Η υπόθεση Καϊλή φαίνεται να φέρνει το ΠΑΣΟΚ και τον ΣΥΡΙΖΑ – Π.Σ. πιο κοντά. Οι συνθήκες που διαμορφώνονται πλέον μετά τις υποκλοπές και το QatarGate ευνοούν τη σύμπραξη, τα πράγματα όμως δεν είναι απλά, ευθύγραμμα ή εύκολα.

Αν με την υπόθεση των υποκλοπών έγινε ζημιά στην όποια προοπτική συγκυβέρνησης Ν.Δ. – ΠΑΣΟΚ, πλέον με την υπόθεση Καϊλή η προοπτική αυτή φαίνεται να ναυαγεί για τα καλά, καθώς το ποτήρι ξεχειλίζει. Κι αυτό διότι, όπως είπε και ο Νίκος Ανδρουλάκης την Κυριακή κατά τη συνεδρίαση της Κεντρικής Πολιτικής Επιτροπής του ΠΑΣΟΚ, «αφού τη χρησιμοποίησαν ως Δούρειο Ίππο στην υπόθεση των υποκλοπών για να θολώσουν το τοπίο στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και την αρμόδια Εξεταστική Επιτροπή PEGA», τώρα «κάνουν ότι δεν την ξέρουν», αλλά τη χρησιμοποιούν και πάλι (την υπόθεσή της) για να δικαιολογήσουν και να νομιμοποιήσουν τις υποκλοπές, χωρίς να είναι σαφές καν αν στην περίπτωσή της χρησιμοποιήθηκαν τέτοια μέσα.

Μάλιστα, στο κλείσιμο αυτής της ομιλίας ο Νίκος Ανδρουλάκης ζήτησε το ΠΑΣΟΚ να γίνει μια δύναμη αλλαγής «που θα στείλει τη Ν.Δ. στην αντιπολίτευση» και να δημιουργήσει «μια προοδευτική κυβέρνηση με το ΠΑΣΟΚ πρωταγωνιστή», που «δεν θα θυμίζει σε τίποτα την περιπέτεια Τσίπρα – Καμμένου».

Στην αναφορά αυτή πολλοί βλέπουν μια σαφή μετατόπιση προς ένα σενάριο συγκυβέρνησης με τον ΣΥΡΙΖΑ, όπου ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ επιδιώκει να βάλει τους όρους του. Κάνει λόγο για «προοδευτική κυβέρνηση» – προφανώς δεν εννοεί ότι θα την κάνει μόνος του όταν λέει ότι ο κορμός (πρωταγωνιστής) θα είναι το ΠΑΣΟΚ. Κι αν το να είναι το ΠΑΣΟΚ «πρωταγωνιστής» μοιάζει ένας βερμπαλιστικός, μη ρεαλιστικός στόχος αυτή τη στιγμή με τα ποσοστά που έχει σήμερα, ο Νίκος Ανδρουλάκης δείχνει να προσπαθεί να πει πως εγγυάται ότι αυτή η συγκυβέρνηση που θα σχηματίσει το ΠΑΣΟΚ δεν θα είναι περιπέτεια όπως η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛΛ. Άρα, συνεκδοχικά, θα περιλαμβάνει τον ΣΥΡΙΖΑ – Π.Σ. σε ένα άλλο πλαίσιο, όπου προφανώς εννοείται εδώ πέρα το ΠΑΣΟΚ θα έχει τον ρόλο της συνετής, θεσμικής πολιτικής δύναμης που θα τραβά το «χαλινάρι» του ΣΥΡΙΖΑ όταν χρειάζεται.

Ο Δούρειος Ίππος και το αντι-ΣΥΡΙΖΑ ρεύμα

Από την πλευρά του, μία μέρα μετά ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, στη συνέντευξη στο Open, σημείωσε με νόημα πως «είναι πολύ πιο εύκολο, αναλόγως και με το εκλογικό αποτέλεσμα, για το ΚΙΝΑΛΛ/ΠΑΣΟΚ να συνεργαστεί με τον ΣΥΡΙΖΑ παρά με τη Νέα Δημοκρατία».

Όμως ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ φαίνεται να θέτει κι εκείνος τους δικούς του όρους με τον αέρα της πιο ισχυρής πολιτικής δύναμης ή εν πάση περιπτώσει να υπογραμμίζει το μήνυμα προς τον Νίκο Ανδρουλάκη πως ο ίδιος αυτή τη στιγμή όχι απλώς είναι μικρότερη δύναμη, αλλά επιπλέον έχει ένα σημαντικό πρόβλημα στο εσωτερικό του να αντιμετωπίσει σε σχέση με την πολιτική του φυσιογνωμία, άρα δεν είναι σε θέση να βάζει όρους.

Ειδικότερα, ο Αλέξης Τσίπρας έριξε γέφυρα λέγοντας ότι σωστά ο Ανδρουλάκης χαρακτήρισε την Καϊλή «Δούρειο Ίππο», ωστόσο σχολίασε ότι άργησε να κάνει κινήσεις λέγοντας πως «τον Δούρειο Ίππο πρέπει να τον ανακαλύπτεις πριν αλωθεί η Τροία. Άμα αλωθεί η Τροία και μετά, όπως λένε, μετά Χριστόν προφήτης, δεν έχει αξία». Και στο σημείο αυτό πρόσθεσε με νόημα πως γενικότερα ο Ανδρουλάκης «έχει αργήσει ν’ αποκτήσει και μια στρατηγική σε σχέση με την επόμενη μέρα για το πού θα πάει η χώρα».

Την επομένη μιλώντας στο Star Κεντρικής Ελλάδας ο Αλέξης Τσίπρας ανέφερε πως «οι τελευταίες αποκαλύψεις του QatarGate δείχνουν δυστυχώς ότι αυτό το παλιό πολιτικό σύστημα έχει νέα πρόσωπα, λαμπερά πρόσωπα, αλλά είναι το ίδιο, είναι αυτό το πολιτικό σύστημα που μας οδήγησε στη χρεοκοπία με τις ίδιες πρακτικές, με τη διαπλοκή, με τη διαφθορά, με την κατασπατάληση δημοσίων πόρων». Ερωτηθείς αν μιλά για το ΠΑΣΟΚ του Νίκου Ανδρουλάκη, είπε «δεν θέλω να μιλήσω για το ΠΑΣΟΚ του κ. Ανδρουλάκη». Διευκρίνισε ουσιαστικά πως μιλά για πρόσωπα όπως η εκπεσούσα ευρωβουλευτής του ΠΑΣΟΚ: «Η κ. Καϊλή, παρότι ΠΑΣΟΚ, ήταν ένα στέλεχος που στην ουσία έπαιζε πρωτοπόρο ρόλο σ’ αυτό το λεγόμενο αντι-ΣΥΡΙΖΑ ρεύμα. Και παρότι ΠΑΣΟΚ, όπως πολλοί άλλοι στον χώρο της και στο ΠΑΣΟΚ, διακήρυττε ότι ο φυσικός χώρος αυτού του κόμματος που ίδρυσε ο Ανδρέας Παπανδρέου και ήταν εκ φύσεως αντιδεξιός χώρος (…) ήταν να συνεργάζεται με τη Νέα Δημοκρατία του κ. Μητσοτάκη».

Είναι εμφανές στα παραπάνω ένα σήμα του Αλέξη Τσίπρα προς τον Νίκο Ανδρουλάκη περί της ανάγκης ο δεύτερος να προχωρήσει σε κάποιου είδους «κάθαρση» στο εσωτερικό του κόμματός του, διαφορετικά κινδυνεύει να τον καταπιεί το βεβαρημένο παρελθόν του κόμματός του – για το οποίο η υπόθεση Καϊλή ανασύρει μνήμες στο κοινωνικό σώμα.

Ο δρόμος προς την κάλπη

Πέρα από τα όσα έχουν καταγραφεί δημόσια, από την Κουμουνδούρου επιβεβαιώνουν ότι η αναφορά περί «στρατηγικής για την επόμενη μέρα» παραπέμπει στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ και στην ευκαιρία που θεωρούν στον ΣΥΡΙΖΑ ότι διαμορφώνεται τώρα για τον Ν. Ανδρουλάκη να αποδυναμώσει δραστικά τον λεγόμενο ακροκεντρώο χώρο και όσους προσπαθούν να ρυμουλκήσουν το κόμμα σε μια συνεργασία με τη Ν.Δ.

Προφανώς, στην πορεία προς τις κάλπες οι δύο πλευρές δεν θα ανταλλάσσουν φιλοφρονήσεις, καθώς ο Νίκος Ανδρουλάκης έχει να αντιμετωπίσει την πόλωση και είναι αναγκασμένος να εμμένει στη στρατηγική της αυτονομίας. Επιπλέον, ακόμη φαίνεται να είμαστε μακριά (κι αν κάτι τέτοιο συμβεί ποτέ) από το να υπάρχει υπόγεια συνεννόηση σε επίπεδο επιτελείων ή ακόμη αρχηγών. Σε κάθε περίπτωση, πάντως, η Κουμουνδούρου θεωρεί ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει τοποθετηθεί ξεκάθαρα, έχει ανοίξει τα χαρτιά του, έχει απευθύνει προσκλητήριο, έχει καταθέσει πρόγραμμα ως βάση συζήτησης για σύγκλιση κι από εκεί και πέρα εναπόκειται στο ΠΑΣΟΚ να δει τι θα κάνει με τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει.

Διαβάστε επίσης:

Ε.Ε. κατά Ρωσίας στα ενεργειακά και ένας… ελληνικός δάκτυλος – Κερδισμένοι και χαμένοι από τις νέες κυρώσεις

«Αβέρωφ», ο θρύλος του Αιγαίου! Το πρώτο ταξίδι, το ατύχημα και η επιστροφή!

Ανεμογεννήτριες σε Natura της Σκύρου