτε μόνος του είτε συνεργαζόμενος, 14 θεατρικά έργα, πολλά από τα οποία έχουν βραβευτεί [«Πλακάκια» (Βραβείο Marqués de Bradomín 1999, το μεγαλύτερο βραβείο για νέους δραματουργούς στην Ισπανία), «Η Σιωπηλή Λίμνη» (Βραβείο Lope de Vega 2007) κ.ά.]. Τα έργα του έχουν γνωρίσει επιτυχία σε πολλές ισπανόφωνες χώρες της Λατινικής Αμερικής (Αργεντινή, Μεξικό, Κόστα Ρίκα, Παναμά, Ουρουγουάη, Κολομβία) και έχουν παρουσιαστεί επίσης στη Σουηδία και τις ΗΠΑ (στην ισπανική γλώσσα). Το πρώτο του έργο που μεταφράστηκε σε ξένη γλώσσα ήταν «Η Σιωπηλή Λίμνη» στην ελληνική.

Η παράσταση. Ο Όσκαρ (Θανάσης Κουρλαμπάς), ένας καθηγητής που δεν διδάσκει πια εξαιτίας μιας τραυματικής εμπειρίας στο σχολείο όπου εργαζόταν, δέχεται ύστερα από παρότρυνση ενός αγαπημένου του δασκάλου (Χάρης Τσιτσάκης) να αναλάβει τη μελέτη ενός μαθητή, παιδιού μιας παράξενης και γοητευτικής γυναίκας που προσπαθεί κι εκείνη να αντιμετωπίσει τα δικά της τραύματα (Παναγιώτα Βλαντή). Η εξέλιξη όμως δεν θα είναι η αναμενόμενη και οι ιστορίες των τριών αυτών ηρώων θα συναντηθούν με φόντο μια σιωπηλή λίμνη.

Λέει η σκηνοθέτρια. Ένα βαθύ ψυχολογικό υπαρξιακό δράμα με λεπτές αποχρώσεις χιούμορ. Ένα σύγχρονο έργο που η γραφή του και οι αναφορές του παραπέμπουν σε έναν κόσμο που έρχεται από παλιά… εκεί που ο χρόνος κάποτε σταμάτησε.

INFO

Μετάφραση: Μαρία Χατζηεμμανουήλ. Σκηνοθεσία: Ελένη Σκότη. Σκηνικά: Γιώργος Χατζηνικολάου. Κοστούμια: Μαρία Αναματερού. Φωτισμοί: Αντώνης Παναγιωτόπουλος. Μουσική και sound design: Στέλιος Γιαννουλάκης. Παραγωγή: Ομάδα Νάμα

Διαβάστε επίσης:

Ταινίες Πρώτης Προβολής: Θρίλερ, δράμα και μπασκετικά, πράσινα… αστέρια!

Βιβλίο: Αυτό είναι το γράμμα μου στην Οικουμένη

Τα 12 κουπέ της Τέχνης