Καλημέρα και καλή εβδομάδα.

Η κυβέρνηση μπορεί να ‘χει τα ζόρια της με τις ευθύνες που χρεώνεται για την τραγωδία στα Τέμπη αλλά λίγο η ατάκα του Ανδρουλάκη για τον «Χ πρωθυπουργό», λίγο το σόου Μπαλαούρα (η παιδεία μου από τη… Βοστώνη δεν μου επιτρέπει λεπτομέρειες) η προεκλογική μπάλα φεύγει από το γήπεδο και πάει στις εξέδρες.

Λίγα λόγια για τον Νίκο.

Ως αρχηγός κόμματος έχει το δικαίωμα να κατεβάσει ό,τι πρόγραμμα νομίζει, να το θέσει στο εκλογικό σώμα και να εκτιμηθεί τόσο όσο από τους ψηφοφόρους. Να εκλέξει όσους βουλευτές μπορεί -εικάζω και τον ίδιο αν τελικά παραιτηθεί από ευρωβουλευτής– και σε περίπτωση που κληθεί να μετάσχει σε κυβέρνηση συνεργασίας, να πει αυτό είναι, όποιος συμφωνεί πάμε, όποιος διαφωνεί, το καπελάκι του και ξανά στις κάλπες.

Όμως, το να λέει ότι το πρώτο κόμμα για να συνεργαστεί μαζί του πρέπει να δεχθεί άλλον πρωθυπουργό, είναι εκτός πολιτικής λογικής.

Και για να κόψουμε δρόμο, -όπως λέμε στο χωριό μου- αφού Μητσοτάκης και Τσίπρας απορρίπτουν την φαεινή ιδέα, σε κουβέντα να βρισκόμαστε.

Υ/Γ: Ότι το ΠΑΣΟΚ θέτει θέμα ποιος θα ‘ναι πρωθυπουργός, αλλά μπορεί να συνεργαστεί εξίσου άνετα και με ΝΔ και με ΣΥΡΙΖΑ, δεν μπορώ να το εξηγήσω. Μήπως να επισκεφτώ γιατρό;

Διαβάστε επίσης:

Ο Ανδρουλάκης σε ρόλο… Μάρλον Μπράντο, η στροφή Τσίπρα και το γλυκόπικρο ποτήρι του Καραμανλή

Η αυτοδυναμία, οι κυβερνητικές συνεργασίες και οι τρίτες εκλογές που… δεν θα έρθουν

Ο Μητσοτάκης προκήρυξε εκλογές για Μάιο και άφησε ξεκρέμαστο τον Καραμανλή Γ´