Δυόμιση εβδομάδες περίπου απομένουν ώς την ευρωκάλπη και όλοι στον ΣΥΡΙΖΑ είναι σε θέση αναμονής για την 9η Ιουνίου που θα κρίνει τις επόμενες κινήσεις τους.

Στις 9 Ιουνίου άλλωστε «τελειώνουν τα ψέματα» για όλους καθώς κάθε ισχυρισμός που διατυπώνεται προεκλογικά θα μετρηθεί στην πράξη, θα επιβεβαιωθεί ή θα διαψευστεί από την πραγματικότητα που θα αντανακλά το αποτέλεσμα της κάλπης.

Έτσι θα φανεί αν ο ΣΥΡΙΖΑ έχει «δυναμική», όπως υποστηρίζει ο Στέφανος Κασσελάκης, ώστε να τεθούν οι βάσεις για το επόμενο βήμα, τη διεκδίκηση της διακυβέρνησης και της πρωτιάς στις εθνικές κάλπες.

Το ασανσέρ του πήχη

Ο εκλογικός πήχης είναι μάλλον θολός από την πλευρά της ηγεσίας. Πάνω κάτω όλα έχουν ειπωθεί τους τελευταίους μήνες: από τη διεκδίκηση της πρωτιάς έως το «δέκα μονάδες πάνω, δέκα μονάδες κάτω δεν έγινε και τίποτα, αυτά είναι μικροπολιτική» έτσι ώστε η ηγεσία να μπορεί να επικαλεστεί μετεκλογικά τον πήχη που βολεύει για να δείξει ότι δεν πέρασε από κάτω σε όσους σκοπεύουν να την αμφισβητήσουν. Το τελευταίο διάστημα και όσο πλησιάζει η κάλπη η «μπίλια» κάθεται στη θέση πως το ζητούμενο είναι ο ΣΥΡΙΖΑ να καταγράψει ένα αποτέλεσμα με το 2 μπροστά και να μειωθεί η διαφορά με τη Ν.Δ. στις 10 μονάδες. Στη ρητορική του προέδρου ο πήχης παίρνει το ασανσέρ σε καθημερινή βάση και την τελευταία εβδομάδα έχει πει για πάνω από 20%, για πρωτιά που είναι εφικτή, ενώ μόλις προχθές παραδέχτηκε ότι «δεν μπορούμε αυτήν τη στιγμή να ανοίξουμε την πόρτα του Μαξίμου».

Με τις δημοσκοπήσεις πάντως να εξακολουθούν να δείχνουν τον ΣΥΡΙΖΑ κολλημένο γύρω στο 16% η εκπρόσωπος Τύπου Βούλα Κεχαγιά από τις αρχές της εβδομάδας έως και χθες μιλά για «όσο το δυνατόν καλύτερο και μεγαλύτερο εκλογικό αποτέλεσμα», ενώ στο τέλος της περασμένης εβδομάδας είχε αναφέρει (ρ/φ Παραπολιτικά) πως «ο στόχος του 17% είναι απολύτως εφικτός χωρίς να αποκλείουμε την πιθανότητα να πιάσουμε το 20άρι στις ευρωεκλογές».

Σηματοδοτήσεις

Σαφώς, οι υπερβολές του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης λέγονται κυρίως με μια διάθεση σηματοδότησης του

• ότι ο ΣΥΡΙΖΑ παραμένει κόμμα εξουσίας και διεκδικεί την κυβέρνηση,
• ότι δεν φυλλορροεί λόγω διάσπασης αλλά αναπτύσσεται, άρα έχει νόημα να τον ψηφίσει όποιος θέλει να βάλει φρένο στην «αλαζονεία» του Μητσοτάκη.

Αλλά και για να δικαιολογηθεί η ρητορική περί της ανασύνθεσης της Κεντροαριστεράς υπό τον ίδιο τον Κασσελάκη.

«Οριζόντια» ανοίγματα

Στην τελική ευθεία προς την κάλπη ο Στέφανος Κασσελάκης δείχνει να απευθύνεται σε όλο το φάσμα του λεγόμενου δημοκρατικού τόξου από τα αριστερά ώς την Κεντροδεξιά, τους απολιτίκ και την αποχή. Στην προαναφερθείσα συνέντευξή του στο Attica TV απεύθυνε 4 προσκλητήρια: στο προοδευτικό κέντρο συνολικά, στα κεντροαριστερής αντίληψης στελέχη του ΠΑΣΟΚ, στην Πλεύση Ελευθερίας και τη Ζωή Κωνσταντοπούλου και στον κόσμο και ιδιαίτερα του νέους που δραστηριοποιούνται στο ΜέΡΑ25 (άνευ Βαρουφάκη) και στους πρώην συντρόφους της βάσης που αποχώρησαν (αλλά όχι στα στελέχη της Νέας Αριστεράς με τις «κλεμμένες» έδρες). Ελπίζοντας ότι έτσι θα ενισχυθεί η κάλπη του ΣΥΡΙΖΑ και δείχνοντας να αδιαφορεί για τις αντιφάσεις της ρητορικής του στο πλαίσιο της απεύθυνσης σε τόσο διαφορετικά κοινά.

Μάλιστα, την ώρα που καλούσε σε πανστρατιά υπό τον ΣΥΡΙΖΑ όλο το προοδευτικό Κέντρο, παράλληλα έδειξε να κάνει ένα άνοιγμα και στην Κεντροδεξιά μαλακώνοντας τις επιθέσεις προς τον Κυριάκο Μητσοτάκη για τις οποίες το κυβερνητικό στρατόπεδο του καταλογίζει «τοξικότητα».

Ανέφερε λοιπόν ότι δεν θα είχε πρόβλημα να στηρίξει τον Μητσοτάκη σε ευρωπαϊκό αξίωμα και δη αυτό του προέδρου της Κομισιόν, επισημαίνοντας ότι το πρόβλημά του με τον πρωθυπουργό δεν είναι προσωπικό αλλά πολιτικό και ευχόμενος «να πετύχει ό,τι θέλει στη σταδιοδρομία του για το καλό της χώρας». Μόνο που και η θέση του προέδρου της Κομισιόν είναι πολιτική. Ανεξαρτήτως αυτού, δύσκολα μπορεί να σταθεί το «καλή σταδιοδρομία» για μια τέτοια θέση απ’ όπου καθορίζονται οι τύχες των πολιτών της Ε.Ε., σε ένα πρόσωπο για το οποίο ο ίδιος ο Κασσελάκης έχει πει ουσιαστικά πως δεν εμπιστεύεται ότι μπορεί να διενεργήσει αδιάβλητες εκλογές στη χώρα του.

Stand by οι αντικασσελακίστας

Στο αντικασσελακικό στρατόπεδο αναμένουν με μεγάλη προσμονή το αποτέλεσμα της κάλπης για να κρίνουν πώς θα κινηθούν την επόμενη μέρα και βάζουν ψηλά τον πήχη στον Κασσελάκη εκτιμώντας ότι δύσκολα θα τον περάσει με βάση τα όσα δείχνουν αυτήν τη στιγμή οι δημοσκοπήσεις.

Δεν είναι λίγοι εκείνοι που ήδη στον δημόσιο λόγο τους επισημαίνουν ότι ένα μικρομεσαίο ποσοστό που δεν θα μπορεί να εξασφαλίσει την κυβερνητική προοπτική δεν αφορά την κοινωνία και δεν μπορεί να ικανοποιεί κανέναν, καλούν επομένως σε κινήσεις για την ανασύνθεση της Κεντροαριστεράς, μέσω συνεργασιών (κατά βάση με ΠΑΣΟΚ και Νέα Αριστερά και ενώ οι δίαυλοι επικοινωνίας που διατηρούν με αυτούς τους χώρους το τελευταίο διάστημα είναι ανοιχτοί). Σε ό,τι αφορά το ΠΑΣΟΚ πάντως ο Κασσελάκης δείχνει διαρκώς να καίει γέφυρες όσον αφορά την προοπτική συνεργασίας – με τη Νέα Αριστερά από πλευράς του προοπτική συνεργασίας εξ ορισμού δεν υπάρχει – βάζοντας όλη την έμφαση στη Ζωή Κωνσταντοπούλου, ενώ από τον «παραδοσιακό» ΣΥΡΙΖΑ φαίνεται να απορρίπτουν μετά βδελυγμίας (έντονες και επανειλημμένες είναι οι αντιδράσεις Ζαχαριάδη τις τελευταίες ημέρες).

Στο μεταξύ στο «τσιπρικό» στρατόπεδο φαίνεται να υπάρχει και μια αμηχανία για το αν πρέπει να εκπεμφθεί ένα μήνυμα στήριξης στον ΣΥΡΙΖΑ λίγο πριν από την κάλπη, έστω και με «αντικασσελακικό πρόσημο», ή να υπάρξει σιωπή. Περαιτέρω προκύπτει μία στρατηγική σύγχυση αν λάβει κανείς υπόψη το άρθρο του Θανάση Καρτερού, που καλεί τους ΣΥΡΙΖΑίους να μην σκορπίσουν σε άλλες κάλπες γιατί την επόμενη μέρα το παιχνίδι είναι ανοιχτό όσον αφορά τους εσωτερικούς συσχετισμούς. Μόνο που η ψήφος στον ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να διαχωριστεί από την ψήφο σε Κασσελάκη και αυτονόητα η ηγεσία θα την αξιοποιήσει υπέρ της…

Διαβάστε επίσης:

Κασσελάκης σε εργαζόμενους ΔΥΠΑ: «Είμαστε εδώ για να σας στηρίξουμε – Δεν θα αφήσουμε κανέναν να σας τρομοκρατήσει»

Πρέσβης του Ισραήλ στην Ελλάδα κατά Κασσελάκη: Δεν μπορείς να λες «μέρος της Χαμάς πραγματοποιεί τρομοκρατικές ενέργειες»

Χαρίτσης και Κωνσταντοπούλου ζητούν την αναγνώριση του παλαιστινιακού κράτους – «Πάρτε θέση»