Η είδηση του θανάτου του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε αναπόφευκτα ανακαλεί στην μνήμη μας εκείνα τα δύσκολα χρόνια της περασμένης δεκαετίας όταν ολόκληρη η… επαναστατημένη Ελλάδα είχε βρει στο πρόσωπό του τον κακό δράκο που ήθελε να την καταστρέψει. Πέρα από το αν ο Σόιμπλε είχε λιγότερο ή περισσότερο δίκιο, στην πραγματικότητα λειτούργησε σαν πολιορκητικός κριός των πρόθυμων λαϊκιστών που βρήκαν την ευκαιρία να ορμήσουν στο κουφάρι της χώρας.

Ο Σόιμλπε αποτέλεσε το άλλοθι όλων εκείνων που δεν ήθελαν να δουν την αλήθεια, που βολεύονταν σε εύκολες λύσεις, που είδαν την οικονομική κρίση ως ευκαιρία να κάνουν ρεσάλτο στην εξουσία. Ποιοι βγήκαν ωφελημένοι από όλην αυτήν την ιστορία; Η απάντηση που προτάθηκε στον αντίποδα του «ανάπηρου» Σόιμπλε, ήταν η Χρυσή Αυγή, οι ΑΝΕΛ και ο πολύφερνος ΣΥΡΙΖΑ της Αριστεράς και της Προόδου. Η σύμπλευση, φανερή και κρυφή, των τριών αυτών εθνοσωτήριων τάσεων έφερε τα γνωστά αποτελέσματα που βιώσαμε κατά τραγικό τρόπο. Πλήρης καταστροφή που δύσκολα επουλώνεται.

Ένα άλλο που μας έρχεται στο νου είναι η αντίληψη της Αριστεράς για τους ανθρώπους με ειδικές ανάγκες. Αίφνης, ο Σόιμπλε σύμφωνα με την ψυχαναλυτική ερμηνεία τους, έγινε μισάνθρωπος επειδή ήταν ανάπηρος και δεξιός! Διότι αν ήταν αριστερών πεποιθήσεων, φυσικά θα έχαιρε όλου του σεβασμού που απαιτεί η πολιτική ορθότητα. Αίφνης, όλες οι κακοδαιμονίες του νεοελληνικού τερατουργήματος φορτώθηκαν στον Σόιμπλε, έναν κεντροδεξιό πολιτικό ο οποίος εξέφραζε αρκετές φορές άκομψα τις απόψεις του. Εκτός από μισάνθρωπος, χαρακτηρίστηκε και μισέλληνας. Λίγα μόλις χρόνια πριν, ο Σόιμπλε όταν ρωτήθηκε για την ενεργειακή κρίση και τον κίνδυνο να παγώσουν οι συμπατριώτες του, είχε δηλώσει -μάλλον χονδροειδώς- ότι αν κρυώνουν, ας φορέσουν ένα πουλόβερ και αν συνεχίσουν να κρυώνουν ας φορέσουν ένα δεύτερο.

Σκέπτομαι -όχι δίχως τον πειρασμό του σαρκασμού- ότι όλες αυτές οι λαϊκίστικες ορδές που κατέστρεψαν τα πάντα στο πέρασμά τους, οφείλουν χάριτες στον Σόιμπλε. Στο πρόσωπό του κατασκεύασαν τον ιδανικό εχθρό προκειμένου να τον εξαργυρώσουν με την κατάληψη της εξουσίας. Να θυμίσω μόνο ότι εκείνη την περίοδο δεν μας «κακολογούσε» μόνο ο Σόιμπλε αλλά όλος ο πλανήτης και κυρίως όλοι οι γηγενείς αριστεροί, ακροαριστεροί, φασίστες νεοναζί ακροδεξιοί. Όλα τα φρούτα του κήπου! Τουλάχιστον οι ξένοι ψέλλισαν και μια συγγνώμη που έκαναν την Ελλάδα πειραματόζωο. Οι υπόλοιποι που είναι; Οι περισσότεροι από αυτούς βρίσκονται στα έδρανα της Βουλής και υπολογίζουν τους μισθούς τους και τα δώρα λόγω ήμερων όπως και τις κομματικές επιχορηγήσεις. Μερικοί, μάλιστα, ταξιδεύουν σε όλες τις καπιταλιστικές πρωτεύουσες αναζητώντας προσωπικότητες για να ενισχύσουν τα μελλοντικά ιδρύματα – μνημεία για την προσφορά τους στην πατρίδα…

Αν ρίξει κανείς μια ματιά στη σημερινή βουλή, υπάρχουν 10 κόμματα, αν τα μετρώ καλά. Είναι μέρος της κληρονομιάς που μας άφησε η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, το ολέθριο πέρασμα του λαϊκισμού και του σκοταδισμού, με αυτά τα απο-κόμματα να παραμένουν ένα δυσβάστακτο βάρος να μας θυμίζει τη ζημιά που υπέστημεν. Καθότι η λύση για την Αριστερά ήταν ο Καμμένος που θα έσωζε την Ελλάδα από τον κακό Σόιμπλε…

Θυμάμαι ότι ο Σόιμπλε κάποτε είχε πει πως «στην Ελλάδα πρέπει να μου στήσουν άγαλμα». Δεν είμαι σίγουρος για την Ελλάδα αλλά στην Κουμουνδούρου, (πρώην και νυν), σίγουρα του οφείλουν έναν ανδριάντα!

Διαβάστε επίσης:

Καλάθι ακρίβειας και προπαγάνδας

Το σημαντικότερο πρόσωπο της χρονιάς είναι ο Άλλος!

Τα κάλαντα των δημοσκοπήσεων