Πολλά προβλήματα έχουν δημιουργηθεί, σε σχεση με δάνεια σε συνάλλαγμα και ιδίως σε ελβετικό φράγκο (CHF), είτε πρόκειται για στεγαστικά ή επιχειρηματικά δάνεια, που είναι και τα συνηθέστερα είτε για καταναλωτικά.

80.000 δανειολήπτες εχουν εγκλωβιστει σε αυτά!

Οι δανειολήπτες οδηγήθηκαν στη σύναψη τέτοιων δανείων συχνά κατόπιν παροτρυνσης των ίδιων των πιστωτικών ιδρυμάτων, που παρουσίαζαν συμφερουσα τη σύναψή τους, λόγω της πιθανής επίτευξης χαμηλότερου επιτοκίου, καθώς αυτό θα συνδεόταν με το νόμισμα του δανείου  και θα είχε ως συνέπεια, με δεδομένη και την τότε ισχυρή θέση του ευρώ, τον καθορισμό μικρότερης τοκοχρεολυτικής δόσης, τρέχουσας και μη.

   Οντως, οσο το ευρώ υπερίσχυε συναλλαγματικά έναντι του ελβετικού φράγκου, η λειτουργία του δανείου φαινόταν ιδιαίτερα ευνοϊκή για τον δανειολήπτη, ο οποίος αναδεικνυόταν κερδισμένος από την επίτευξη χαμηλού επιτοκίου.

Στην πορεία, όμως και ιδίως μετα το 2011, η ισοτιμία ανάμεσα στα δύο νομίσματα, ευρω και ελβετικο φραγκο, έβαινε διαρκώς μειούμενη, καθώς συνεχως υποτιμούνταν το ευρώ έναντι του ελβετικού φράγκου, με αποτέλεσμα η μηνιαία δόση σε ευρώ  να αυξάνεται τόσο, ώστε ακόμα και μετά από αρκετά έτη συνεπών καταβολών, το οφειλόμενο ποσό σε ελβετικά φράγκα να αντιστοιχει σε ποσό ίδιο ή ακόμα και μεγαλύτερο από το αρχικώς αναληφθέν!

Πολλοί δανειολήπτες προσεφυγαν στα Δικαστηρια.  Αυτά εκριναν πως οι σχετικές συμβάσεις δανείου σε ελβετικό φράγκο και ιδίως ο σχετικός ως άνω όρος σύμφωνα με τον οποίο το δάνειο θα έπρεπε να επιστραφεί, στα πλαίσια της καταβολής των τοκοχρεολυτικών δόσεών του, είτε στο νόμισμα της χορήγησης, είτε σε Ευρω, με βάση την τρέχουσα τιμή πώλησης του νομίσματος χορήγησης την ημέρα της καταβολής, τυγχάνει άκυρος ως καταχρηστικός και καταπλεονεκτικός, καθώς είναι αντίθετος στις διατάξεις του ν. 2251/1994 περί προστασίας των καταναλωτών και του άρθρου 4 παρ. 2 της οδηγίας 93/13/ΕΟΚ του Συμβουλίου της 5.4.1993 «σχετικά με τις ρήτρες που συνάπτονται με τους καταναλωτές», καθώς συνηθως δεν ήταν αντικείμενο ελεύθερης διαπραγμάτευσης μεταξύ Τράπεζας και δανειολήπτη και ίσως δεν έγινε κατανοητός από τον τελευταίο, αφού δεν αναλύονταν, κατά τον χρόνο σύναψης της σύμβασης, από το πιστωτικό ίδρυμα και τους προστηθέντες και υπαλλήλους αυτού οι ενδεχομενες συνέπειές του, ειδικά οι επαχθεις, σε περίπτωση μεταβολής της ισοτιμίας μεταξύ του ευρώ και του ελβετικού φράγκου, επιρρίπτοντας στον δανειολήπτη τον συναλλαγματικό κίνδυνο (Ι. Βαονακης).

Σχετικές δικαστικές αποφασεις οι: ΕφΠειρ 711/2011 ΔΕΕ 2012.356 ΜΠΡοδ 58/2015, ΜΠΚοζ 342/2014, καθώς και η ΠολΠρωτΞάνθης 23/2014 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, που διευκρινιζει πως οι δυσμενείς οικονομικές συνέπειες και επιβαρύνσεις που ενδεχομένως προκύψουν από έναν ασαφή, αλλά σημαντικό όρο του δανείου,  πρέπει να είναι ευκρινείς και κατανοητές εξαρχής από τον μέσο καταναλωτή, ο οποίος δεν διαθέτει εξειδικευμένες νομικές ή οικονομικές γνώσεις.

Θα μπορουσε, επομένως, ο δανειολήπτης να κινηθεί δικαστικώς, ειτε με αγωγη εχουσα στοχο να κριθεί άκυρος ο σχετικος όρος, ως καταχρηστικός ειτε  με ανακοπή στο στάδιο της αναγκαστικής εκτέλεσης, με την παράλληλη άσκηση ασφαλιστικών μέτρων, όπου αυτό απαιτείται.

Επειδή, όμως, το θέμα έχει λάβει κοινωνικές διαστασεις και δεν δύνανται όλοι οι πληττόμενοι να προσφυγουν στα δικαστηρια, η Πολιτεία οφείλει να παρεμβει!  

Οι Κυβερνησεις του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και της ΝΔ εγκατέλειψαν πλήρως τους δανειολήπτες τόσα χρόνια, ενώ όψιμα η ΝΔ αποφάσισε, λίαν προεκλογικώς, να εξαγγείλει ότι τα κυμαινόμενα επιτόκια των στεγαστικών δανείων παγώνουν για ένα χρόνο οι τράπεζες, προκειμένου να μην δημιουργηθούν νέα «κόκκινα» δάνεια και ότι τα στεγαστικά δάνεια κυμαινόμενου επιτοκίου, αλλά και αυτά σε ελβετικό φράγκο, θα μετατραπούν σε σταθερού επιτοκιου για 12 μήνες, ενώ οι τράπεζες θα πάρουν ως ημερομηνία αναφοράς το euribor της 31ης Μαρτίου.

Ωστόσο, το μέτρο θα αφορά μόνο ενήμερα στεγαστικά δάνεια καθώς έχει χαρακτήρα επιβράβευσης των συνεπών δανειοληπτών, και όχι, δάνεια με υποθήκη πρώτη κατοικία, μικρά επιχειρηματικά άλλα και όσα χορηγηθούν στη συνέχεια.

Η πλειοψηφία των οφειλετών δανείων σε ελβετικό φράγκο δεν μπορούν να φανούν συνεπείς στις μηνιαίες δόσεις τους, λόγω της διακύμανσης της ισοτιμίας μεταξύ των δύο νομισμάτων, ευρώ και ελβετικό φράγκο και τη μεγαλη αυξηση της δόσης.

    Το ΠΑΣΟΚ κατεθεσε από καιρό προτασεις για τους δανειολήπτες σε ελβετικό φράγκο, που δεν έγιναν δεκτες από την Κυβερνηση της ΝΔ, εις βαρος των δανειοληπτων και είναι οι εξης:

     Πρεπει να υιοθετηθει βιώσιμη λύση που θα απεγκλωβίσει 80.000 συνεπείς -ως επί το πλείστον- δανειολήπτες, οι οποίοι, ξαφνικά, απειλούνται με απώλεια της 1^ης κατοικίας τους.

     Η λύση προβλέπει κατανομή του συναλλαγματικού κινδύνου μεταξύ δανειολήπτη (1/3) και πιστωτικού ιδρύματος (2/3) από την αλλαγή της ισοτιμίας ευρώ-ελβετικού φράγκου. Αναδρομική εφαρμογή της κατανομής αυτής από τη στιγμή της υπέρβασης της ισοτιμίας στο 1,4.

    Με βάση την πρόταση του ΠΑΣΟΚ, οι δανειολήπτες σε ελβετικό φράγκο θα πληρώσουν τελικά μονο 15% περισσότερα από ότι αν λάμβαναν το ίδιο ποσό δανείου σε ευρώ.

    Πρεπει δε να ερευνηθεί η δυνατότητα, με  νομοθετική ρυθμιση, υπολογισμού της μηνιαίας τοκοχρεωλυτικης δόσης των δανειων με την ισοτιμία της ημερομηνίας συναψης  του δανειου και όχι με την τρέχουσα ισοτιμία.

    Πρεπει να τονίσουμε, ότι η βιώσιμη ρύθμιση του ιδιωτικού χρέους, η προστασία της κύριας κατοικίας, η πραγματική δεύτερη ευκαιρία και μια λύση αξιοπρέπειας για νοικοκυριά και επιχειρήσεις και η αποφυγή αφελληνισμού της επιχειρηματικότητας αποτελούν βασική πολιτική προτεραιότητα του Προέδρου του ΠΑΣΟΚ, Νίκου Ανδρουλάκη και κυρίαρχες προγραμματικές θέσεις, ενόψει των εκλογών της 21 Μαιου.

Η Θεοδώρα (Δώρα) Παπαδάκη, είναι δικηγορος ΑΠ, DEA, DEE και υποψήφια βουλευτής του ΠΑΣΟΚ στο Νότιο Τομέα Αθηνών Β3

Διαβάστε επίσης

Τα ερωτικά πάθη του Γεωργούλη…

Το ζήτημα της δόμησης σε εκτός σχεδίου γήπεδα και η ευρύτερη σημασία του

Παραμύθια ελληνοτουρκικής προσέγγισης