Μετά την διάλυση ενός κόμματος on camera πριν λίγες μέρες στο περίφημο Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ, είδαμε το Σαββατοκύριακο και την πολιτική αυτοκτονία ενός πρώην Πρωθυπουργού live.

O Aντώνης Σαμαράς διαφοροποιούμενος ακούραστα από πέρυσι μέχρι και προχθές, υπερτιμώντας τις δυνάμεις του, υποτιμώντας τα αντανακλαστικά του Κ. Μητσοτάκη ή και επιδιώκοντας την οριστική ρήξη, προχώρησε σε μια συνέντευξη στο ΒΗΜΑ, με την οποία χαρακτήρισε περίπου μειοδότες τον Υπουργό Εξωτερικών άρα και τον Πρωθυπουργό, είπε για χαριεντίσματα της Ελληνικής και Κυπριακής πολιτικής ηγεσίας με τον Ερντογάν και μετά ήρθε η πτώση στον γκρεμό.

Ο Κ. Μητσοτάκης τον διέγραψε αφού πρώτα ακολούθησε μια χρήσιμη τακτική επίδειξης δημοκρατικότητας, ανεκτικότητας στις περίφημες «δηλώσεις του π. Πρωθυπουργού οι οποίες γίνονται δεκτές», αφού τον κάλεσε στα 50 χρόνια Ν.Δ και αυτός δεν πήγε και αφού τον άφησε να εκτίθεται για έωλα θέματα.

Λίγο πριν πέσει δε στον γκρεμό, προσπάθησε να πάρει στον γκρεμό μαζί του και τον Κ. Καραμανλή προτείνοντάς τον ως Πρόεδρο της Δημοκρατίας.

Ο Α. Σαμαράς με τις τοποθετήσεις του και με κορύφωση την συνέντευξή του αποδείκνυε ότι δεν προσπαθεί να εκφράσει τις ανησυχίες του δεξιού τμήματος της Ν.Δ , αλλά ότι στην ουσία έχει μια ακροδεξιά πλατφόρμα.

Με την στάση του δεν έπειθε και πολλούς και όταν πια μίλησε για προδότες και χαριεντίσματα άφησε κι αυτούς που ήταν μαζί του χωρίς κανένα αντεπιχείρημα για την διαγραφή του.

Μόνο ο υπεύθυνος του Γραφείου Τύπου προσπάθησε να πει ότι η πρόταση για τον Κ. Καραμανλή έφταιξε για την διαγραφή του, αλλά κανείς δεν το λαμβάνει υπόψη.

Οι κύκλοι  του ίδιου του Κώστα Καραμανλή με πρωτοφανή ταχύτητα ξεκαθάρισαν ότι ο άλλος πρώην απλά δεν γνώριζε τίποτα, σειρά στελεχών βγήκαν και τάχθηκαν υπέρ της διαγραφής ως μονόδρομο και από εκεί και πέρα σιωπή. Ποιος να μιλήσει και τι να υποστηρίξει. Μόνο ο κ. Νατσιός και η κυρία  Λατινοπούλου στάθηκαν στο πλάι του, με τον Βελόπουλο να είναι ως πιο «παίκτης» πιο προσεκτικός.

Πολλοί αναζητούν τώρα τι θα κάνει από εδώ και πέρα  ο πρώην, μετά την δεύτερη φορά που διαγράφτηκε από την Ν.Δ αφού πρόλαβε να ρίξει μια Κυβέρνηση της Ν.Δ και εσχάτως υπονόμευε κατά την γνώμη της πλειοψηφίας των ψηφοφόρων του κυβερνώντος κόμματος την δεύτερη. Δεν πάει πολύ;

Ο κ. Σαμαράς απλά θα είναι μοναχικός λύκος, θα κάνει δηλώσεις κάθε τόσο, σιγά σιγά θα γραφικοποιείται έως να κουράσει με τις εμμονές του και να μην σχολιάζονται καν τα όσα λέει. Σε δύο δυόμιση χρόνια δε θα βρεθεί και εκτός Βουλής.

Θα προκαλέσει ζημιές στην ΝΔ; Πιθανότατα λίγες αλλά όχι τίποτα το ιδιαίτερο.

• Πρώτο γιατί με την δράση του το τελευταίο χρόνο συνέβαλε στην διαφοροποίηση δυνάμεων της Ν.Δ προς τα κόμματα της πέραν της Ν.Δ δεξιάς. Είχε κάνει εν ολίγοις την ζημιά του και τα περιθώρια δεν είναι πια πολλά.
• Δεύτερο, γιατί κοιτώντας κάποιος τις δημοσκοπήσεις μετά τις Ευρωεκλογές, περίοδο που γκάζωσε την διαφοροποίησή του και την πολεμική του, δεν φαίνεται να επηρεάζει τα ποσοστά της Ν.Δ η οποία βρίσκεται στο 29%-31% σύμφωνα με όλες τις δημοσκοπήσεις. Μένει δηλαδή σταθερή ή και ανεβαίνει λίγο και εν πάση περιπτώσει τα προβλήματά της Κυβέρνησης είναι τα προβλήματα της ακρίβειας, του ΕΣΥ, της καθημερινότητας και όχι αν ένας πρώην θα γυρνάει να λέει ότι μπορεί να ξεπουληθεί το Αιγαίο.
• Τρίτο, γιατί το όλο σκηνικό, οι χειρισμοί που έγιναν μπορεί να στρέψουν και πάλι την ματιά τους προς τον Κ. Μητσοτάκη, αφού ο « κρυφός αγαπημένος τους»  κινδυνεύει από τον λαικισμό και την ακροδεξιά. Τέταρτο, γιατί η διαγραφή του Α. Σαμαρά δίνει πόντους στο ηγετικό προφίλ του Κ. Μητσοτάκη και υποχρεώνει ακόμα και προβληματισμένους Βουλευτές του να συνταυτιστούν πλήρως μαζί του. Έρχονται και εκλογές άλλωστε…

Θα φτιάξει κάποιο κόμμα άραγε; Δεν μπορεί να ξέρει κανείς, αλλά για τους παραπάνω λόγους δεν μπορεί να έχει καμία προοπτική. Η πολιτική είναι σκληρή και οι αρχηγοί των πιο δεξιών κομμάτων μπορεί να τον χειροκροτούν τώρα αλλά δεν ψάχνουν και κανένα σωτήρα που μέχρι τις άλλες εκλογές θα κοντοζυγώνει τα ογδόντα.

Το 2024 δεν είναι 1993, όπου ένας νεαρός φέρελπις πολιτικός αφού εξαγρίωνε πρώτα τον Κωνσταντίνο Καραμανλή στην σύσκεψη για το σκοπιανό, έριχνε μια Κυβέρνηση και έφτιαχνε κόμμα για να τον πάρει πίσω ο Κ. Καραμανλής. Το παρελθόν δεν επαναλαμβάνεται.

Συμπέρασμα;

Ποτέ μη κάνεις πολιτική με εμμονές, με ψευδαισθήσεις, χάνοντας το μέτρο. Ενίοτε μένεις και απομονωμένος, μα εντελώς απομονωμένος…

Ο Ζαχαρίας Ζούπης είναι Διευθυντής Ερευνών – Πολιτικός  Αναλυτής

Διαβάστε επίσης:

ΣΥΡΙΖΑ: Η εγχείρηση πέτυχε, ασθενής απέθανε

Να «επιστρατευθούν» οι μεγιστάνες

Πρόταση εξουσίας από το ΠΑΣΟΚ χωρίς συμβιβασμούς