Καλημέρα και καλή εβδομάδα

Εντύπωση προκάλεσε το γεγονός ότι δεν πήγε στο Φόρουμ των Δελφών ο Μητσοτάκης.
Είχε μεν το ταξίδι στην Πολωνία, αλλά θα μπορούσε να πάει την πρώτη μέρα του Φόρουμ. Αλλά κανείς δεν έχει μάθει γιατί είπε όχι. Κατά κάποιο τρόπο ήταν ένα σνομπάρισμα. Υποθέτω θα μάθουμε περισσότερα εν καιρώ.

Το παραλίγο κόψιμο Μπελέρη

Την αίσθηση ότι δεν βάζει τον Φρέντι Μπελέρη στο ευρωψηφοδέλτιο της ΝΔ ο Μητσοτάκης έδιναν έως αργά χθες βράδυ οι πληροφορίες.
Και η υπόθεση ήταν στα χέρια του, δεν είχε να κάνει με τις ενστάσεις του υπουργείου Εξωτερικών, τον Γεραπετριτη κλπ.
Οι πληροφορίες λοιπόν τον έφεραν ότι το μέτρησε από δω το μέτρησε από κει, κατάλαβε ότι θα γίνει άνω κάτω το ευρωκοινοβούλιο, θα διαταραχθούν οι σχέσεις με την Αλβανία, θα υπάρξουν και κάτι οι γκρίνιες των Αμερικανών, σου λέει άστο.
Οι δικοί του, λένε, ότι έχει πάρει κάποιες μετρήσεις που είναι 27-28% στη βόρεια Ελλάδα και εκτιμούν ότι πανελλαδικά θα τσιμπήσει 30% plus.
Άρα δεν υπήρχε κάποιο ιδιαίτερο άγχος για συλλογή ψήφων με μία τέτοια υποψηφιότητα.
Βέβαια, οι συζητήσεις για τον Μπελέρη γίνονταν μέχρι την τελευταία στιγμή – ήτοι ως χθες βράδυ. Πληροφορίες αναφέρουν ότι υπήρξε και ειδική σύσκεψη το απόγευμα της Κυριακής στο Μέγαρο Μαξίμου γι’ αυτό το θέμα.

Αλλά τελικά από το πρωί της Δευτέρας το ξανείδε, το ζύγισε και άλλαξε ρότα συμβαίνουν αυτά στην πολιτική.

Οι θέσεις Κασσελάκη και η αλλαγή του ΣΥΡΙΖΑ

Με αφορμή τα του Φόρουμ των Δελφών να σας πω ότι η έκπληξη ήρθε από τον Κασσελάκη.
Ο οποίος βρήκε αφορμή και έκανε κάτι αναφορές στον πόλεμο της Ουκρανίας και άλλα θέματα, που αιφνιδίασαν την παραδοσιακή βάση.
Βλέπετε, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ εκφράζει θέσεις που μάλλον δεν είναι και τόσο… επεξεργασμένες – το λέω κομψά – στο εσωτερικό του κόμματος, με αποτέλεσμα να θεωρούνται περίπου «εκτός πλαισίου».
Δεν είναι μόνο το Ουκρανικό.
Είναι και κάτι δηλώσεις για τα εξοπλιστικά προγράμματα (υπέρ), για τον φράχτη του Έβρου (περίπου υπέρ), για τη Μέση Ανατολή (μπερδεμένα υπέρ του Ισραήλ και αρκετά μακριά από τη σθεναρή θέση του ΣΥΡΙΖΑ στο πλευρό των Παλαιστίνιων).
Ειδικά εκείνο το… «συντάσσομαι με τη στάση του Προέδρου Μπάιντεν», ακούστηκε παράταιρο. Δεν μπορεί να (ετερο)προσδιορίζεται ο ΣΥΡΙΖΑ από αυτά που λέει η Ουάσιγκτον, σκέφτεται ο μέσος Συριζαίος – και πιθανόν να έχει και τα δίκια του.
Ξεχάστε όμως τον παλαιό ΣΥΡΙΖΑ. Βαθμιαία – ενίοτε και κάπως βίαια – το κόμμα αλλάζει πολλά από τη φυσιογνωμία του. Και δεν αποκλείεται αυτό να του βγει σε καλό εκλογικά βέβαια. Ο Κασσελακης είναι φανερό πως το ονειρεύεται ως την ελληνική εκδοχή του αμερικανικού Δημοκρατικού Κόμματος.

Οι ελπίδες ΝΕΑΡ και ΜΕΡΑ25

Αυτή πάντως η «στροφή» του ΣΥΡΙΖΑ προς το κέντρο, κατά κάποιο τρόπο, αφήνει πεδίο και στη Νέα Αριστερά και σε άλλα ριζοσπαστικά σχήματα, όπως το ΜΕΡΑ25 του Βαρουφάκη, να κερδίσουν παραδοσιακούς ψηφοφόρους του χώρου.
Τα γκάλοπ επιτρέπουν αισιοδοξία και στα δύο αυτά κόμματα ότι θα βρεθούν στην ευρωβουλή το βράδυ της 9ης Ιουνίου.

Η περίεργη παραδοχή Ανδρουλάκη

Βέβαια στο κέντρο επικρατεί συνωστισμός, έτσι όπως έβαλε πλώρη προς τα εκεί ο Κασσελάκης.
Ο Νίκος Ανδρουλάκης διατηρεί τις ελπίδες του ότι θα κρατήσει δυνάμεις, αλλά η δήλωσή του με την οποία παραδέχεται ότι η τρίτη θέση στις ευρωεκλογές θα είναι αποτυχία, κάνει ακόμα πολλούς να αναρωτηθούν ποιος είναι ο σκοπός της. Δεν είναι σύνηθες να παραδέχεται ένας αρχηγός ότι πρέπει να περάσει οπωσδήποτε πάνω από έναν πήχη – ο οποίος μάλιστα αυτή την ώρα δεν φαίνεται και πολύ πιθανός.

Δύο ερμηνείες δίνουν γι’ αρχή:
– Το έκανε άραγε για να πιέσει (και συναισθηματικά) το κόμμα και τη βάση να τρέξουν και να πετύχουν τη δεύτερη θέση;
– Ή το έκανε για να προλάβει όποιους επιχειρήσουν να τον αμφισβητήσουν το βράδυ των εκλογών, εάν το ΠΑΣΟΚ έλθει τρίτο και όχι με σοβαρή αύξηση του ποσοστού των εθνικών εκλογών;